Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Динго (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах шӑп та шай ҫав хӑй тунӑ усал ӗҫӗн япалипе усӑ курма шутланӑ самантра ун йӗрӗ ҫине ӳкнӗ Динго ӑна карланкинчен ярса илнӗ.

Но как раз в тот момент, когда он собрался воспользоваться плодами своего преступления, выследивший его Динго вцепился ему в горло.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Динго такама тапӑнчӗ.

Очевидно, Динго на кого-то напал.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик Сэндпа Геркулес мӗскӗн Самюэль Вернон шӑмми-шаккине пытарас тенӗччӗ ҫеҫ, сасартӑк Динго хӑрушшӑн вӗрсе ярса пӳртрен тухса вӑркӑнчӗ.

Дик Сэнд и Геркулес уже собрались было предать погребению останки несчастного Самюэля Вернона, как вдруг Динго с неистовым лаем выбежал из хижины.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унтан Динго океан хӗррине кайнӑ, кунта ӑна «Вальдек» капитанӗ хӑй патне илнӗ, юлашкинчен «Пилигрим» ҫине лексе, йытӑ Негорӑпа ҫӗнӗрен тӗл пулнӑ.

Потом Динго ушел на берег океана, где его и подобрал капитан «Вальдека», и, наконец, попал на «Пилигрим», где он снова встретился с Негоро.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ахӑртнех, Динго нумай кун ларнӑ пуль ҫак икӗ саспалли умӗнче!

Динго, вероятно, немало дней просидел перед этими двумя буквами!

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Динго!.. ман пата…

Динго! ко мне…

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Алфавитри пӗтӗм саспаллисенчен Динго пӗлекен икӗ саспалли.

 — Две буквы, которые Динго узнает среди всех букв алфавита.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Динго сылтӑм урипе йывӑҫа тӗреннӗ те ҫулҫӳревҫӗсене ҫак саспаллисене кӑтартать пек туйӑнать.

Динго уперся правой лапой в дерево и как будто указывал на эти буквы путешественникам.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Динго ҫак ҫынна пӗлнӗ! — терӗ Дик Сэнд.

— И Динго знал этого человека! — подхватил Дик Сэнд.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Динго ун умӗнче чарӑнчӗ те хурлӑхлӑн уласа ячӗ.

Динго остановился перед ней и жалобно завыл.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫак самантра Динго пуҫне ҫӗклерӗ те, хӑй хыҫҫӑн пыма чӗннӗ пек, чӑтӑмсӑррӑн сиккеле пуҫларӗ.

В это мгновение Динго поднял голову и нетерпеливо запрыгал, словно приглашая следовать за ним.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Сӑмсине ҫӗр ҫумне тытса, Динго майӗпен вӗре-вӗре темле йӗр тӑрӑх пырать иккен.

Собака, опустив нос к земле, с отрывистым лаем бежала по какому-то следу и негромко выла.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах Динго ача аллисенчен вӗҫерӗнчӗ те шыва сикрӗ.

Но Динго вырвался из объятий мальчика, прыгнул в воду.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Пӑхӑр-ха, Динго йӗрет пек! — кӑшкӑрса ячӗ пӗчӗк Джек, йытта пӗчӗк аллисемпе мӑйӗнчен ыталаса.

— Смотрите, Динго как будто плачет! — воскликнул маленький Джек, обвивая ручонками шею пса.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах Динго хаярланса мар, йынӑшса чупкаласа ҫӳренине курчӗ.

Но вскоре он понял, что Динго охвачен вовсе не яростью.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл ҫӗр патне ҫывхарса пынӑ май Динго хӑйне ытларах та ытларах канӑҫсӑррӑн тытрӗ.

По мере того как она приближалась к земле, Динго проявлял все больше странных признаков нетерпения и горя.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӑш-пӗр чухне, Динго уҫӑмсӑррӑн хӑрлатни илтӗнет, анчах Джек пӗчӗк аллисемпе ун пысӑк ҫӑварне пӑчӑртаса тытнӑ.

Иногда раздавалось глухое ворчание Динго, но маленький Джек сжимал ручонками его огромную пасть.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вырӑнтан вырӑна куҫма ӑна никам та чарманнипе вӑл, хӑйӗн Динго тусӗ пек, кимӗн пӗр вӗҫӗнчен тепӗр вӗҫне тӑватӑ уран упаленет.

Но так как никто не запрещал ему двигаться, то он подражал своему другу Динго и ползал на четвереньках из конца в конец по всей пироге.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ай-ай, Динго, — терӗ Геркулес, йытта ачашласа, — мӗнле намӑс мар сана!

— Ай-ай, Динго, — ответил Геркулес, лаская собаку, — как тебе не стыдно!

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Динго «тӗрӗс» тет!

— Динго говорит «да»!

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней