Корпус чувашского языка

Ҫав вӑхӑтра шурӑмпуҫ ҫиттийӗ карӑннӑҫем карӑнса пычӗ, ҫӳҫенчӗк тӗссӗр сывлӑш ҫутӑ кӑвак тӗсе куҫрӗ, кайран вара хӗвелтухӑҫ енне ылтӑн тӗс ҫапрӗ…

Помоги переводом

II. // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 3–36 с.

Ҫил тата ытларах ҫӗкленет: лашасен ҫилхисемпе хӳрисем, Василий шинелӗ тата кӳме ҫиттийӗ асар-писӗр ҫил вӗрнипе пӗр еннелле варкӑшма тытӑнаҫҫӗ.

Ветер еще усиливается: гривы и хвосты лошадей, шинель Василья и края фартука принимают одно направление и отчаянно развеваются от порывов неистового ветра.

II сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Валя чӑлханса, такӑна-такӑна калаҫать, куҫне — ҫӗклемест те сӗтел ҫиттийӗ ҫинчен, пӗрре ҫеҫ тӳррӗн пӑхса илчӗ, (вара каллех — йӑнӑшман апла эпӗ! — паҫӑрхи пӑлханчӑклӑха асӑрхарӑм.

Валя говорила прерывисто, напряженно, глаза — в стол, в скатерть, только раз подняла их на меня, и опять я увидел в ее взгляде ту самую — значит, не показалось — жалкую растерянность.

9 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Сӗтел ҫиттийӗ ҫӗнни пулсан, ун ҫине тӑкма юрать пуль ӗнтӗ.

Как будто если скатерть новая, то можно ее обливать.

Коростелевпа ытти ҫынсем хушшинче мӗнле уйрӑмлӑх пур // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

— Сӗтел ҫиттийӗ кивӗскер, — ҫаплах чарӑнмасть Паша инке, — эпӗ ӑна сапларӑм, каҫченех лартӑм, мӗн чухлӗ ӗҫлерӗм.

— Скатерть старенькая, — не унимается тетя Паша, — а я ее штопала, целый вечер сидела, сколько труда вложила.

Коростелевпа ытти ҫынсем хушшинче мӗнле уйрӑмлӑх пур // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Мухортыйӗ хырӑмӗ таран юр ӑшӗнче тӑнӑ, кутлӑхӗпе ҫуна ҫиттийӗ ун ҫурӑмӗ ҫинчен юр ҫинелле усӑнса аннӑ, вӑл шап шурӑ пулнӑ, хӑйӗн вилӗ пуҫне шӑн мӑйӗ ҫинелле усса янӑ; сӑмса шӑтӑкӗсенчен пӑр усӑнса тӑнӑ, куҫӗсем пӑсланса ларнӑ, вӗсем йӗри-тавра куҫҫулӗ шӑнса ларнӑ пек пулнӑ.

Мухортый по брюхо в снегу с сбившимися со спины шлеей и веретьем стоял весь белый, прижав мертвую голову к закостенелому кадыку; ноздри обмерзли сосульками, глаза заиндевели и тоже обмерзли точно слезами.

X // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Ун ҫине витсе янӑ ҫуна ҫиттийӗ тавӑрӑнса кайнӑ, ун ҫине юр вӗҫтерсе лартнӑ; кутлӑхӗ хӑрах еннелле шуса аннӑ; лашин юрланса ларнӑ пуҫӗ халь паҫӑрхинчен паллӑрах пулнӑ, унӑн ҫилхийӗ вӑш-вӑш вӗҫсе тӑнӑ.

Засыпанное снегом веретье заворотилось одной стороной, шлея съехала на бок, и засыпанная снегом голова с развевающимися чолкой и гривой были теперь виднее.

VI // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Вӗсен симӗс «ҫиттийӗ» шанса кайнӑ, «турилккесем» пӗрӗнсе ларнӑ, апат-ҫимӗҫне чӑхсем ҫисе янӑ, пуканесене витӗрех каҫхи сывлӑм ҫапнӑ.

Зелёная «скатерть» у них завяла, «тарелки» съёжились, угощенье расклевали куры, а их самих насквозь промочила ночная роса.

Груша // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Эсир эпӗ Баранкинӑн тӳшек ҫиттийӗ айне супӑнь коробкипе щётка чикни ҫинчен элеклеме кӑна пултаратӑр иккен!

Вы умеете только ябедничать, как я Баранкину под простыню мыльницу да щётку запихал!

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Владик кунта Карасиков октябренока, вӑл, Владик, Баранкинӑн тӳшек ҫиттийӗ айне супӑнь хумалли шӑвӑҫ панкӑпа тумтир тасатмалли щёткӑна хуни ҫинчен каланӑшӑн тивертмелле пулнине аса илчӗ.

Здесь Владик вспомнил, что и октябрёнку Карасикову надо дать щелчка: Карасиков утром наябедничал, что Владик запихал Баранкину под простыню жестяную мыльницу и платяную щётку.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.