Корпус чувашского языка

Мӗншӗн-ха мана ирӗксӗрлесех шарф ҫыхтарасшӑн тата мамӑклӑ сӑхманпа пӗркесшӗн?

И для чего непременно хотят меня укутать в шарф и ваточную чуйку?

XIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Постра тӑракан часовой, тӗреклӗ те тӑлпан хул-ҫурӑмлӑ нимӗҫ, хӑйне ҫӗре ҫавӑрса ҫапнӑ хыҫҫӑн та парӑнасшӑн пулмарӗ — чылай хушӑ ҫавӑркаласа тӑчӗ вӑл хӑйӗнчен ҫакӑннӑ ҫурма ҫарамас Григорие, кӑшкӑрма хӑтланса пӑхрӗ, аллине ҫыхтарасшӑн мар пулса та пайтах тӗрмешрӗ.

Сбил с ног стоявшего на посту часового, и он, здоровый, коренастый немец, долго кружил повисшего на нем полуголого Григория, порывался кричать и никак не хотел, чтобы его связали.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.