Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Танлаштарса (тĕпĕ: танлаштар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӑрса юлнӑ хӑш-пӗр сӑмахсене танлаштарса пӑхрӑм та, виҫӗ докуменчӗ те пӗр япала ҫинчен калаҫҫӗ пулӗ, терӗм.

По-видимому копии одного и того же, я убедился в этом, сличив уцелевшие слова.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Акӑ вӑл, ӑна пирӗннипе танлаштарса пӑхӑр тата хатӗр варианта паянах крыссасем ҫинче тӗрӗслеме пуҫӑнӑр.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Унӑн иртнинче панӑ анализӗн копийӗ манра, ӑна сирӗннипе танлаштарса пӑхма илсе кайни те ҫителӗклӗ.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Травка Ӳпне чул патне таврӑннӑ, корзинкӑран пулнӑ йӗрӗн шӑршине ҫил илсе килнӗ шӑршӑпа танлаштарса пӑхрӗ.

Травка вернулась к Лежачему камню, сверила запах корзины на камне с тем, что ветер нанес.

VII // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Вӗсем картинӑсене кашни хӑй евӗрлӗ мухтаҫҫӗ: мужиксем яланхи пекех пӳрнисемпе тӗрткелеҫҫӗ, ҫамрӑксем тӗплӗн тишкереҫҫӗ; ача-лакейсемпе мастеровой ачисем пӗр-пӗрне ӳкернӗ карикатурӑсемпе танлаштарса кулаҫҫӗ; фризӑвӑй шинель тӑхӑннӑ ватӑ лакейсем ахальтен анчах, ӑҫта та пулин вӑхӑт ирттерес тесе пухӑнаҫҫӗ; сутӑҫӑ хӗрарӑмсем вара, ҫамрӑк вырӑс майрисем, кӑмӑл туртнипе, ҫынсем мӗн калаҫнине итлеме, ҫынсем пӑхнине курма килеҫҫӗ.

Всякой восхищается по-своему: мужики обыкновенно тыкают пальцами; кавалеры рассматривают серьёзно; лакеи-мальчики и мальчишки-мастеровые смеются и дразнят друг друга нарисованными карикатурами; старые лакеи во фризовых шинелях смотрят потому только, чтобы где-нибудь позевать; а торговки, молодые русские бабы, спешат по инстинкту, чтобы послушать, о чем калякает народ, и посмотреть, на что он смотрит.

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Суятӑн, атте, пуҫсене танлаштарса пӑхӑпӑр-ха эпир.

Врешь, тятенька, насчет голов-то мы еще померяемся.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Техникумра вӗреннӗ чух алӑпа ҫырнисемпе халь шӑлпа ҫыртса ҫырнисене танлаштарса пӑхатӑп та — ним уйрӑмлӑхӗ те ҫук.

Сравниваю рукописи, сделанные в техникуме руками, и вот эти, зубами, — никакого различия.

Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Кэмпбел поручик ҫине йӗрӗннӗ пекрех кулса пӑхса илчӗ, Григорие ҫаннинчен туртса, сӑмахсӑр ӑнлантарма тытӑнчӗ: абрикос вӑррине сӗтел варринерех шутарчӗ, унпа юнашар, танлаштарса кӑтартнӑ пек, хӑйӗн пысӑк аллаппине касмалла хучӗ те, чӗлхипе чаплаттарса илсе, вӑрра аллипе хупларӗ.

Кэмпбелл с пренебрежительной улыбкой посмотрел на поручика, тронул Григория за рукав, молча начал объяснять: подвинул на середину стола абрикосовую косточку, рядом с ней, как бы сопоставляя, ребром поставил свою большую ладонь и, щелкнув языком, прикрыл ладонью косточку.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Хамӑр та ӑнланатпӑр, — килӗшрӗ унпа Христоня, ирӗклӗн вӗҫекен чакак ҫине ӑмсаннӑ пек пӑхса; унтан хӑй ӑшӗнче вӑл кайӑксен хуйхӑ-суйхӑсӑр телейлӗ пурнӑҫне этем пурнӑҫӗпе танлаштарса илчӗ.

— Понятно, — согласился Христоня, завистливо глядя на вольный полет сороки, и в мыслях сравнил бездумно-счастливую птичью жизнь с людской.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Апла пулсан, укҫапа танлаштарса калам: санӑн ҫӗр тенкӗ пур, тейӗпӗр, санӑн пӗр тенкине анчах пӗтермелле, ҫӗр тенке ваклама лекет, унсӑрӑн нимӗн те тухмасть.

Тогда я поясню на примере денег: предположим, у тебя есть сто рублей, а тебе надобно истратить рубль, приходится сто рублей разменять, иначе ничего не получится.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл, куҫне хупса, Глашӑпа калаҫни ҫинчен шухӑшласа пычӗ, ӑна Ленӑпа та, Иринӑпа та танлаштарса пӑхрӗ…

Закрыл глаза и мысленно продолжал разговор с Глашей, и то сравнивал ее с Леной, то с Ириной…

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Манӑн килте ав, ытти ҫулсенчипе танлаштарса пӑхсан, тырӑ ҫурри ҫеҫ акса тӑваҫҫӗ.

Мои вон спротив энтих годов в половину хлеба сеют.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сире мужиксемпе танлаштарса хураҫҫӗ ак, халичченхи ҫӑмӑллӑхсене пӗтӗмпех пӗтереҫҫӗ, ҫитменни ҫине ӗлӗк кӳрентернисене те аса илтерӗҫ.

Сравняют вас с мужиками, лишат вас привилегий, да еще и старые обиды припомнят.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эс кунтэ мӗн шухэшлэсэ кӗлэрсэ пырэтӗн, мэрзэвэц? — хирме тытӑнчӗ эсаул Попов, хӑйӗн утне Крючковӑннипе танлаштарса.

— Ты чтэ щ это, мерзэвэц, здесь выдумываешь? — заговорил есаул Попов, равняя свою лошадь с лошадью Крючкова.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий, лашине строй йӗркипе танлаштарса тӑратса, офицерсем ҫине ҫаврӑнса пӑхрӗ, анчах та вӗсем нимӗн пулман пекех калаҫса тӑраҫҫӗ.

Выравнивая в строю лошадь, Григорий глядел на офицеров, но те разговаривали, словно ничего не случилось.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Мӗнле снаряд пултӑр кунта? — мӑкӑртатрӗ санитар, Умрихин танлаштарса каланинче хӑйӗн санротине кӳрентернине тупса.

— Какой тут снаряд? — проворчал санитар, увидев в сравнени Умрихина оскорбление своей санроты.

XIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Тӗслӗхрен, пире пурне те, ҫак ҫӗрлехи лагере пӗтӗмпех, пирӗн пӗтӗм ӗҫе — пирӗн Усть-Невинскри ГЭС-а, эпир вӑрман лартнине, пирӗн тырпулсене, пирӗн малта пыракан ҫынсене илӗр-ха — вара танлаштарса пӑхӑр: ҫаксенче пуринче те, калӑпӑр, пирен аттесен пурнӑҫӗ евӗрли мӗн пур-ха? —

К примеру, возьмите нас всех, вот этот весь ночной лагерь, все наши дела — Усть-Невинскую ГЭС, лесные посадки, урожаи, передовых людей, — и посмотрите, чем все это похоже… ну хотя бы на жизнь наших отцов?

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эпир «сухалани тӑрӑх сухалама» пуҫлатпӑр, урӑхла каласан, ҫакӑн пек куллен пулакан тата пурте пӗлекен фактсене, калӑпӑр, пуху ирттернине, тӗрӗссипе, пухӑва хӑйне мар, ӑна ирттерме хатӗрленнине ҫеҫ… ҫырса кӑтартма пуҫлатпӑр пулсан, ҫакӑн пек илемлӗнех мар тата ытлашши тӗрӗсех те мар танлаштарса пӑхни пире кӑштах тӳрре кӑларассӑн туйӑнать.

Думается, что такое, пусть не совсем точное, сравнение послужит нам хотя бы кое-каким оправданием, если и мы начнем «пахать по вспаханному», то есть станем описывать такие обыденные и всем известные факты, как собрание, вернее — не самое собрание, а лишь подготовку к нему…

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫывӑракан разведчиксен пичӗсем ҫине вӑл, вӗсене кунта ҫук Аникановпа танлаштарса, йӗрӗннӗ майлах пӑхса илнӗ.

Чуть ли не с пренебрежением всматривался он в лица спящих разведчиков, сравнивая их с отсутствующим Аникановым.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

— Ҫук, эпӗ те пӗр хӗрарӑма е арҫынна ытти ҫынсемпе танлаштарса шутсӑр вӑйлӑ хисеплени ҫинченех калатӑп, анчах эпӗ мӗн чухлӗ вӑхӑтлӑха хисеплени ҫинчен ыйтатӑп.

Он начал: — Нет, я про то самое, про предпочтение одного или одной перед всеми другими, но я только спрашиваю: предпочтение на сколько времени?

II // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней