Корпус чувашского языка

— Турпасне эс хӑвах тиярӑн-и, Микулай? — шутсӑр кирлӗ япала ҫинчен тӗпченӗ пек, пӗлесшӗн пӳлчӗ Михапар.

— Щепу-то сам, что ли, грузил, Мигулай? — спросил Михабар, будто хотел узнать что-то самое важное и сокровенное.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑнасен сӑрийӗ Микулай виҫӗм кун килсе ӗҫтерниех иккен, пӗр-ик курка ӗҫнипех пуҫ! патне пычӗ, тарлаттарса ячӗ, чӗлхесене ҫемҫетрӗ.

Пиво оказалось таким же хмельным, каким три дня назад угостил их Мигулай. Уже после двух кружек оно ударило Михабару в голову, бросило в пот, смягчило язык.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ниме юлашкийӗ вӑл, — пӗлтерчӗ Микулай евӗккӗн.

От ниме осталось, — предложил Мигулай учтиво.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Килнӗ ҫынсем халех тухса каясса кӗтнӗччӗ Михапар, Микулай лашисене ҫавӑрса тӑратрӗ те лаҫ сӗтелӗ ҫине пӗр четвӗрт тӗксӗм шӗвек (каллех!) — ахӑртнех, сӑра пуль ӗнтӗ — кӗрсе лартрӗ.

Михабар надеялся, что незваные гости разгрузят свое «добро» и быстро удалятся, но не тут-то было. Мигулай развернул лошадей, вошел в дом и выставил на стол четверть с темной жидкостью, наверно, пиво.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михапар хиртен таврӑннӑччӗ ҫеҫ те, икӗ арҫын, Михапарпа Микулай, йывӑҫ сенӗксемпе питӗ хӑвӑрт пушатрӗҫ лавсене.

Михабар только что вернулся с поля, и двое мужчин быстро опростали оба воза, ловко орудуя деревянными вилами.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Уккапа Микулай хушшинчи ҫыхӑну-салтӑнусем малашне ҫапла пулса иртрӗҫ.

Дальше отношения между Уккой и Михабаром развивались следующим образом.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫакӑнта, виҫӗм кун каҫхи пек, килсе чӗн ӑна Микулай — тухса чупать Укка.

И она готова на все: позови ее Мигулай сейчас, как позвал позавчера, Укка побежит за ним не раздумывая.

Ҫухалнӑ ҫынна тупни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Йыт виллине сӗтӗркеленӗ пек сӗтӗрчӗ пуль ӑна Микулай тунсӑха.

— Наверно, как дохлую собаку истерзал ее Мигулай.

Ҫухалнӑ ҫынна тупни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Мӑшӑрӗ хӗр чухне Микулай амӑшне пулӑшма ҫӳренине Михапар тахҫанах пӗлет-ха.

О том, что до замужества Укка ходила помогать матери Мигулая, он знал.

Ҫухалнӑ ҫынна тупни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эрне, этемми ку, Микулай тенӗскер, Михапара килӗшсех пӗтмест.

Ну не совсем нравится ему Мигулай,

Ҫухалнӑ ҫынна тупни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫитменнине ниме пуласси ҫинчен урам тӑрӑх ачасем кӑшкӑрса пӗлтернипе ҫеҫ те ҫырлахман-ха Микулай, хӑй ятарласа килсе чӗнчӗ.

Нехорошо получится: к тому же Мигулай сам пришел их позвать на ниме, хотя ребятишки уже оповестили всю деревню.

Ҫухалнӑ ҫынна тупни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Паллах ара, паллах, — ҫирӗплетрӗ Микулай.

— Конечно, конечно, — согласился Мигулай.

Кӑван хуппи уҫӑлнӑ кун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Микулай ҫӗнӗрен «выляма» тапратасшӑнччӗ — Укка чарчӗ.

Мигулай было вновь потянулся к Укке, но та остановила его.

Кӑван хуппи уҫӑлнӑ кун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Микулай сӗтел ҫинчи лакӑмран икӗ курка сӑра ӑсса илчӗ.

Мигулай налил из стоявшего на столе жбана два ковша пива, один протянул Укке.

Кӑван хуппи уҫӑлнӑ кун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Микулай пуҫелӗк хурасса та кӗтмерӗ.

не дождавшись, пока Укка подложит изголовье, жарко принялся ее целовать…

Кӑван хуппи уҫӑлнӑ кун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Микулай Уккана кравать ҫине йӑтса кайса вырттарасшӑнччӗ, лешӗ ун патне ҫитес чух «унта юрамасть!» тесе кӑшкӑрса сасартӑк урайне шуса анчӗ.

Мигулай уже понес было желанную женщину к кровати, как она с криком «Туда нельзя!» выскользнула из его рук на пол.

Кӑван хуппи уҫӑлнӑ кун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Микулай хушнипе кил хуҫи хӗрарӑмӗ вырӑнне пулса Укка ҫынсене сӑра ӗҫтерсе ҫаврӑнчӗ, апат ҫитерчӗ.

Мигулай попросил Укку угостить народ пивом — как хозяйку.

Кӑван хуппи уҫӑлнӑ кун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Микулай ыталать пек, ачашлать пек хӑйӗн ӗмӗрхи тусне.

Мигулай обнимет ее, будет нежно ласкать

Кӑван хуппи уҫӑлнӑ кун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эппин, кирек ӑҫта пулсан та, Уккапа Микулай «улахӗ» ку килте пулмалла мар.

Одно Укка знает точно: «это» должно произойти у них с Мигулаем где угодно, только не в его доме.

Кӑван хуппи уҫӑлнӑ кун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӑрттӑн каласан, Укка кунӗпех хӑйпе Микулай ҫинчен суйланса ирттерчӗ.

Сказать по правде, Укка целый день волновалась за себя и Мигулая.

Кӑван хуппи уҫӑлнӑ кун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.