Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Мажарова (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл, пӗр самантлӑха айккинелле тайӑлса, Мажарова питрен тинкерсе пӑхрӗ, унтан ун чӑмӑртанӑ тутисен кӗтессинче темскер чӗтренсе илчӗ, хӗснӗ куҫӗсенчен сарӑ та ҫӑра куҫ хӑрпӑкӗсем витӗр шалта пытанса тӑнӑ ҫутӑ тапса тухнӑ пек пулчӗ.

Он отстранился на мгновение от Мажарова, напряженно вглядываясь в его лицо, потом что-то дрогнуло в уголках его сжатых губ, в прищуренных глазах, в которые словно пробился сквозь светлые густые ресницы затаенный глубинный свет.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Палламан ҫын урӑх нимӗн те ыйтмарӗ, ку Мажарова килӗшрӗ — мӗншӗн тесен вӑл кирлӗ мар ҫӗртенех тӗпчесе ыйтакансене юратман.

Незнакомец больше пи о чем не спрашивал, и Мажаров был доволен — он но выносил праздного любопытства.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пирӗн элек-телекре тата нумай чакаланмалла-и-ха сирӗн? — ыйтрӗ Лузгин, ҫавнашкал лайӑх мар ӗҫсемпе лармалла пулнишӗн Мажарова хӗрхеннӗ пек.

— И долю вам еще копаться в наших кляузах? — сочувственно осведомился Лузгин, как бы сожалея, что Мажарову приходится заниматься столь неблаговидными делами.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах хальхинче тӗрӗслев темшӗн вӑраха тӑсӑлчӗ, ҫак пӗтӗм ӗҫе ертсе пыракан Иннокентий Анохин часах колхозран кайрӗ те темӗнле Мажарова, райкомӑн ҫӗнӗ работникне, хӑварчӗ, малашне мӗн пулассине никам та путлӗ пӗлмест.

Однако на этот раз проверка почему-то затягивалась, возглавлявший всю эту работу Иннокентий Анохин скоро уехал, оставив какого-то Мажарова, нового работника райкома, и никто толком не знал, что же будет дальше.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсир мӗнле ҫын иккенне пӗлсен, кунта сире пурте курайми пулаҫҫӗ! — хуравларӗ Ксени Мажарова, вӑтаннипе хӗп-хӗрлӗ пулса кайнӑ питӗнчен киленсе пӑхса, ӑна тулаштарса янишӗн савӑнса.

— Вас тут все станут ненавидеть, когда узнают, что вы из себя представляете! — с наслаждением глядя на багровое от смущения лицо Мажарова и радуясь тому, что сумела вывести его из себя, ответила Ксения.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажарова калаҫма чарас тесе, Ксени ун еннелле хӑюсӑррӑн ярса пусрӗ, анчах мӗн калас тенине Мажаров хыттӑн каласа пӗтерчӗ:

Она сделала навстречу Мажарову робкое, просительное движение, пытаясь остановить его, но Мажаров, увлеченный, громко досказал то, что ему хотелось.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫук, ӗҫ кунта унра мар, — халӗ Ксени Мажарова пиччӗшӗпе шӑллӗ умӗнче тӳрре кӑларма тӑрӑшнӑ пек пулчӗ.

— Нет, дело тут не в нем, — теперь она, сама того не желая, как бы оправдывала Мажарова перед братьями.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пуртӑ тыт-ха, тусӑм! — сӗнчӗ Роман Мажарова.

— Бери-ка, дружище, топор! — предложил Роман Мажарову.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажарова вара ӑна шофер вырӑнне хуни килӗшрӗ пулас, ун куҫӗсем ялкӑшса тӑчӗҫ, вӑл чут-чут кулса ямарӗ.

А Мажарова, похоже, даже забавляло недоразумение, глаза его, за стеклами очков искрились от еле сдерживаемого смеха.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, кулкаласа, Мажарова хулпуҫҫинчен тусла хытах ҫатлаттарчӗ те, лешӗ тайӑлса кайрӗ.

— Посмеиваясь, он дружески так хлопнул Мажарова по плечу, что тот даже пошатнулся.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Станцинчен килнӗ чухне каҫпа вӑрманта курман пулсан, халӗ Ксени Мажарова ҫав тумпа ниепле те палласа илеймен пулӗччӗ.

Если бы Ксения не видела его тогда в ночном лесу, она ни за что не узнала бы Мажарова в этом одеянии.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑвна ҫеҫ лайӑх мар пулать, ҫитменнине тата, Мажарова лайӑхрах ҫирӗпленсе ларма ҫеҫ пулӑшма пултаратӑн.

Можно только оконфузиться, даже помочь Мажарову сильнее укрепиться.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑвӑрт карьерӑ тӑвакан Мажарова та комиссине ӑнсӑртран кӗртмен вӑл!

Не случайно ввел он в комиссию и быстро делающего свою карьеру Мажарова.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Комисси ӗҫне хӑв ҫине ил-ха эсӗ, Мажарова пӗлместпӗр-ха эпир…

— Я хочу, чтобы ты сам возглавил комиссию, к Мажарову нужно еще приглядеться…

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажарова ун туйӑмӗнчен кулма нимӗн те мар пулчӗ пулсан, вӑл пысӑкрах туйӑмран та намӑса пӗлмесӗр кулма пултарать!

Если Мажарову ничего не стоило надругаться над ее чувством, то он без зазрения совести сможет надругаться и над чем-то неизмеримо большим!

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл тӗттӗм кӑвак плащне тӑхӑнчӗ, картусне пусарах лартрӗ, портфельне хул хушшине хӗстерчӗ те, алӑк патне ҫитсен, Мажарова хулпуҫҫинчен тытрӗ.

Он натянул томно-синий прорезиненный плащ, надел поглубже фуражку, сунул под мышку портфель и уже у порога тронул Мажарова за плечо.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Интереслӗ, пӗтернӗ-ши сирӗн вырӑна е хӑварнӑ-ши? — ыйтрӗ Коробин, хумханса кайнӑ Мажарова питрен сиввӗн пӑхса, ниме те, никама та шута илмесӗр, харпӑр хӑй шухӑшӗсене ҫакӑн пек каласа пани ҫине мӗнле пӑхмаллине пӗлмесӗр.

— Весьма любопытно — ликвидировали вашу штатную единицу или оставили? — спросил Коробин, с отчужденностью глядя на взволнованное лицо Мажарова и еще не зная, как ему отнестись к этой манере высказывать свои мысли, ни с чем и ни с кем не считаясь.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажарова симӗс китель тата ҫап-ҫутӑ тасатнӑ атӑ тӑхӑннӑ ҫак хастар ҫын умӗнче мӗн пур йӗри-тавралӑх каялла чакнӑ, хӗсӗннӗ пек туйӑнчӗ; пит ҫӑмартисене вӑл ӳчӗ кӑн-кӑвак курӑнакан пуличченех яп-яка хырнӑ; хыткан пит-куҫӗ кӑнттамраххӑн хускалнинче вӑл хӑйӗн вӑйӗ ҫине хытӑ шанса тӑни палӑрать.

Все окружающее словно потеснилось перед энергичным человеком в защитного цвета кителе и аккуратных начищенных сапогах; щеки его были тщательно выбриты, в резких и грубоватых чертах сухощавого лица, в скуповатых, но властных жестах были законченность, определенность.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Алексей Макарович пӳлӗмне каялла таврӑнсан, унта Мажарова темскер сисмелле мар улшӑннӑ пек туйӑнчӗ, килти савӑнӑҫлӑ хӑтлӑх вырӑнне темле ӗҫлӗ, кӑштах официаллӑ йӗрке пулса тӑнӑ.

А когда вернулся назад в спальню, в ней что-то неуловимо изменилось — вместо домашнего радушия и уюта царила уже деловая и даже чуть официальная атмосфера.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Юлташ, тӗртер-ха пӗрре! — терӗ шофер, Мажарова курсан.

— Товарищ, толкнем разок! — увидев его, закричал водитель.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней