Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Митькӑна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав вырӑна Митькӑна ӳкӗтлеме Пафнути дьяконпа чиркӳ старостинче тӑракан Синюгин купцана янӑ.

На место происшествия были посланы для увещевания дьякон Пафнутий и церковный староста купец Синюгин.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Бебешин купца ҫакна кура кӑмӑлӗ хуҫӑлнипе, хӑйӗн чунне ҫӑласшӑн турӑ умне ҫурта ҫутса лартмашкӑн Митькӑна пӗр тенкӗ укҫа пырса тыттарнӑ.

Купец Бебешин умилился и дал Митьке целковый, чтобы тот поставил свечку за спасение своей души.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Юлашкинчен, Тит ӑста калаҫни Митькӑна парӑнтарнӑ, вара вӑл, ҫаплах-ха хирӗҫсе, ыранах ҫылӑх тӑвасси ҫинчен каласа, унпа пӗрле кайнӑ, хӑй ҫавӑнтах тата: «Ҫук, Тит Трофимович, мана ҫыхма кирлӗ мар, мана вӗренпе ҫыхса ҫавӑтса кайма эпӗ вӑрӑ та мар, йытӑ та мар, — эпир вӗренсӗр те ҫитӗпӗр», тенӗ.

Красноречие Тита победило, наконец, Митьку, и он, протестуя и говоря, что завтра же грех совершит, пошел, прибавляя: «Нет, Тит Трофимович, вязать меня не нужно, я не вор и не собака, чтобы меня на веревке водить — мы дойдем и без веревки».

II // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Титӑн Митькӑна нумай шырамалла пулман, вӑл хупахра ҫара уран ларнӑ, аттине сутса эрех ӗҫме ӗлкӗрнӗ те пулнӑ ӗнтӗ, хӑй хыттӑн кӑшкӑрнӑ: «Ҫавӑн пек эсреле служить тума килӗшместӗп, патшана служить тӑвас килет, салтака каятӑп, манӑн аттем-аннем ҫук, халӑхшӑн служить тӑватӑп, эпӗ ӗнтӗ уншӑн тарҫӑ мар, каялла каймастӑп, вӑйпах илсе кайсан, хама хирӗҫ ҫылӑх тӑватӑп, туршӑн та тӑватӑп», тенӗ.

Титу не пришлось долго Митьку искать; он сидел босиком в питейном доме, уже выпивши на сапоги сивухи, и громко кричал: «Не хочу служить аспиду такому, хочу царю служить, в солдаты пойду, у меня пет ни отца ни матери, за народ послужу, а уж я ему не слуга и назад не пойду, а силой возьмет, так грех над собой совершу, ей-богу, совершу».

II // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Тарӑхнипе хӗп-хӗрлӗ пулса кайса, сӑмахсемпе саспаллисене йӑнӑш каласа, улпут Митькӑна вӑл хуть те ӑҫта пулсан та тытма, хӑй унпа мӗн тӑвассине татса париччен ӑна йывӑҫ калӑп ӑшне лартма хушнӑ; ҫак приказа парсан вӑл, ывӑннӑ тата хашкама ернӗскер, кабинетне кӗрсе кайнӑ.

Багровый от гнева, сбиваясь в словах и буквах, барин велел поймать Митьку, где бы он ни был, и посадить в колодку, пока он решит его судьбу; отдавши приказ, он, усталый и запыхавшись, удалился в кабинет.

II // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Хӑйӗнпе пӗрле Тит лакейсенчен хӑшне те пулин илсе кайнӑ, пуринчен ытларах сухал хыракан Митькӑна чӗннӗ — вӑл гитара пит ӑста каланӑ.

Тит брал с собою кого- нибудь из лакеев, особенно же Митьку-цирюльника, отлично игравшего на гитаре.

II // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Урамра Сашӑпа Митькӑна курсан, Наташа: вӗсем нимӗҫсемпе пӗрле ытахальтен мар, мӗнле те пулин ӗҫ, пирки пӗрле каяҫҫӗ, тесе ӑнланчӗ.

Увидев на улице Сашу и Митьку, Наташа поняла, что они идут с немцами не просто ради чего-нибудь, а ради какого-то дела.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Мазин вӑрмана шаларах кӗрсе пӑхма тата чи малтан Митькӑна ҫыру ҫырса хӑварма, шӑтӑка лайӑхрах витме шухӑшларӗ.

Мазин решил пройти в глубь леса, а перво-наперво написать Мите письмо и замаскировать яму.

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унтан татах тепӗр питӗ паха енӗпе палӑрнӑ Митька: карательсен арестленӗ ҫынна персе пӑрахма юраман, анчах ӑна чӗррӗн те алӑран вӗҫертес килмен чухне ӑна чӗрӗ хулӑпа хӗнеме йышӑннӑ та, ҫак ӗҫе Митькӑна хушнӑ.

И еще одним замечательным свойством отличался Митька: когда карателям арестованного нельзя было расстрелять, а не хотелось выпускать живым из рук, — его присуждали к телесному наказанию розгами и поручали выполнить это Митьке.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лукинична ун чухне Митькӑна ҫул ҫине ӑсатма хатӗрлетчӗ те, килӗнче вӗркӗшӳччӗ, йӗрки-масарӗ ҫукчӗ.

Лукинична собирала тогда Митьку в дорогу, в доме были суета, беспорядок.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Хамӑн Митькӑна ҫын тӑвас тесе шутланӑччӗ, офицера вӗрентӗр тенӗччӗ, вӑл ав чиркӳ шкулне те пӗтереймерӗ, иккӗмӗш хӗлтех пӑрахса тарчӗ.

— Я своего Митьку думал в люди вывесть, хотел, чтоб на офицера учился, а он и приходской не кончил, убег на вторую зиму.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑртак калаҫкаласа тӑнӑ хыҫҫӑн Иван Алексеевичпа Христоня, ваттисемпе сыв пуллашса, Митькӑна калинкке патне чӗнсе илчӗҫ.

Поговорив немного, Иван Алексеевич и Христоня попрощались, отозвали к калитке Митьку.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫавнашкал хӑтсӑр чӑрсӑрлӑхне кура нумай айӑпсемшӗн каҫарнӑ та вара Митькӑна.

Поэтому-то многое и сходило Митьке.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ав Глаша аппа вӑкӑртан та хӑрамасть, Митькӑна та пушӑпа ҫунтарма сӑмах пачӗ!

— Вот тетя Глаша, она и быков не боится и Митьку кнутом обещала попотчевать!

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей хӑвӑрт ура ҫине тӑчӗ, Митькӑна ҫӗнӗ хыпарсем хыҫҫӑн приемнике илсе хума хушрӗ те васкасах шыв хӗррине кайрӗ.

Сергей поднялся, сказал Митьке, чтобы убрал приемник, когда кончится передача известий, и ушел к реке.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Митькӑна хӑваласа ярсан, хӗрарӑмсем авалхи юрра пуҫласа ячӗҫ.

Оставшись без Митьки, женщины тоже тихо запели старинную песню.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӗрарӑмсем ҫухӑрашса, ахӑлтатса Митькӑна лав ҫинчен хӑваласа ячӗҫ.

Женщины с криком и со смехом прогнали Митьку с брички.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей Прохора, Атаманов Ивана, Кушнарев Митькӑна чӗнчӗ.

Сергей позвал Прохора, Ивана Атаманова, Митьку Кушнарева.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Иванков Митькӑна шиклӗн куҫ хӗсрӗ, виҫ хутлӑ тутине тавӑрса кулса илчӗ.

Иванков опасливо подмигнул Митьке, вывернул в улыбке трегубый рот.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Тыт тӗпе-ҫилхинчен! — хушрӗ Митькӑна ашшӗ.

— Держи за чуб! — приказал Митьке отец.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней