Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Мишатка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫаплах-ха ашшӗ ҫинелле пӑхмасӑр, Мишатка шӑппӑн хуравларӗ:

По-прежнему не глядя на отца, Мишатка тихо ответил:

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишатка ун ҫинелле шиклӗн пӑхса куҫӗсене ҫӗрелле усрӗ.

Мишатка испуганно взглянул на него и опустил глаза.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишатка чул ҫинчен усӑнса тӑракан пӑр шереписене хуҫа-хуҫа пӑрахать, вӗсен симӗс кӑвак тӗпренчӗкӗсем ҫыран хӗрринчен аялалла кусса аннине тинкерӳллӗн сӑнаса пӑхать.

Мишатка обламывал свисавшие с камня ледяные сосульки, бросал их и внимательно смотрел, как голубые осколки катятся вниз, под гору.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗррехинче ҫапла Мишатка урамран чупса кӗчӗ, пӗтӗм кӗлеткипе сиксе чӗтрет хӑй.

А Мишатка раз прибегает с улицы, весь дрожит.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах Ильинична ҫак «чун-иллин» сӳнӗк куҫӗсем пӗчӗк Мишатка ҫине пӑхнӑ чух ачашшӑн та ӑшшӑн ҫуталнине, вӗсенче самантлӑха савӑнӑҫпа ачашлӑх хӗмӗсем хыпса илсе сӳннине, тута кӗтесӗсенче вара татах вӑрах хушӑ кӑшт сисӗнмелле ӑшӑ кулӑ пытанса тӑнине тӗлӗнсе асӑрхарӗ.

Но Ильинична с удивлением заметила, что потухшие глаза «душегуба» теплели и оживлялись, останавливаясь на маленьком Мишатке, огоньки восхищения и ласки на миг вспыхивали в них и гасли, а в углах рта еще долго таилась чуть приметная улыбка.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсӗ ма чӗнместӗн, асанне? — чӑтӑмсӑррӑн ыйтрӗ Мишатка, ӑна кофта ҫаннинчен турткаласа.

— Ты чего ж молчишь, бабуня? — нетерпеливо спросил Мишатка, теребя ее за рукав кофты.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишатка ун ҫине хӑраса пӑхса илчӗ, пӳрте чупса кӗчӗ.

Мишатка испуганно посмотрел на него, побежал в курень.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсӗ чирлерӗн те-и? — хурланса ыйтрӗ Мишатка.

— Это ты уже захворал? — огорченно спросил Мишатка.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шӑлӗсене шаклаттарса, вӑл Мишатка килсе панӑ ҫитӗ ҫине выртрӗ, карттусне хывса питне хупларӗ.

Стуча зубами, он прилег на принесенную Мишаткой дерюгу, снял фуражку и накрыл ею лицо.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Мӗншӗн? — йӳпсӗнчӗ Мишатка.

— А зачем? — поинтересовался Мишатка.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗчӗк Мишатка ун патӗнче явкаланса ҫӳрерӗ, куҫран тилмӗрсе пӑхса ыйтрӗ:

Маленький Мишатка вертелся около него, умоляюще засматривал в глаза, просил:

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишатка мӗн те пулин итлемесӗр хӑтланнӑ пултӑр ҫеҫ — тӳрех ӑна хӑратса тӑкать: «Чим-ха ак, арҫури ачи, аҫу килтӗр те, пӗтӗмпе каласа кӑтартатӑп, ун чухне лайӑх пӗҫерккӗ парать сана!»

Стоило только Мишатке оказать ей неповиновение, как она тотчас грозила: «А вот погоди, анчутка вихрастый, прийдет отец, докажу ему, так он тебе всыпет!»

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишатка самантлӑха шӑпланчӗ, унтан шухӑша кайса ҫапла каларӗ:

Мишатка на минуту замолкал, потом раздумчиво говорил:

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишатка вӑрҫӑ пирки сӑмах пуҫласа ярсан, вӑл ӑшӗнче хӑйне хӑй намӑсланчӗ: ачан ансат та хайласӑр ыйтӑвӗсем ҫине ниепле те уҫӑмлӑн тавӑрса калама пултараймарӗ-ҫке-ха.

Он испытывал внутренний стыд, когда Мишатка заговаривал о войне: никак не мог ответить на простые и бесхитростные детские вопросы.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ак асатте те килчӗ! — хӗпӗртесе кӑшкӑрса ячӗ Мишатка, аслашшӗ мӑйӗнчен уртӑнса.

— Вот он и дедуня! — обрадованно воскликнул Мишатка, бросившись деду на шею.

XXII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Каллех… — терӗ те, ним калама аптраса, Мишатка ҫавӑнтах хушса хучӗ:

— Опять… — растерянно проговорил Мишатка и тотчас добавил:

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫакна Ильинична Мишатка ҫийӗнчи кӗпене курсах пӗлчӗ: ҫурса пӑрахнӑ кӗпе ҫаннине — Ильинична ӑна ирхине чиксе туртма ӗлкӗреймерӗ — ҫӗвви палӑрмалла мар типтерлӗ ҫӗлесе хунӑ, кӗпе ҫухи ҫумӗнче вӗр-ҫӗнӗ тӳме чӑлт-шуррӑн ҫуталса тӑрать.

Ильинична узнала об этом, глянув на Мишаткину рубашонку; разорванный рукав, который она не удосужилась утром зашить, был искусно прострочен, а на воротнике белела перламутром новенькая пуговица.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах Мишатка, ҫапла хытарса каланине итлемесӗр, тепӗр икӗ кунран каллех Астаховсен килӗнче пулчӗ.

Но, несмотря на строгий приказ, через два дня Мишатка снова побывал в астаховском курене.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишатка куҫне хаваслӑн йӑлкӑштарса кулса илчӗ.

— Мишатка оживленно блеснул глазами, улыбнулся.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишатка, кӗсйинчен сахӑр катӑкӗ кӑларса, савӑнсах асламӑшне кӑтартрӗ, унтан каллех кӗсйине чиксе хучӗ.

— Мишатка вытащил из кармана кусок сахара, с гордостью показал его и снова спрятал в карман.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней