Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сан сăмах пирĕн базăра пур.
Сан (тĕпĕ: сан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ сана нимӗн те тумастӑп, — терӗ малалла Соболь, — мӗншӗн тесен пирӗн сан пек ҫынсем сахал, эпир санран усалтараххисене те хӑшне-пӗрне каҫаратпӑр.

— Я не сделаю тебе ничего, — продолжал Соболь, — потому что у нас мало таких людей, как ты, а мы милуем кой-кого и похуже.

3. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Урӑхран эпӗ, ҫӑмӑл килет-и, йывӑр-и, ялан-яланах санпа, сан ӑшшупа хавхаланса пурӑнӑп пурӑнан пурнӑҫра, санран чӑтӑмлӑхпа тӳсӗмлӗх, сӑпайлӑхпа ӑнланулӑх илӗп, хамра тӗлкӗшекен юрату кӑварне нимӗнле чурӑслӑхпа, хирӗҫ ҫилпе те сӳнтерме памӑп.

Помоги переводом

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Санран хӑрамалла-и, сан умран пӑрӑнса каймалла-и е санпа туслӑ пулма тӑрӑшмалла?

Бояться тебя надо, заискивать перед тобой или добиваться дружбы?

8 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

— Пӗлетӗн-и, ман шутӑмпа, княҫпа пӗр пытармасӑр калаҫсан питӗ лайӑх пулӗччӗ, — терӗм эпӗ, — манӑн ӑна: сана эпӗ этем вырӑнне хурса хисеплетӗп, анчах сан пурлӑхна йышӑнса юлма шутламастӑп, эсӗ ман валли нимӗн те халалласа ан хӑвар, ҫапла тума килӗшсен кӑна эпӗ сан патна килсе ҫӳрӗп, темелле.

Знаешь, я думаю, гораздо бы лучше прямо объясниться с князем, — говорил я, — сказать ему, что я его уважаю как человека, но о наследстве его не думаю и прошу его, чтобы он мне ничего не оставлял, и что только в этом случае я буду ездить к нему.

XXI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

«Атте, сана ку ятпа чӗнме ман тивӗҫ ҫук, анчах халь эпӗ ӑна юлашки хут калатӑп, эпӗ сана яланах юратнӑ, юрататӑп та, эсӗ мана ырӑ тунине нихҫан та манмӑп, анчах эпӗ сан ҫуртӑнта урӑх пурӑнма пултараймастӑп.

«Папа, хотя я не имею права называть тебя этим именем, но я теперь произношу его в последний раз, я всегда любил тебя и буду любить, никогда не забуду, что ты мой благодетель, но не могу больше оставаться в твоем доме.

XV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл мана: «Сан ҫинчен хӑвӑн ҫине пӑхса мар, санӑн ӗҫӳсем, санӑн ҫыннусем ҫине пӑхса калаҫҫӗ», — тетчӗ.

Он сказал бы мне: «Не по тебе тебя судят, а по твоим делам, по твоим людям».

66 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Анчах санӑн йӑвуна кам та пулин вӑйлӑраххи кӗрсе выртнӑ пулсан, санӑн каймалла пулать — вара эсӗ унта нихҫан та таврӑнмастӑн: сан вырӑнна йышӑннӑ.

Но если в твое логово залез кто-то посильнее, тебе приходится уйти — и больше ты туда не вернешься: место занято.

14 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Тепӗр чухне тата: «Эпӗ сана чӑн-чӑн сунарҫӑ пулма вӗрентӗп, сан сунару ялан ӑнӑҫлӑ пулӗ, эпӗ сана тинӗсре байдарӑпа ишсе ҫӳреме, сӑрт-тусем урлӑ каҫма вӗрентӗп», — тесе те калакалать.

Говорил отец также о том, что научит Тавыля быть настоящим охотником, которому всегда в охоте будет удача, научит его плавать в байдаре по морю, ходить в горах через перевалы.

Икӗ айӑп пӗр харӑс // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Шыв шӑнкӑртатнӑ сасса илтсе, сан чӗрӳпе ӑна хирӗҫ сасӑ панӑн туйӑнать, вара, авалхи юрӑри пек, санӑн мӗнпур хурлӑхлӑ шухӑшусем сирӗлсе каяҫҫӗ, санӑн хӑвӑн та юрлас килет.

И кажется, что сердце твое тоже откликается на журчание ручья, и, как в старинной песне, рассеиваются все твои горестные думы, и тебе самому хочется запеть.

VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Пӗлетӗн-и, Володя, — тет ӑна амӑшӗ ҫак вӑхӑтра, — эпӗ сан кӗнекӳсемпе статьюсене чылайӑшне вуланӑ, ҫавӑнпа сан ӑсна, санӑн задачусене эпӗ ырлатӑп, хаклатӑп.

— Ты знаешь, Володя, — сказала она, — я читала многие твои книги и статьи и очень ценю твой ум и твои задачи.

Стокгольмри тӗлпулу // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Сана ӗнтӗ вилӗм кашни утӑмрах сыхласа тӑмасть, сана суран тивме пултараймасть, сан умӑнта илемлӗ, ҫутӑ пуласлӑхӑн алӑкӗсем уҫӑ ӗнтӗ.

Уже смерть не угрожает тебе на каждом шагу, уже ты заговорен от ран и увечья, уже расступились перед тобой стены в прекрасное, светлое будущее.

XXVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

«Юратнӑ Маковей, эпӗ сана пачах сахал пӗлнӗ иккен, пӗчӗк ача вырӑнне хунӑ. Халӗ ӗнтӗ эпӗ сан ҫинчен урӑхла шухӑшлатӑп. Халӗ эпӗ сана юрататӑп».

«Маковей, любимый, я, оказывается, совсем мало знала тебя, считала мальчишкой. Теперь я о тебе другого мнения. Теперь я тебя люблю».

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пурте сан ҫинелле пӑхӗҫ, пурте сан ҫинчен шухӑшлӗҫ, пиншер ҫын саншӑн ӗҫлеме тытӑнӗ.

Все взгляды обратятся к тебе, все мысли будут о тебе, тысячи людей будут работать для тебя.

VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Асу ҫитмен вӗт-ха сан ҫавна тавҫӑрса илме, тен, ҫав хӗр — нумай вӗреннӗ пуян ҫын хӗрӗ, сана тӳррӗн килекен начальник хӗрӗ саншӑн, чухӑншӑн, мӑшӑр мар.

И не сварил твой котелок, что, может быть, тая дивчина — богатая дочка образованного человека, твоего непосредственного начальника, и она до тебя, бедняка, не пара.

XXIX сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Сана пӗлмен ҫынна, сан пата туртӑнман, сан ҫинчен шухӑшламан ҫынна кӗтме, кӗтсе илме, пулать-и вара тен, вӑл, ҫав ҫын ҫут тӗнчере ҫук пулсан, ӑна ӑҫтан кӗтсе илӗн? теттӗм.

Разве можно дождаться, разве дождешься человека, который тебя не знает, не стремится к тебе, не думает о тебе? Разве его дождешься, если он, может быть, и не существует на свете?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Хам тӑвас тенине ҫавах турӑм, унран ырӑ сӑмах илтрӗм: «Кӑмӑллатӑп сана, Рогов, хуҫалӑха унта лайӑх тытса пытӑн. Тав сана. Сан тӗлӗшпе йӑнӑшмарӑм, савӑнатӑп», терӗ.

— Добился я, все- таки услышал доброе слово от него: «Доволен тобой, Рогов, хорошо ты хозяйствовал тут. Спасибо. Рад, что не ошибся в тебе».

Иккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ку ҫӑхан патне йӑпшӑнса пырать те калать: «Эпӗ сан ҫине пӑхса тӑранаймастӑп, ку пӗвӳ-сийӳпе, сӑну-пуҫупа санӑн патша анчах пулмалла. Сассу та санӑн аван пулсан, эсӗ чӑнахах патша пулнӑ пулӑттӑн», — тет.

Она подошла и говорит: — Эх, ворон, как посмотрю на тебя,— по твоему росту да красоте только бы тебе царем быть! И, верно, был бы царем, если бы у тебя голос был.

Ҫӑханпа тилӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тилли калать: «Вӗлерме ан хушсам-ха, сӑмах калама пар. Манӑн сан патна килме вӑхӑт пулмарӗ: эпӗ сан валли эмел шыраса пӗтӗм тӗнчене ҫавӑрӑнтӑм. Халӗ ӗнтӗ тупрӑм та сан патна чупса килтӗм», — тет.

А она и говорит: «Не вели казнить, вели слово вымолвить. Я оттого не бывала, что недосуг было. А недосуг было оттого, что по всему свету бегала, у лекарей для тебя лекарства спрашивала. Только теперь нашла, вот и прибежала».

Арӑслан, кашкӑр тата тилӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Хуйхуна пула сана эпир пурте хӗрхенетпӗр, саншӑн тата сан тӑвансемшӗн тавӑрас тесе, хамӑр мӗн тума пултарнине пурне те тӑвӑпӑр.

Мы все сочувствуем твоему горю и сделаем все, что сможем, чтобы отомстить за тебя и твоих близких.

XLV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл хӗрлӗ тутар ҫине кӑтартса калать: — Сана Кази-Мухамед тытнӑ, — тет; унтан хура тутар ҫине кӑтартса калать: — Кази-Мухамед сана Абдул-Мурата пачӗ, халӗ ӗнтӗ сан хуҫу Абдул-Мурат пулать, — тет.

— Тебя, — говорит, — взял Кази-Мугамед, — сам показывает на красного татарина, — и отдал тебя Абдул-Мурату, — показывает на черноватого. — Абдул-Мурат теперь твой хозяин.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней