Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Васильевнӑпа (тĕпĕ: Васильевна) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Поликарп Фёдорович мӑшӑрӗпе Серафима Васильевнӑпа (хӗрарӑм 2019 ҫулта пурнӑҫран уйрӑлса кайнӑ) виҫӗ ывӑл ӳстернӗ.

Помоги переводом

Чӑваш театрне юратакан Поликарп Фёдоров 95 ҫул тултарнӑ // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/37333.html

Нина Васильевнӑпа Николай Иванович Черновсем чӑннипех те ӑшӑ сӑмахсене, саламсене тивӗҫлӗ.

Помоги переводом

Пурӑнаҫҫӗ шӑкӑл-шӑкӑл аллӑ ҫул пӗр ҫемьере // Александр Иванов. http://kasalen.ru/2023/12/22/%d0%bf%d1%8 ... %b5%d0%bc/

Ҫак кунсенче Аслӑ Ҫӗрпӳел ялӗнче пурӑнакан Нина Васильевнӑпа Николай Иванович Черновсем пурнӑҫ сукмакӗпе пӗрле утма пуҫланӑранпа 50 ҫул ҫитрӗ.

Помоги переводом

Пурӑнаҫҫӗ шӑкӑл-шӑкӑл аллӑ ҫул пӗр ҫемьере // Александр Иванов. http://kasalen.ru/2023/12/22/%d0%bf%d1%8 ... %b5%d0%bc/

Ираида Васильевнӑпа час-часах тӗл пулса калаҫнине те, ырӑ кӑмӑллӑ Лисук кинемей ҫинчен те каламасӑр хӑвармарӗ.

Помоги переводом

V // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

— Сиплекен тухтӑрсем, мансӑр пуҫне, тата иккӗн: Артемьева Олеся Васильевнӑпа Емильев Владислав Николаевич.

Помоги переводом

Коронавируспа чирлеместпӗр, вӑл пире пурпӗрех ҫӗнеймест тесе шутлатпӑр, анчах… // Василий Лапин. http://kanashen.ru/2022/02/04/%d0%ba%d0% ... %bf%d1%83/

Упӑшки кӗҫех таврӑнасса пӗлсен Ольга Васильевнӑпа Трумов Раҫҫейрен тухса кайма тӗв турӗҫ.

Когда выяснилось, что муж скоро вернется, Ольга Васильевна и Трумов порешили выехать из России.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

Нина Васильевнӑпа старик-садовод пӗр йывӑҫ патӗнчен тепӗр йывӑҫ патне пырса, хӑш туратсене касмаллипе хӑш туратсене хӑвармаллине кӑтартса параҫҫӗ.

Нина Васильевна и старик-садовод подходят то к одному, то к другому и указывают, какую ветку надо срезать, а какую — не трогать.

7. Пирӗн пионеротряд // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

— Мария Васильевнӑпа унӑн хӗрӗ Терезия?

 — Мария Васильевна и ее дочь Терезия?

11 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

— Ҫапла, — каллех калаҫма пуҫлать Грачевский, — эпир Татьяна Васильевнӑпа ҫакӑн пек вывод патне пытӑмӑр: Виктор Панин воспитаннике ӑстӑн енчен кая юлнӑ ачасен ҫуртне куҫармалла.

— Так вот, — снова начинает Грачевский, — мы с Татьяной Васильевной пришли к выводу о целесообразности перевода воспитанника Виктора Панина в дом для умственно отсталых детей.

45 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Эпир тек калаҫса тӑма пултараймарӑмӑр — пирӗн паталла, килхушши урлӑ Татьяна Васильевнӑпа ҫӳлӗ, ырхан, питӗ тӗплӗ те тирпейлӗ тумланнӑ, тӑват кӗтеслӗ ансӑр кантӑклӑ пенсне тӑхӑннӑ ҫын утса пычӗҫ.

Продолжать разговор мы не могли — к нам шли по двору Татьяна Васильевна и высокий, сухощавый человек, очень тщательно и аккуратно одетый, в пенсне из узких прямоугольных стеклышек.

44 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Софья Васильевнӑпа килнӗ хӗрарӑм кӑшт ҫеҫ илтӗнмелле хӑй упӑшкине чӗнет те Хохлова килни ҫинчен пӗлтерет.

Провожатая Софьи Васильевны вполголоса окликнула своего мужа и сказала, что пришла Хохлова.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Мария Александровна Вера Васильевнӑпа пӗрле пырать.

Мария Александровна шла с Верой Васильевной.

Ҫурт сутни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫак тӑкаксенчен тата вай хурса тӑрӑшнинчен хӑвӑр валли мӗнле усӑ илсе юлтӑр — ку урӑх ыйту-ха; анчах манӑн шухӑшлама тивӗҫӗм пур, — пирӗн, Анна Васильевнӑпа иксӗмӗрӗн, эсир, иҫмасса, эпир сире, пӗртен-пӗр хӗре, вӗрентсе ӑса кӗртнипе… que nous vous avons inculques таса чӗререн пурнӑҫа кӗртсе пыратпӑр… тесе шухӑшлама тивӗҫ пур.

Какую вы пользу извлекли изо всех этих попечений, этих издержек — это другой вопрос; но я имел право думать… мы с Анной Васильевной имели право думать, что вы по крайней мере свято сохраните те правила нравственности, которые… которые мы вам, как нашей единственной дочери… que nous vous avons inculqués, которые мы вам внушили.

XXX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпир Анна Васильевнӑпа иксӗмӗр сире пӑхса ҫитӗнтерме ним те: укҫа-тенкӗ те, вӑй-хала та хӗрхенмерӗмӗр.

Мы с Анной Васильевной ничего не жалели для вашего воспитания: ни издержек, ни попечений.

XXX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпир Анна Васильевнӑпа хамӑр тивӗҫлӗхсене пурнӑҫа кӗртрӗмӗр.

Мы с Анной Васильевной исполнили свой долг.

XXX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Берсенев вара Анна Васильевнӑпа калаҫма пуҫларӗ, Елена хӑй пӳлӗмне кӗрсе чӗркуҫленсе ларчӗ те, турра тав туса, кӗлтума тытӑнчӗ…

Берсенев заговорил с Анной Васильевной, а Елена ушла к себе, упала на колени и стала молиться, благодарить бога…

XXVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Шубин Мускава Анна Васильевнӑпа пӗрле таврӑнчӗ; Берсенев тата темиҫе кун иртсен кайрӗ.

Шубин возвратился в Москву вместе с Анной Васильевной; Берсенев несколькими днями позже.

XXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Ман патӑма пӗр минутлӑха кӗрсе тухӑр-ха, — терӗ Берсенева Шубин, лешӗ Анна Васильевнӑпа сывпуллашсан, — манӑн сана кӑтартмаллисем пур.

— Зайди ко мне на минутку, — сказал Берсеневу Шубин, как только тот простился с Анной Васильевной, — у меня есть кое-что тебе показать.

XX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Чӑнах та, Инсаров Анна Васильевнӑпа калаҫма пуҫласшӑнччӗ; ҫав вӑхӑтра Елена тӑчӗ те ӑна васкавлӑн айккинелле, чӳрече патнелле чӗнсе илчӗ.

Действительно, Инсаров обратился было к Анне Васильевне; Елена поспешно встала и отозвала его в сторону, к окну.

XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Малта Елена тата Зойӑпа Инсаров пыраҫҫӗ; кӑмӑлӗ тулнӑ Анна Васильевнӑпа Увар Иванович алла-аллӑн тытӑнса утаҫҫӗ: Увар Иванович хашкать, ҫӗнӗ улӑм шлепки унӑн ҫамкине касса ыраттарать, урисем атӑ тӑхӑннипе пӗҫерсе тӑраҫҫӗ, апла пулсан та, вӑл хавас; Шубинпа Берсенев хыҫалта пыраҫҫӗ.

Впереди шли Елена и Зоя с Инсаровым; за ними, с выражением полного счастия на лице, выступала Анна Васильевна под руку с Уваром Ивановичем; он пыхтел и переваливался, новая соломенная шляпа резала ему лоб, и ноги горели в сапогах, но и ему было хорошо; Шубин и Берсенев замыкали шествие.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней