Поиск
Шырав ĕçĕ:
— Эсӗ мӗнле шутлатӑн, Ракитина, кам вӗлернӗ-ши ӑна? — ыйтрӗ Корчагин, пукан ҫине йывӑррӑн ларса.— Как ты думаешь, Ракитина, кто его убил? — глухо спросил Корчагин, тяжело опускаясь на стул.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Ҫак вилӗм пирки хытӑ хумханнӑ Ракитина хӑйӗн пӳлӗмӗнче макӑрса ларнӑ, хӑй патне Корчагин пырса кӗрсен те вӑл пуҫне ҫӗклеймерӗ.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Ракитина аван хӗр, вӑл мана пит кӑмӑла каять.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Ҫав япала пӗтӗмпех учительницӑран пуҫланса кайрӗ пулас, унӑн хушамачӗ Ракитина, пӗлетӗр те-и тен.А почалось все, надо полагать, от учительши, фамилия ей Ракитина, может, знаете?
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Ҫав вӑхӑтрах Ракитина, урам варрине тухса, хӗрарӑма тытса чарчӗ.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
— Сывпулӑр, Ракитина юлташ.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Санька пӗр стакан чей те ӗҫейменччӗ, пӳрте Маша Ракитина кӗрсе тӑчӗ.Не успел Санька выпить первый стакан, как в избу вошла Маша Ракитина.
19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Маша Ракитина, аллисене жакетка ҫанни ӑшне чиксе, Тимка патне пычӗ.Пряча по привычке руки в рукава жакетки, Маша Ракитина подошла к Тимке.
1-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
- 1