Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Маякина (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Суллас Маякина!

— Качать Маякина!

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома, хыҫалалла ярса пуссанах, хӑйпе ҫуммӑн пӗчӗкрех чӑмӑр этем тӑнине курса кайнӑ, вӑл Маякина пуҫ тайса, хӑйӑлтӑк сасӑпа: — Сывӑ-и, атте! — тенӗ.

Фома отступил назад и очутился рядом с невысоким, круглым человеком, он, кланяясь Маякину, хриплым голосом говорил: — Здравствуйте, папаша!

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Иртен-ҫӳренсем Маякина пуҫ тайнӑ, анчах вӑл, хреснай ывӑлӗ ҫине тинкерӳллӗн пӑхса ларса, никама та курман.

Маякину кланялись, но он ничего не видал, упорно разглядывая взволнованное лицо крестника.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Н-ну, Щуров патӗнче пултӑм!.. — тенӗ вӑл Маякина, сӗтел хушшине кӗрсе ларса.

— Н-ну, был я у Щурова!.. — сказал он, придя к Маякину и усаживаясь за стол.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унтан ӑна Люба Маякина аса килнӗ.

Потом ему вспомнилась Люба Маякина.

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӑйӗн туйӑмӗсене пытара пӗлмен Фома час-часах Маякина тӳрккес сӑмахсем каланӑ, анчах старик, ун тӳрккеслӗхне туйман пекех, хреснай ывӑлне самантлӑха та куҫран вӗҫермен, унӑн кашни утӑмнех майлаштарса ертсе пынӑ.

Не умея скрывать своих чувств, Фома часто и очень грубо высказывал их Маякину, но старик как бы не замечал грубости и, не спуская глаз с крестника, руководил каждым его шагом.

V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл хӑй ҫак ҫынсем пек ҫӑмӑллӑн, нумайӑн калаҫма пӗлменнишӗн хурланса кайнӑ, ҫавӑнтах Люба Маякина ҫакӑншӑн унран пӗрре анчах мар кулнине аса илнӗ.

Ему стало обидно и грустно от сознания, что он не умеет говорить так легко и много, как все эти люди, и тут он вспомнил, что Люба Маякина уже не раз смеялась над ним за это.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вара губернатор, Фомана пӑрахса, Маякина ырла пуҫланӑ.

Тогда губернатор отвернулся от Фомы, одобрительно говоря Маякину:

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫавӑнтах тата ҫак хӗрарӑмпа ҫуммӑн, темӗн сӑлтавпа, Любовь Маякина — яштака ӳт-пӳлӗ, ҫуткам хӗрлӗ сӑнлӑ, кулса тӑракан куҫлӑ, ылтӑн ҫивӗтлӗ тулли сарӑ хӗр тухса тӑнӑ.

А рядом с женщиной почему-то встала дородная, высокая и румяная Любовь Маякина со смеющимися глазами и толстой золотисто-русой косой.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ашшӗпе Маякина, — ун ҫинчен куҫ илмесӗр тӑраканскерсене, — Фоман ҫак ларайман характерӗ чылаях шиклентернӗ.

А отцу и Маякину, которые не спускали его с глаз, эта неопределенность характера Фомы внушала серьезные опасения.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Любовь Маякина вӑл вӑхӑтра темӗнле пансионӑн пиллӗкмӗш класӗнче вӗреннӗ.

Любовь Маякина в эту пору училась в пятом классе какого-то пансиона.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Люба Маякина вӗсем патне тӑтӑшах пыркаланӑ, вара карчӑк ачасемпе пӗрле хӑй те хаваслӑ ачана тухнӑ.

Приходила Люба Маякина, и при них старуха весело превращалась в такое же дитя, как и они.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней