Поиск

Шырав ĕçĕ:

Старая (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Юлашки ҫырӑвӗнче Сергей ҫапла ҫырать: «Юлашки кунсенче пурте улшӑнчӗ, пире хӗвеланӑҫнелле куҫарчӗҫ, ҫавӑнпа ҫырма пултараймарӑм тата ирӗк те памарӗҫ. Тухса кайиччен виҫӗ каҫ тӑтӑмӑр. Ирпе виҫӗ сехетре вагона кӗрсе ларсан, поезд тапранса кайнине те сисмерӗмӗр, мӗншӗн тесен питӗ ывӑннӑччӗ. Ӑсатнӑ чух пире хамӑр ӑҫта кайнине каламарӗҫ, нимӗн пӗлмесӗрех кайрӑмӑр. Ҫула май Новосибирскра мунчара шыва кӗтӗмӗр. Тухса кайсан, эпӗ хамӑр ҫулпа кайӑпӑр тесе шутланӑччӗ, анчах тепӗр ҫулпа Омск, Свердловск, Хусан, Мускав урлӑ кайрӑмӑр. Мускавра каллех мунчара ҫӑвӑнтарчӗҫ, пире кӑлармарӗҫ. Эпир финсен ҫулӗпе каятпӑр тесе шутланӑччӗ, анчах Минск урлӑ Старая Польшӑна кайни палӑрчӗ. Мичук — пирӗн ял ҫынни, финсен вӑрҫине хутшӑннӑскер, вилнӗ вырӑнсенче пурӑнатпӑр. Варшава патне ҫитиччен поезд ҫинчен анса 50 километр кайрӑмӑр, питӗ ывӑнтӑмӑр. Килнӗ хыҫҫӑн виҫӗ кун хушши ҫӳреме пултараймарӑмӑр. Ҫитнӗ ҫӗре пирӗн нимӗн те ҫукчӗ, пире граждансен килӗсене вырнаҫтарчӗҫ. Ялта апат ҫимесӗрех ҫывӑрма вырттарчӗҫ. Поляксем вырӑсла пӗлмеҫҫӗ. Сивӗ пулин те, эпир хӳшӗре пурӑнтӑмӑр, анчах ку нимех те мар, нумаях юлмарӗ, сивӗпе вилместпӗр. Чи хӑрушши - кӳршӗри патшалӑх питӗ ҫывӑхра, Германипе юнашар - эпир Милюшпа (Милюш Байгореевич Аливанов, пӗр ялтан пӗрле чӗнсе илсе, пӗрле служит тунӑ). Манӑн 200 тенкӗ пурччӗ, анчах ҫул ҫинче ҫиме тӑкакларӑм. Унтан пуш уйӑхӗн 18-мӗшӗнче тухса, кунта ака уйӑхӗн 5-мӗшӗнче килсе ҫитрӗмӗр. Ку ҫырӑва 1941 ҫулхи апрелӗн 13-мӗшӗнче ҫыратӑп, паян поляксен Мӑнкун. Манран стариксемпе ҫамрӑксене салам калӑр. Ҫыру илсен ял хыпарӗсем ҫинчен пӗлтерӗр. Тата Николай адресне ярса парӑр, вӑл ман пата ҫыру ҫыртӑр, мӗншӗн тесен эпӗ унӑн адресне ҫухатрӑм. Халӗ вӑхӑт ҫук, ҫавӑнпа сахал ҫыратӑп. Вӑхӑт ҫитсен татах ҫырӑп. Вера, хӗрсем качча тухман-и-ха?
Помоги переводом

Парӑнманскер // Марина Иванова. https://sutasul.ru/articles/nikam-ta-nim ... er-3757134

— За ков-во принимать тӑватӑн мана, старая супнӑ?
Помоги переводом

4 // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 37–84 с.

— Ленинград, Ярцево, Старая Русса, Брянск патӗнче вӑйлӑ ҫапӑҫусем пыраҫҫӗ.
Помоги переводом

«Вилнӗ-шим эпӗ?..» // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Новгород облаҫӗн Старая Русса районне кӗрет вӑл…»
Помоги переводом

Вилӗм йыхравӗ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Пазухин Никольскирен ответ кӗтсе илеймерӗ — пирӗн полка Старая Русса хулине куҫарчӗҫ.
Помоги переводом

XXII // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 189–265 с.

Унти «Демографическая карта республики» пайра ҫапла калани пур: «После того, как были сооружены Карлинская, Тетюшская и Алатырская засеки, южные края стали безопасными для оседлого земледелия. И хотя некоторая часть приказанско-заказанских чувашей-язычников возвращается в XVI-XVII веках в Закамье, другие их группы переселяются на территорию Чувашии, деревни: Старые Шигали, ныне Анчикасы Цивильского района, Дальние Шигали, ныне Ямбахтино Вурнарского района (халӗ пирӗн районта), Ближние Сормы Канашского района, а также Старая Сорма (на реке Кувагале). Переселенцами из Казанского уезда основаны деревни Мамышево, Большие Мамыши Чебоксарского района, Татмыш-Ягутли, ныне слившаяся с селом Янгличи Канашского района и т.д.».
Помоги переводом

Янкӑлч тӑрӑхӗ – чӑваш литературинче // М. Петрова. http://gazeta-kanash.cap.ru/publication. ... 6&page=658

— Халӗ акӑ пирӗн пата, Старая Руссӑна, лекесчӗ… — терӗ Митяйка, тем ӗмӗтленсе.
— Теперь бы к нам, в Старую Руссу, — мечтательно сказал Митяйка.

XXIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ҫак палламан ҫын ҫул ҫинче хӑйсен чаҫне тӑшмансем мӗнле ҫавӑрса илни, тыткӑна епле лекни тата Старая Русса патӗнчи лагерьте мӗнле асапланни ҫинчен каласа пачӗ.
По дороге незнакомец, рассказал, как окружили их часть, как попал он в плен, как мучился в лагере под Старой Руссой.

XXI сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ку вӑл шӑпах вырӑссем Старая Русса патӗнчи нимӗҫ ҫарӗсене ҫӗмӗрсе кӗнӗ кун пулнӑччӗ.
Это было как раз в тот день, когда русские прорвались к Старой Руссе.

XX сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Эпир, калӑпӑр, вӑрманти республикӑна Белебейка, Ашевск, Дедович районӗсем тата Старая Русса районӗн пӗр пайӗ кӗрет тесе ҫырас пулсан, ку вара гитлеровецсемшӗн питӗ лайӑх пулать.
Если бы мы написали, что в лесную республику входит и Белебелковский район, и Ашевский, и Дедовичский, и часть Старорусского, для гитлеровцев это было бы находкой.

XVIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

— Мӗн эсӗ, Старая Руссӑпа тӗнче тулса ларнӑ, тесе шутлатӑн-им?!
— Думаешь, на Старой Руссе свет клином сошелся!

— Старая Руссӑран.
— Из Старой Руссы.

Вӑрҫӑччен вӑл Старая Руссӑра хӑма ҫуракан заводра ӗҫлетчӗ, Митяй ун патне, ытти ачасемпе пӗрле, шавласа тӑракан пӑчкӑсем ҫине пӑхса савӑнма, тутлӑ шӑршлӑ, ҫемҫе пӑчкӑ кӗрпин кӗрчӗсем ҫинче чикелене-чикелене выляма час-часах чупа-чупа каятчӗ.
В Старой Руссе работал он на лесозаводе, и Митяй частенько забегал к нему с ребятами полюбоваться на звенящие пилы или побарахтаться в сугробах пахучих и мягких опилок.

Старая Руссӑран пӗр хӗрарӑм икӗ ачапа килнине, ӑна илме Влас пичче лаша ыйтма янине кунта пурте пӗлеҫҫӗ.
Здесь все уже знали, что дядя Влас присылал за подводой, что из Старой Руссы пришла женщина с двумя детьми.

Старая Руссӑран тухнӑранпа ҫул ҫинче ҫакӑн пек йӗркеллӗ, нимӗн ҫунтарман яла Митяй чи малтанхи хут курчӗ.
Впервые за всю дорогу из Старой Руссы Митяй увидел целое, несожженное сеяо.

— Старая Руссӑна хамӑрӑннисем каялла туртса илмӗҫ-ши тесе кӗтсе пурӑнтӑмӑр.
— Ждали все, может быть, Руссу назад отобьют.

— Эсир Старая Руссӑран тухни нумай пулать-и? — темӗнле ӗненмен пек пулса ыйтрӗ тӑлӑплӑ ҫын.
— А давно вы из Старой Руссы? — недоверчиво спросил человек в тулупе.

Хӗрарӑм хуллен ҫаврӑнчӗ те, хӑй умӗнче берданка тытса тӑракан сухаллӑ ҫын ҫине пӑхса, йывӑррӑн: — Старая Руссӑран эпир. Ачасемпе пӗрле яла, тӑвансем патне каятӑп. Пӗтӗмпех ывӑнса ҫитрӗм, вӑй пӗрре те юлмарӗ, — терӗ.
Женщина медленно повернулась, посмотрела снизу вверх на бородача, стоявшего над ней с берданкой, и нехотя ответила: — Из Старой Руссы мы. С детьми в деревню иду, к родственникам. Притомились мы, сил больше нету.

Пенӗ сасӑсем Старая Русса енчен те, Ловать шывӗн анат вӗҫӗнчен те, хӗвелтухӑҫӗнчен те — Лукинопа Мануйлово патӗнчен те илтӗнеҫҫӗ.
Стрельба доносилась и от Старой Руссы, и с низовьев Ловати, и с востока — от Лукина и Мануйлова.

XV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ӑҫтан пыма пултарнӑ-ха вӗсем Старая Русса патне?
Откуда могли они взяться под Старой Руссой?

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика