Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Олька (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пурӑннӑ пуль, Олька, пурӑннӑ пуль, анчах ним те астумастӑп.

Может и были, Ольга, только я уже ничего не помню.

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Тавтапуҫ, Олька, тавтапуҫ.

Спасибо тебе, Ольга, спасибо!

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Атя ҫырла татма, Олька.

Пойдем ягоду собирать, Олька.

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Тархаслатӑп сана, Олька, мӑшӑрӑм, юратӑвӑм.

Умоляю, женушка моя, любовь моя!

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Чун-чӗререн ыйтатӑп, Олька.

Ради всего святого, Ольга, прошу!

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Олька!

Ольга!

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Тархаслатӑп, Олька.

Умоляю тебя, Ольга!

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Олька, эпир — шевлесем.

Олька, ведь мы уже призраки.

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Атя ҫатан карта патне, Олька.

Пойдем к плетню, Ольга.

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Олька, эпӗ те сан пекех чӑваш.

Ольга, я ведь тоже чуваш, как и ты.

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Олька, эсӗ манпа пырасшӑн мар-им?

Ольга, ты что, не хочешь пойти со мной?

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Каҫар, Олька.

Прости, Ольга.

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Каҫарсам, Олька.

Прости, Ольга.

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Каҫарсам мана, Олька.

Прости меня, Ольга!..

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Эх, Олька, Олька, каҫар мана…

Ах, Ольга, Ольга, прости меня!

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Олька!

Ольга!

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Олька!

Ольга!

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Олька?

Ольга?

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Ҫук, Олька, тет, ман кутамкка йӑтса сывпуллашас килет унпа, тет.

«Нет, Ольга,— отвечает,— я хочу попрощаться с ней с котомкой на плече»…

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Вӑрҫа тухса каяс умӗн те ҫав, кутамккине ҫаксан ӗнтӗ, ман ҫине шывлӑ куҫӗсемпе пӑхса тӑчӗ-тӑчӗ те: Олька, эп кайса Уҫтинипе сывпуллашса килем-ха, терӗ.

Перед тем, как на войну уйти, долго он мне в глаза смотрел сквозь слезы, котомку повесил на плечо и вдруг говорит «Ольга, пойду-ка я с Устиньей попрощаюсь».

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней