Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Огнянов (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хушса янӑ ӗҫ мӗнле кирлине Марийкӑна тӗплӗн ӑнлантарнӑ хыҫҫӑн Огнянов шӑппӑн кӑна ҫапла хушса хучӗ:

Стараясь получше объяснить Марийке, как важно возложенное на нее поручение, Огнянов тихо добавил:

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫыруне ал пусмарӗ, хӑй ӑҫта иккенне те асӑнтармарӗ, инкек-синкек пулас пулсан, ҫырӑва ҫывӑх юлташӗсем илес вырӑнне тӑшман аллине ҫакланасран асӑрханчӗ.

Огнянов не подписался и не указал в записке, где он находится, из боязни, что по несчастной случайности письмо может попасть не по назначению, а в чужие, враждебные руки.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫакна асӑрхасан шурса кайрӗ, ҫамкине тар тапса тухрӗ.

При виде его Огнянов побледнел, и пот выступил у него на лбу.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов кӗсйисене хыпашларӗ, хутпа кӑранташ тупса кӑларчӗ.

Порывшись в карманах, Огнянов вынул карандаш и помятый клочок бумаги.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эс ӑна мӗн те пулин кайса параймӑн-ши? — тесе ыйтрӗ Огнянов.

— Можешь ты, голубка, отнести ему кое-что? — спросил он.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Шӑпах ҫавӑ, Марийка! — терӗ Огнянов, мӗскӗн фотографа таврари халӑх ҫапла тӑрӑхланине асне илсе.

— Он, он самый, Марийка! — подтвердил Огнянов, улыбнувшись этой простодушной насмешке над бедным фотографом.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӑштах шухӑшласа тӑнӑ хыҫҫӑн Огнянов каллех ыйтрӗ:

Подумав минуты две, Огнянов спросил:

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов пуҫне хӗссе тытрӗ, шухӑша кайрӗ.

Огнянов обхватил руками голову и задумался.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавӑн пек чух ытти ҫынна курас пулсан, хӗрачан вилсе каяс пек сехри хӑпнӑ пулӗччӗ, анчах вӑл Огняновран хӑрамасть; Огнянов пит те хисеплеттерме пултарать хӑйне.

Всякого другого в этот час и в такой глухой местности девочка испугалась бы до смерти, всякого, но не Огнянова; слишком велико было обаяние этого человека.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ытла ӗшенсе ҫитнӗн курӑнчӗ, тумтирӗ пылчӑкпа та юнпа вараланса пӗтнӗ, ҫара пуҫӑн, сӑнӗ-пичӗ вунӑ кун хушши выҫӑхса ҫывӑрмасӑр асапланса тӳснӗ пек курӑнать, унӑн кашни ярса пусас утӑмӗнче нуша та хӑрушлӑх пулни палӑрать.

Лицо у него было совершенно изможденное, одежда запачкана грязью и кровью, голова не покрыта, и весь его вид обличал в нем человека, который вот уже десять суток борется с трудностями и лишениями, с голодом и бессонницей, с людьми, со стихиями, с опасностями, грозящими на каждом шагу.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кил кунта, Марийка! — чӗнчӗ ӑна Огнянов.

— Иди сюда, Марийка! — позвал ее Огнянов.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов пӗр самантра тенӗ пек ҫырма хӗрринелле анчӗ, пысӑк чул хыҫне пытанса тӑнӑ хыҫҫӑн хӗрачана ятранах чӗнсе илчӗ.

Он в мгновение ока спустился к реке и, укрывшись за большим камнем, окликнул девочку по имени.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Марийка! — хӑйне ҫеҫ пӗлтерессӗн хавасланса чӗнчӗ Огнянов.

«Марийка!» — радостно сказал себе Огнянов.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах йӑлӑмра никам та курӑнмарӗ, Огнянов чӑтӑм вӗҫне тухрӗ.

Однако в долине никто не появлялся, и нетерпение Огнянова возрастало.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗвелӗн ылтӑн ҫути ҫурҫӗр енчи ешӗл сӑртран шуса анчӗ, хура чӑрӑшлӑха ҫутатрӗ, яка курӑк ҫийӗн анса, Огнянов тӑракан чул хӗррисене йӑлкӑштарчӗ.

Золотая волна солнечных лучей скользнула по зеленой северной круче, залила светом черную толпу елей, спустилась по гладкой мураве и позолотила края обрыва, на котором стоял Огнянов.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов Мӑнастир патӗнчи шыв арманӗ ҫырминче ҫӗр каҫрӗ.

Огнянов переночевал в одной из водяных мельниц, стоявших на Монастырской реке.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов Мӑнастир йӑлӑмӗнчех ҫутӑласса кӗтсе тӑма шут тытрӗ, ирхине курӗ унта малалла мӗн тӑвасса.

Наконец Огнянов решил дождаться рассвета в Монастырской долине, а утром обдумать, как ему действовать дальше.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫак ыйтусене тавӑрса калама пултараймарӗ.

Огнянов не мог найти ответа на все эти вопросы.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каллех хӳме патне ҫитсен, Огнянов кунта мӗн пулса иртнине тавҫӑрса илесшӗн пулчӗ.

Снова добравшись до ограды, Огнянов попытался объяснить себе, что все это значит.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫак хӑрушӑ ҫӗртен пӑрӑнса каялла утрӗ.

Отвернувшись от этого страшного зрелища, Огнянов быстро пошел обратно.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней