Поиск
Шырав ĕçĕ:
— Эпӗ икӗ уйӑх начарлантӑм та шухӑшларӑм, шухӑшларӑм та начарлантӑм, — мӑкӑртатрӗ Зитор.— Два месяца я худел и думал, думал и худел, — пробормотал Зитор.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.
Зитор ун пуҫӗ патне пӗшкӗнчӗ, темӗн тума пикенчӗ — Зитор тӳрленсе тӑнӑ тӗле Тилли Кассан патне янӑ ҫыру пирки яланлӑхах манса кайрӗ.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.
Тилли сӑмах мӗн пирки пынине тӗшмӗртиччен Кассан Зитор ҫамрӑк ҫынна пуҫӗнчен хулӑн юман туяпа хыттӑн туртса ҫапрӗ; Тилли сулланчӗ те лаштӑрах ӳкрӗ.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.
— Мана Сухаллӑ Сысна теҫҫӗ, — тӑсрӗ Зитор.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.
— Ҫук, — хирӗҫлерӗ Зитор, — эпӗ киленеетӗп, анчах эпӗ… вилетӗп.— Нет, — возразил Зитор, — я могу наслаждаться, но ведь я умру.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.
— Эпӗ ҫав ҫыру пирки шухӑшларӑм, — терӗ юлашкинчен Зитор.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.
Зитор ӑна тилӗрӗвӗн хурҫӑ вӑйӑмӗпе ҫатӑрласа тытнӑ — вӗҫертме шухӑшламасть те.Зитор держал его стальным усилием злобы и не думал отпускать.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.
— Эсир пӗлетӗр, — терӗ Зитор.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.
Вӑл кулса тата айккине пӑрӑнса ӗлкӗреймерӗ — унӑн хул пуҫҫисем ҫине Зитор аллисене хучӗ те — Тиллин сӑнне шанманлӑхпа тӗсесе сӑнать.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.
— Э-э, улпут ывӑлӗ, — тутине ҫуласа хӑрӑлтатрӗ те Зитор сӗлкӗшшӗн кулса ячӗ.— А, сынок помещика, — хрипло, облизывая губы, произнес Зитор и уныло рассмеялся.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.
— Зитор Кассан господин, — куҫӗсене ӗненмесӗр ыйтрӗ Тилли, — мӗн пулнӑ сире?— Господин Зитор Кассан, — сказал Тилли, не веря глазам, — что с вами?
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.
Вӑл тухрӗ те чарӑнчӗ, Зитор вара хирӗҫ тӑнӑ та — ун ҫине пӑхать, хӗрарӑм — Кассан ҫине; ҫапла пӗр минута яхӑн, пуҫӗсене вӑкӑрла усса, вӗсем пӗр-пӗрне тӗсерӗҫ: пӗр кулмасӑр, шӑтарасла.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.
Зитор Кассан тутипе шеплеттерме пӑрахрӗ те — пӳрт алӑкӗнче хӗрарӑм курӑнса кайрӗ.Когда Зитор Кассан кончил шлепать губами, в дверях дома появилась женщина.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.
Зитор Кассан хӗвеллӗ пысӑк пӑнчӑ варринче выртать: йытӑ йӑвипе хӑйӗн шӑтӑкӗн хушшинче, пилӗкӗ таран ҫарамас.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.
Чунӗ тӗлӗшпе… ну, вӑт, эпӗ паян Сухаллӑ Зитор картишне сӑмсана чиксе пӑхрӑм, анчах — ӑнлантӑм: нумай япалана пытарнӑ манран.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.
Ҫав тери пысӑк тимлӗхе тата чӑн-чӑн коммерци шӑнӑрне пула Зитор Кассан хӑйӗн пурнӑҫ илемне тупнӑ.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.
Сухаллӑ Сысна, ӑна ҫапла чӗнме пуҫларӗҫ, урӑхла — Зитор Кассан, ҫакӑнта вунӑ ҫул рехетленсе пурӑнать ӗнтӗ тата, ухмаха ернӗн, кунсерен мар, сехетсерен самӑрӑлса пырать.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.
- 1