Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫиленнипе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫиленнипе ман ҫинчен мӗн калас тенине каласа пачӗ-тӗк — эпӗ пӗтрӗм…

Возьмет да и наболтает там по злобе чего угодно — и мне каюк…

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Старик ҫине, унӑн ҫакнашкал йӗркесӗрлӗхне пула, ҫав тери ҫиленнипе Ванюша французла та нимӗн те каламарӗ.

Он был так озлоблен на старика за его дурное поведение, что уже ничего не сказал по-французски.

XXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫиленнипе, тетӗр пулӗ?

Думаете, по злобе?..

29-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан Петя, ҫиленнипе, чаплӑ тетрадьне ярса тытрӗ те, отметкисене ачасене кӑтартма картишнелле чупса тухрӗ.

И Петя, сердито схватив знаменитую тетрадь, помчался во двор показывать отметки мальчикам.

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл ҫиленнипе чӗтренӗ, ансӑр аттисемпе тапӑртатнӑ, шурӑ перчеткеллӗ чышкисемпе йӗри-тавра питрен, сӑмсаран, янахран чышса кӑшкӑрашнӑ.

Он затрясся в ярости, затопал узкими сапогами и, тыча кулаками в белых перчатках направо и налево, куда попало, в морды, в скулы, в усы, кричал залихватским, осипшим от крика голосом.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ӑҫта бычоксем? — кӑшкӑрса ячӗ арӑм, ҫиленнипе хӗрелсе кайса.

— Где бычки? — закричала вдруг торговка, делаясь от гнева красной, как свекла.

XIII. Мадам Стороженко // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чинсемпе орденсем ҫинчен яланах йӗрӗнсе калаҫакан, нихӑҫан та формӑллӑ мундир тӑхӑнма юратман, хӑйӗн «Виҫҫӗмӗш степеньлӗ Аннӑ» орденне нихӑҫан та ҫакман, дворянсене, улпутсене хисеплемен, Россия ҫыннисем пурте пӗртан «граждансем» тесе калаҫакан ашшӗ, халӗ ҫиленнипе темӗн те пӗр каласа пӗтерчӗ.

Отец, который всегда с раздражительным презрением говорил о чинах и орденах, который никогда не носил форменного вицмундира и никогда не надевал своей «Анны третьей степени», который не признавал никаких сословных привилегий и упрямо утверждал, что все жители России суть не что иное, как только «граждане», вдруг, в порыве раздражения, наговорил бог знает чего.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫиленнипе хӗрелсе кайса, чӗтрекен пӳрнисемпе ҫуллахи пальтон пур тӳмисене те вӗҫертсе, куҫлӑхне тӳрлетсе, вӑл ҫинҫе те хытӑ саспа кӑшкӑрса ячӗ:

Побледнев от негодования, он дрожащими пальцами застегнул на все пуговицы летнее пальто, поправил пенсне и резким фальцетом закричал:

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав тери хытӑ ҫиленнипе урса кайнӑ пекех макӑрса, вӑл шӑлӗсене тӗлӗкри пек шӑтӑртаттарса ҫапла кӑшкӑрнӑ:

Рыдая и захлебываясь в этих злобных, почти бешеных рыданиях, он кричал, скрипя зубами, как во сне:

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫиленнипе ӑнран каясса ҫитрӗм эпӗ…

От негодования я даже растерялась.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗр сӑмахпа каласан, эп чурӑслансах кайрӑм, пӗррехинче тата праҫниксенче тӑхӑнмалли пурҫӑн кӗпеме виҫсе пӑхнӑ хыҫҫӑн лартӑм та ҫиленнипе йӗре пуҫларӑм.

Словом, я совершенно одичала и однажды, примерив своё шёлковое парадное платье, села и стала плакать от злости.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫиленнипе ман ӑшчикӗм тулса ҫитрӗ.

У меня горло перехватило от злости.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Силвио ура ҫине тӑчӗ, ҫиленнипе шурса кайрӗ, куҫӗсене йӑлтӑртаттарса илчӗ, унтан: «Хисеплӗ Ҫыннӑм, халех тухса кайӑр та ку ӗҫ ман патӑмра пулса иртнӗшӗн турра тав тӑвӑр», — терӗ .

Сильвио встал, побледнев от злости, и с сверкающими глазами сказал: «Милостивый государь, извольте выйти, и благодарите бога, что это случилось у меня в доме».

I // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

— Эпӗ вӗсене унта, Германире, пите лайӑх панӑ пулӑттӑм, — терӗ те вӑл кӗтмен ҫӗртен хытӑ ҫиленнипе, унӑн куҫӗсем йӑлтӑртатса илчӗҫ.

– Я бы им там дал, в Германии! – неожиданно сказал он сквозь зубы, и глаза его метнули синие искры.

21 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней