Корпус чувашского языка

Вӑл хӑйӗн шӑртлӑ, сухалне ҫуласа илчӗ.

Он облизнул жесткие, колючие свои усы.

ХL сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Шӑртлӑ, тураса якатман сухалне тӑрмаласа, Гурский вӑрҫкаланҫи пулнӑ:

Гурский ворчал, теребя клочкастую, нечесаную бороду:

XXXVIII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Анчах пӗррехинче, кобра таҫта кайма тухсан, чӗрӗп хыҫалтан чупса пырать те ӑна хӳринчен шатӑр-р ҫыртса илет, хӑй вара шӑртлӑ ҫӑмха пулса выртать.

Но вот как-то раз, когда кобра куда-то ползла, еж подбежал сзади, схватил ее зубами за кончик хвоста, а сам встопорщил свои иглы и свернулся в клубок.

Кобрӑпа чӗрӗп ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Шӑртлӑ кӑмӑлпа хирӗҫсе кайнӑскер, тилӗрӳ ҫывӑхнех ҫитнӗскер, вӑл ҫапах та, ӑнлани-ӑнланми пулсан та, ашшӗ мӗн каласа хӑварнӑ — ҫавсене пурне те тӑва пуҫланӑ.

Охваченная нервным настроением, близкая к отчаянию, она все-таки, хотя и полусознательно, но точно исполнила все указания отца.

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Чарӑнатни, чарӑнмастни эс юлашкинчен! — арӑмӗ ҫине хаяррӑн пӑхса илчӗ те вӑл, умӗнчи черккене тултарса, пӳртрисем ни ырӑ, ни усал шухӑшласа ӗлкӗриччен кӗленчери эрехе яп ҫеҫ упӗнтерчӗ ҫӑварне; ӳпӗнтерчӗ те шӑл айне хумалли хыпса-чӑрманса тӑмарӗ, ҫанӑ вӗҫӗпе лаш ҫеҫ туртса типӗтрӗ тутине, типӗтсен, арӑмӗ енне кӑн-н тирӗнчӗ шӑртлӑ куҫӗпе каллех.

Помоги переводом

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Матви, Кӗҫенипе яланлӑхах куҫа-куҫӑн уйрӑлса, шӑртлӑ пичӗпе унӑн шуранка питне, ӑшран тухакан суйхӑллӑ вӗри сывлӑшпа кушӑрханӑ-ҫуркаланнӑ тутипе арӑмӗн юн тарнӑ, кӗл тӗсӗленнӗ тутине савса, юратса хыпаларӗ, чуптурӗ.

Помоги переводом

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫамрӑках мар Пакистан ҫынни, ҫурма ҫарамасскер, такама ырӑ сунса саламланӑ чухнехи пек, пит-куҫне аллипе шӑлкаласа илчӗ те, шӑртлӑ сухалне пӳрнисемпе якаткаласа, васкамасӑр: — Ку вӑл Сталин портречӗ. Эпӗ ӑна «Имроз» ятла хаҫатран касса илсеттӗм, — терӗ.

Немолодой пакистанец, полуголый, погладил рукой лицо, как бы желая кому-то добра, и, поглаживая пальцами щетинистую бороду, неторопливо сказал: — Это портрет Сталина. Я его вырезал его из газеты «Имроз».

Калаҫу // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Сарлака ҫулҫӑллӑ чӑтлӑхран шӑртлӑ темле ҫӑмхасем йӑпшӑна-йӑпшӑна темиҫе хутчен тухрӗҫ те айккинелле ыткӑнчӗҫ.

Несколько раз в гуще лапчатой заросли скользили, кидались в сторону, какие-то щетинистые клубки.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пӑтӑ пек пӑтрашса кайнӑ ҫынсем хушшинчен, ҫӗтӗк шинельсем, штыксем, патронташсем, подсумкӑсем, этемсем вараласа пӗтернӗ чӑрӑшсен йӗпе тураттисем хутӑшса пӗр шӑртлӑ хаяр сӑн пек пулса тӑнӑ ҫӗртен таттисӗр кӑшкӑрни илтӗнчӗ:

И из человеческого месива, где озлобленные лица, обдрипанные шинели, штыки, патронташи, подсумки и мокрые ветви загаженного людьми ельника сливались в одно оскаленное щетинистое лицо, неслось:

1. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Унӑн шӑртлӑ мӑйӑхӗсемпе хӑлхасем ҫийӗнчи ҫӳҫӗсем вирелле тӑчӗҫ.

Щетинистые усы, даже волосы над ушами у него встали дыбом.

«Виҫӗ Партас апатланмаллинче» // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Шӑртлӑ янахне хыҫрӗ те: — Эсӗ тӗрӗс калатӑн, ачам! — тесе хучӗ.

И почесал щетинистый подбородок: — Ты прав, малыш!

Буратино хӑйӗн ҫӑмӑлттай шухӑшӗсене пула чут ҫеҫ пӗтмест. Карло ашшӗ илемлӗ хутсенчен унӑн валли тумтир ҫыпӑҫтарса тӑвать тата саспаллисен кӗнекине илсе парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн вӑл Карло ашшӗн шӑртлӑ питҫӑмартийӗсем ҫумне хӑйӗн пуҫӗпе сӗртӗнме пуҫларӗ.

После этого стал тереться головой о щетинистую щёку папы Карло.

Буратино хӑйӗн ҫӑмӑлттай шухӑшӗсене пула чут ҫеҫ пӗтмест. Карло ашшӗ илемлӗ хутсенчен унӑн валли тумтир ҫыпӑҫтарса тӑвать тата саспаллисен кӗнекине илсе парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Эпӗ тупӑк хӗррине ура вӗҫне лартӑм та, ҫавӑрӑнкаласа пӑхрӑм: тӗмескеллӗ масара тӑвӑрлатса кӑвак хӗрессем лартса тултарнӑ, мӗлкесем вилӗ шӑтӑкӗсем ҫинелле карӑнса чӑсӑлса выртнӑ, вӗсен шӑртлӑ тӗпекӗсене ыталаса илнӗ.

Я сел на край гроба, в ногах его, оглянулся: бугроватое кладбище тесно заставлено серыми крестами, тени, размахнувшись, легли на могилы, обняли их щетинистые холмы.

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Аллисене Йован хытӑ шӑртлӑ тепӗр сысна хырӑмӗ айне чикрӗ, вара ларнӑ ҫӗртех ыйхӑлама пуҫларӗ.

Йован сунул руки под брюхо другой свиньи, так, скорчившись, он и остался сидеть.

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӗсем е пӳрт тӑррине илемлетме лартакан лаша евӗр ансӑр, е сарлака, е ҫара та шӑллӑ, е ҫемҫе, е пысӑк тискер кайӑкӑн шӑртлӑ е кӑтра ҫӑмлӑ ҫурӑмӗ пек вӑрманпа витӗннӗ.

Они то узкие, словно конёк крыши, то широкие; то голые и зубчатые, то мягкие и заросшие лесом, словно спина огромного зверя, покрытая щетиной или кудрявой шерстью.

1. Тусем ҫинче мӗн курма пулать // Лина Агеносова. Обручев, В. А. Тусемпе материксем пулса кайни / вырӑсларан Л. В. Агеносова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 134 с.

Пилотки ҫинче унӑн ҫиппе чӗркенӗ йӗп те, ҫӑматӑ ҫӗлекен шӑртлӑ ҫип вӗҫӗ те тупӑнчӗ.

И пилотке у ист оказался запас иголок с намотанными на них нитками и даже конец дратвы со щетинкой.

Пӗр тӑвансем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 219–229 с.

Лукьяныч ӑна хӑйӗн шӑртлӑ сухалӗпе кӑтӑклантарса чуптӑвать те шоколад е панулми тыттарать.

Поцеловав его своей жесткой бородкой, Лукьяныч дает ему шоколадку или яблоко.

Коростелевпа ытти ҫынсем хушшинче мӗнле уйрӑмлӑх пур // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

— Шӑртлӑ каччӑ…

— Колючий парень…

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Борин умӗнчи ҫын ҫамрӑках мар, пуҫӗ те пичӗ те унӑн кӑвак шӑртлӑ.

Перед ним стоял человек с седой щетиной на голове и на щеках.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Шӑртлӑ улпут майри!

Недотрога-барыня!

Климушка пахчара // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.