Корпус чувашского языка

Вӑрӑм хӑлхаллӑ, шӑнӑрлӑ тата ҫӗлен пек йӑрӑ, пӗкӗрӗлчӗк ҫак ҫын — пӗтӗмпех тӳссе ирттерекен организмне пӗр вӗҫӗмсӗр ҫирӗплетсе хӑйӗн утмӑл пилӗк ҫулне ҫӗнтернӗскер; куҫӗсем тӗссӗрленнӗ, вӗсен типӗ йӑлкӑшӑвӗ вӗри сывлӑшлӑ инҫет ҫиҫкӗнӗвне аса илтерет.

Сутулый, с длинными ушами, жилистый и проворный, как змея, человек этот, победивший свои шестьдесят пять лет непрерывным закалом все выносящего организма, обладал выцветшими глазами; их сухой блеск напоминал блеск жаркой воздушной дали.

IV. Слон сунарҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.