Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Оленина (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ах, киремет, митинг уҫать тата! — кӑшкӑрса пӑрахрӗ вӑл, Оленина хулпуҫҫирен ҫатӑрласа тытса.

— Ах, шкура, еще митинг затеял! — закричал он, хватая Оленина за плечо.

10 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Оленина та унтах сӗтӗрсе кӗртсе пӑрахрӗҫ.

Туда же бросили и Оленина.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ларри хӗрелсе кайрӗ те Оленина татах темиҫе хутчен питӗ хытӑ турта-турта ҫапрӗ.

Ларри побагровел и нанес Оленину еще несколько сильных ударов.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Оленина илсе пырсан, Ларри ӑна саламатпа туртса ҫапрӗ.

Когда это распоряжение было исполнено, Ларри ударил Оленина стеком.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Тыткӑна лекнисем хушшинче Оленина курсан, Берс Ларри подполковник патне сиктерсе пычӗ те ӑна темӗн каларӗ.

Заметив среди пленных Оленина, Берс подскакал к полковнику Ларри и что-то доложил.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Лешӗ пӳртре пулчӗ, вӑл Оленина ҫурӑмпа тӑрать.

Она была в хате и стояла спиной к Оленину.

XLI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Оленина ҫав вырӑн чӑнласах та абрексем ларма тивӗҫлӗ вырӑн пулса тӑнӑ пек курӑнчӗ.

Оленину оно показалось даже именно тем самым местом, в котором должны были сидеть абреки.

XLI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Оленина вӗсем ларакан вырӑн тӗлӗнтерсе ячӗ.

Оленина поразило место, в котором они сидели.

XLI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Хӗвел тухман-ха, анчах Оленина урамра халиччен пулман шӑв-шав тӑнӑ пек: ҫынсем ҫӳренӗ пек, юланутпа чуптарнӑ пек тата калаҫнӑ пек туйӑнчӗ.

Солнце еще не вставало, и Оленину показалось, что на улице было необыкновенное волнение: ходили, верхом ездили и говорили.

XL // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Оленина хӗр ӑна хальхи минутра ҫеҫ юратнӑ пек вӗсемпе иккӗшӗн малашлӑх ҫук тесе шутланӑ пек туйӑнчӗ.

Оленину казалось, что она его любила только в минуту настоящего и что будущего для нее не было с ним.

XXXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Оленина пӗчченҫи юлма хӑрушӑ пулчӗ.

Оленину было страшно оставаться одному.

XXXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Уяв! тетӗн эсӗ, — терӗ вӑл Оленина, ура ҫине тӑрса чӳречерен пӑхса.

— Ты говоришь: праздник! — сказал он Оленину, поднимаясь и глядя в окно.

XXXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ерошка, Оленина куҫ хӗссе, Белецкий ҫине кӑтартрӗ:

Ерошка мигнул Оленину на Белецкого:

XXXV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Оленина хӑй мӗн каласа янишӗн намӑс пулчӗ.

Ему стало совестно за то, что он сказал.

XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Карчӑк, чи малтанах Оленина хӑй ытла тӳрккес пулнипе хӑратса пӑрахнӑскер, халӗ ак хӑйӗн хӗрӗ ҫине ӑшшӑн пӑхнипе час-часах Оленин кӑмӑлне ҫемҫетсех ярать.

Старуха, которая сначала так поразила Оленина своею грубостью, теперь часто трогала его своею простою нежностью в отношении к дочери.

XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Оленина унӑн чӗркуҫҫийӗпе усса ларнӑ яштака ури анчах курӑнса тӑчӗ.

Оленину видно было только ее колено и стройная спущенная нога.

XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Оленина курсанах, вӑл сиксе тӑчӗ те тутӑрне илсе кӑмака патне пычӗ.

Увидав Оленина, она вскочила, взяла платок и подошла к печи.

XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Хӑйне офицер тӑвас пирки ҫаплах ӗҫ тухсах ҫитеймерӗ-ха, ку вара халӗ Оленина пушшех те интереслентермерӗ.

И еще более равнодушен был Оленин к представлению в офицеры, которое все еще не выходило.

XXXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Тепӗр каҫхине Оленина фельдфебель вӑратрӗ.

На следующую ночь разбудил Оленина фельдфебель.

XXXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Сасартӑк ҫухӑравлӑ та вичкӗн арҫын сасси илтӗнсе кайрӗ те Оленина тӗлӗнтерсех пӑрахрӗ.

Вдруг резкий, визгливый мужской голос поразил его.

XXXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней