Корпус чувашского языка

Аллинчи ҫӑра ҫыххиллӗ, пуҫне тутӑрпа хупланӑ, темӗн тума та хатӗр Рене хур ҫунаттине хыпашласа тупрӗ те сыв пуллашу йӗркисене ҫырчӗ: «Аттеҫӗм, каҫар! Рене».

Со связкой ключей в руках, с головой, покрытой платком, готовая на все, ощупью нашла она перо и бумагу и ощупью вывела прощальную строчку: «Папа, прости! Рене» — стояло невидимое.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Пӗр ӳкерчӗке ҫине: «Акӑ манӑн савӑнӑҫ», тесе ҫырнӑ кӑвак мӑй ҫыххиллӗ вӗшле йытта сӑнланӑ; йыттин ури патӗнченех юханшыв иртсе каять, юханшывӑн тепӗр ҫыранӗнче, хыр айӗнче, хӑлхисене тӑратнӑ ҫав тери пысӑк мулкач ларать.

На одной изображена была легавая собака с голубым ошейником и надписью: «Вот моя отрада»; у ног собаки текла река, а на противоположном берегу реки под сосною сидел заяц непомерной величины, с приподнятым ухом.

Кантур // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 128–147 с.

Вӗсем хыҫҫӑн вӗтӗ шӑрҫасемпе илемлетнӗ мӑй ҫыххиллӗ Чиперкке, нухрачӗсене чӑнкӑртаттарса, хаваслӑн чупса тухрӗ.

Вслед за ним, в бисерном ошейнике, побрякивая железкой весело выбежала Милка.

VI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ҫук, мӑй ҫыххиллӗ йытӑсене вӗлерме хушман, — терӗ вӑл.

— Нет, в ошейниках не велят бить.

Пятигорскра Булькӑна мӗн пулни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.