Поиск

Ноздрин

Пӗтӗм шӑмшак тӑхланпа шӑратса янӑ пек йывӑрланса выртнӑ, вӑй пачах та ҫук, алла ҫӗклеме те ҫав тери йывӑр: Рожковпа Ноздрин вӑранчӗҫ те, эп вӗсене аран палласа илтӗм.
Все тело словно было налито свинцом, даже руку поднять было тяжело; когда проснулись Рожков и Ноздрин, я не узнал их.

Рожковпа Ноздрин нарттӑсене пӑрахса хӑварсах ман пата чупса пычӗҫ.
Рожков и Ноздрин бросили нарты и прибежали ко мне.

Пӗррехинче малта пыракан Ноздрин чарӑнчӗ те йывӑррӑн нартта ҫине тӗшӗрӗлсе анчӗ.
Однажды шедший впереди Ноздрин остановился и грузно опустился на край нарты.

Манӑн пӗр ӑтӑра персе ӳкерме май килчӗ, Ноздрин тепӗр пысӑках мар ҫӳлевӗҫ тытрӗ.
Мне удалось убить молодую выдру, Ноздрин застрелил небольшую рысь.

Ҫак вӑхӑтра ҫил-тӑман чатӑрӗ ҫурӑлса кайрӗ те ман ҫумрах Ноздрин курӑнчӗ.
Снежная завеса разорвалась, и совсем рядом с собой я увидел того же Ноздрина.

Ҫӗр сиккелеме тытӑнсан, Ноздрин, тӗтӗме пула куҫне-пуҫне хӗскеленӗ май, Рожков ҫине пӑхмасӑр: — Ҫитӗ сана, мӗн ашкӑнса ларатӑн, — терӗ кӑмӑлсӑррӑн.
Когда вздрогнула земля, Ноздрин, морщась от дыма и не глядя на Рожкова, недовольным голосом сказал: — Брось, будет тебе!

Эпӗ кун кӗнекине ҫыратӑп, Ноздрин лӑкӑртатса вӗрекен пӑтта ҫунса хытасран кашӑкпа пӑтратса ларать, Рожков чикарккӑ чӗркесе тӑрать.
Я вносил записи в дневник, Ноздрин мешал кашу в котле, а Рожков, стоя, свертывал себе папиросу.

Ҫак самантра Ноздрин ун патне чупса ҫитнӗ, пуҫӗнчен патакпа ҫапса вӗлернӗ.
В это время к ней подбежал Ноздрин и ударом палки по голове добил ее.

— Хӑйсемех килчӗҫ вӗсем кунта, — ӑнлантарчӗ Ноздрин, пирус чӗртнӗ май.
— Они сами сюда пришли, — сказал Ноздрин, закуривая папиросу.

Чжан-Баона Ноздрин юханшыв тӑрӑх тӑвалла кайрӗҫ, эпӗ канма вырнаҫнӑ ҫӗртен чулсем айӗпе юхса выртакан ҫӑлкуҫ тӑрӑх тӳрех сӑрталла улӑхрӑм.
Чжан Бао и Ноздрин отправились вверх по реке, а я прямо с бивака стал подниматься на сопку по маленькому ключику, заваленному колодником.