Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

эсремет сăмах пирĕн базăра пур.
эсремет (тĕпĕ: эсремет) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эккей, лара-тара пӗлмен эсремет!

— Эка носит тебя нечистая сила!

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унӑн амӑшӗ чӑн-чӑн эсремет пулин те (вӑл халь те хӗнет-ха хӑйӗн ывӑлне), Фальштокшӑн пулсан — хӑйӗн пулас арӑмӗ унӑн тухатмӑш амӑшӗпе мӗнле пурӑнасси нимӗн те мар.

И хотя его мать истинная фурия (она даже сейчас бьет сына), какое ему дело до того, как будет жить с этой ведьмой его жена?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Тата акӑ мӗскер шухӑшласа кӑларчӗҫ эсремет ачисем!

И чего еще придумали, рассукины дети?!

Председатель юлташ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

— Мӗн каларӗ вӑл, эсремет? — тесе ыйтрӗ Санин Клюбер хыҫҫӑн кайма хатӗрленсе, анчах ӑна Джемма тытса чарчӗ те, унӑн хулӗнчен тытнӑ аллине вӗҫертмесӗр малалла утрӗ.

— Что он сказал, негодяй? — спросил Санин и хотел было броситься вслед за Клюбером; но, Джемма его удержала и пошла с ним дальше, уже не принимая руки, продетой в его руку.

XXVIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Анчах эсремет Гекӗ хӑй умӗнче упа тӑнӑ пекех, амӑшӗ ботинкин картон коробкӑна сӑнӑпа хаяррӑн чикет.

Но проклятый Гек, вообразив, что перед ним туша медведя, яростно тыкал пикой в желтую картонку из-под маминых ботинок.

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

«Ӑҫта каятӑн эсӗ, эсремет?

«Да куда ты, черт, идешь?

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

Ҫак ҫӑмламас куҫхаршиллӗ старик, Фрол Кузьмич, чӑмӑртаса тытнӑ тутине ерипен уҫать те: «Эсӗ-и, эсремет, манӑн аннене мӑшкӑллаканни?» тенӗ сӑмахӗсене шӑл витӗр сӑрхӑнтарса калать.

Брови у этого Фрола Кузьмича косматые, сдвинувшиеся, губы разжимаются с трудом, и сквозь зубы страшно вылетает: «Ты, сволота, над матерью моей потешался?»

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Вӑт, эсремет! — чӗтрекен тутипе пӑшӑлтатса илчӗ те Степан, ура сасси илтнипе шӑпланчӗ.

— Стервятина! — прошептал Степка трясущимися губами и замер, услышав шаги.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Чарӑн, эсремет! — кӑшкӑрса илчӗ вӑл.

— Молчи, идол! — прикрикнула она.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

«Питӗ тӗл лектерет, эсремет! — тенӗччӗ вӑл.

Он говорил: «Стреляет, проклятый, без промаху!

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫук, Пантелей Мелехов халиччен нихҫан та ҫын кулли пулманччӗ, халӗ ак тиврӗ: минут каялла вӗтӗр-шакӑр ача-пӑча хӑйӗн ҫурӑмӗ хыҫӗнче хихиклетсе кулнине вӑл хӑй хӑлхипех илтрӗ, пӗр эсремет ҫури тата, пырӗ ҫурӑлса тухас пек сасӑпа: «Ачасем! Пӑхӑр-ха, ав мӗнле каҫӑрӑлса тӑрать уксах Мелехов! Кӑртӑш пулла ҫӑтса янӑ тейӗн!» — тесе хыттӑн кӑшкӑрчӗ.

Нет, Пантелей Мелехов еще никогда не был посмешищем для людей, а вот тут пришлось: минуту назад он сам слышал, как за его спиной хихикали ребятишки, а один чертенок даже крикнул во всю глотку: «Ребята! Гля, как хромой Мелехов наклонился. Будто ерша проглотил!»

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ав мӗнле эсремет пулса кайнӑ!

Вот какой распрочерт оказался!

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эсремет пуҫӗ! —

Чертушка! —

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Хуштӑр ҫеҫ пире маттуррӑн командир-атте — шух чӗреллӗ Дон казакӗ ямӗ хӑй ятне: вутӑн-ҫиҫӗмӗн тустарӗ эсремет йӑхне».

«И что нам прикажут отцы-командиры — мы туда идем, рубим, колем, бьем».

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ак ҫак эсремет влаҫӗнче!

Вот эта чертова власть!

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫапах та тыттарать, ман шутпала, ватӑ эсремет!

А по-моему, брешет, старый черт!

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хаяр, эсремет пуҫӗ.

Злой, проклятый!

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ах эсӗ, эсремет

Ах ты, нечистый дух!»

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эсремет пек сӗкӗнсе килеҫҫӗ…

— Прет дуром…

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хуштӑр ҫеҫ пире маттуррӑн командир-атте — Шух чӗреллӗ Дон казакӗ ямӗ хӑй ятне: Сиксе ӳкӗ те пӗррех вӑл тӑшмансем ҫине — Вутӑн-ҫиҫӗмӗн тустарӗ эсремет йӑхне.

Только слушаем один да приказ, И что нам прикажут отцы-командиры, Мы туда идем — рубим, колем, бьем!

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней