Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫӗкленерех (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑрӑм курпун сӑмси тата ҫӗкленерех тӑракан хул пуҫҫийӗсем пӑвса пӑрахнӑ чӑх ҫине ҫӗнтерӳллӗн хӑпарса тӑнӑ хӑлата аса илтереҫҫӗ.

Помоги переводом

II // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 45–61 с.

Иливан тата ҫӗкленерех такмаклать:

Помоги переводом

18. Туй // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Юлашки пайне, ҫӗкленерех выляс вырӑнне, сӳрӗккӗн кӑна вӗҫне ҫитерчӗҫ.

Помоги переводом

4 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Эпӗ унӑн ҫинҫе пилӗкне асӑрхарӑм, хулпуҫҫийӗсем сарлака, вӗсем илемлӗн ҫӗкленерех тараҫҫӗ, хураларах панӑ ӗнси ҫамрӑк такасен сухӑрлӑрах тирӗ пек курӑнса тӑрать.

Я видел его тонкую талию, широкие плечи, чуть приподнятые, как у модников, подклады-вающих вату в пиджак, и смуглый затылок, покрытый курпейчатым смолянком, как у молодого барашка.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Йӗнер пускӑчӗсем ҫинче кӑшт ҫӗкленерех те малалла тайӑларах тӑрса, вӑл кӗтсе тӑрать.

И вот на фоне зелени теперь вырисовывается легкая женственная фигурка и прекрасная головка, достойная резца Кановы.

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ваҫҫук ун патӗнчен иртнӗ чухне, лешӗ, ҫӗкленерех тӑрса, ӑна ывӑҫпа пӑрҫа ярса парать, пуҫӗпе ачашшӑн сулса илет, салтаксем ушкӑнпа пынине курсан, хӑйсен пӳрчӗ еннелле чупса каять.

Когда Васек проходит мимо, она приподнимается, сует ему в руки сладкие зеленые стручки, ласково кивает головой и, завидев группу солдат, бежит к своей хате.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— И-и, ун пек шутлама юрать-и, — ҫӗкленерех каларӗ Улька амӑшӗ, — кассан — турпас, тетпӗр, калаҫсан — сӑмах, халь ак, итлес мар-итлес мар тенӗ ҫӗртен сирӗн сӑмахӑр ман хӑлхана кӗчӗ те — айӑп тумӑр-ши мана эсир ҫавӑншӑн? — чӗрем уҫӑлсах кайрӗ.

— И-и, нешто можно такое подумать, эдак можно бог знает до чего договориться, не зря говорят: лес рубят — щепки летят, разговор ведут — слова вылетают да в уши залетают, вот услыхала я сейчас ваши слова, и — только не сердись на меня — душа так и запела.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӗкленерех ҫӳре, каҫӑрт пуҫна, паянтан урӑх пуҫ усса ан ҫӳре.

Да голову держи выше, слышишь, с нынешнего дня не смей опускать голову вниз!..

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унӑн ҫӑра та сарӑ куҫхаршийӗсем ҫӗкленерех тӑраҫҫӗ, ҫӳлӗ те сайра шатраллӑ ҫамки ҫине тӳп-тӳрӗ хура ҫӳҫ пайӑрки усӑнса аннӑ.

Ее густые русые брови были сдвинуты, на высокий лоб с редкими рябинками выбилась прядь темных волос.

2. Хӑвӑртлӑх // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Унӑн сивлӗрех те ҫунатлӑ куҫхаршийӗсем ҫӗкленерех тӑраҫҫӗ, ҫавӑнпа питӗнче те ӗҫе ҫине тӑрса татса парас тата хӑй ҫине хӑй шанса тӑрас туйӑмӗ палӑрать.

Ее строгие летящие брови были приподняты, и это придавало лицу выражение решительности и самоуверенности.

7. Пинтен те хаклӑрах // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Унӑн пӗтӗм кӗлетки илемленнӗ, ҫӳҫӗ те шурӑ ҫамкипе хӗрлӗ пичӗ тавра ҫӗкленерех те ҫӑрарах выртнӑн туйӑнать.

Всё ее тело расцвело, и волосы, казалось, пышнее и гуще лежали вдоль белого лба и свежих щек.

XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Пӳлӗм варринчи пӗчӗк сӗтел хушшинче виҫҫӗн ларнӑ: пӗри — илемлӗ, хурарах, кӑшт ҫӗкленерех тӑракан ҫӳхе туталлӑ, ҫӳҫне гимназисткӑлла вӗҫкӗнӗн тураса янӑ Лиза Сухарько: тепри — Павел палламан чӑсланкӑ, вежетальпе сӗрнӗрен ҫап-ҫутӑ ҫуталса тӑракан ҫӳҫлӗ, тип-тикӗс хура пиншак тӑхӑннӑ салху сӑнлӑ ҫамрӑк тата шукӑль гимназист куртки тӑхӑннӑ Виктор Лещинский.

За маленьким столом посредине комнаты сидели: Лиза Сухарько, хорошенькая, смуглая, с капризно очерченным ротиком, с кокетливой прической, гимназистка, какой-то незнакомый Павлу долговязый юноша в аккуратненьком черном пиджаке, с прилизанными, блестящими от вежеталя волосами, серыми глазами и скучающим взглядом, а между ними в щегольской гимназической куртке Виктор Лещине — кий.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл, йӗнер пускӑчисем ҫинче ҫӗкленерех тӑрса, сасартӑк хаяррӑн кӑшкӑрса каларӗ:

Он привстал на стременах, резко повысил голос:

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Боря ҫӗкленерех сасӑпа:

Боря повысил голос:

Райка «тыткӑна» илнисем // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 101–108 с.

Унта пурте ӗлӗкхи пекех, тӗпсакайӑн кӗркуннесенче арпус усракан енчи урай хӑми кӑна кӑшт ҫӗкленерех тӑнӑ пек туйӑнать.

Там все было по-прежнему, лишь одна половина подпола, где обычно осенью сохранялись арбузы, казалась приподнятой.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑшт ҫӗкленерех тӑракан ҫӳлти тути хӗррипе, ахаль те ҫутах мар ӳтне тӗксӗмлетсе, вӗтӗ-вӗтӗ хура мамӑк пӗрчисем тапса тухнӑ.

На приподнятой верхней губе темнел крохотный пушок, четче оттеняя неяркую белизну кожи.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Аялалла шуса аннӑ кӗпи кӑшт ҫӗкленерех тӑракан хулпуҫҫийӗнчен кӑна тытӑнкаласа тӑрать.

Чуть вздернутое плечо ее удерживает сползающую рубашку.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Йӗри-тавра пульӑсем шӑхӑра-шӑхӑра иртеҫҫӗ пулин те, Андрей кӑвак чул куписем хыҫӗпе кӑшт ҫӗкленерех пӑхрӗ: пӳртре пулнӑ боецсем, ҫапӑҫма пултараканнисем, пурте урам еннелле тухакан чӳрече умӗнчи йывӑҫсем хушшинелле, пӗчӗкҫеҫ сарайнелле тата пахчаналла ыткӑнчӗҫ.

Приподнявшись над глыбами серых камней, хотя вокруг и не стихал посвист пуль, Андрей увидел, что все остальные бойцы, которые были в избе и могли биться, бросились в палисадник, к сарайчику и в огород.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Нева хӗрринче вӗсем ҫынсен салху ӗҫхӗлне нимӗн чухлӗ уямасӑрах пӑхса выртатчӗҫ, куҫӗсем ытла чарӑлнӑччӗ хӑйсен, малти урисем ҫӗкленерех тӑратчӗҫ.

Бесстрастно уставясь на всю эту скучную человеческую возню, лежали они на берегу Невы, и у них были широко открытые глаза и высокомерные лапы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӳлти тути ун ҫӗкленерех тӑрать, сӑмса ҫунаттисем шуххӑн чӗтренеҫҫӗ.

И видела его вздернутую верхнюю губу, озорно подрагивающие ноздри.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней