Корпус чувашского языка

Тӳ-пери тӑрисем илемлӗ юрӑ шӑратаҫҫӗ.

Помоги переводом

XIII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Унта тӗнчери чи пысӑк домна кӑмакисем туса лартнӑ, вӑл кӑмакасенче тимӗр руди шӑратаҫҫӗ.

Возведены величайшие в мире доменные печи, где производится плавка железной руды.

Магнитогорск // Чӑваш кӗнеке издательстви. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 144 с.

Капрон ҫип ҫӗррисене таҫтан илсе килмеҫҫӗ-ха, фабрикӑрах капрон юлашкисенчен — угартан — шӑратаҫҫӗ.

Помоги переводом

Маюк // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 45–55 с.

Чӳречерен хӗсӗнсе кӗрекен хӗвел пайӑркисем ҫанталӑк лайӑх тӑрасса систереҫҫӗ: ӗнтӗ йывӑҫсем кӑчкӑ кӑлараҫҫӗ, симӗс курӑк тапса тухать, хаваслӑ шӑнкӑрчсем юрра шӑратаҫҫӗ…

Лучи солнца, бившие в щели ставен, так много сулили: почки, вылезающая из земли трава, трели жаворонков…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Хаваслӑ юрӑ шӑратаҫҫӗ.

Помоги переводом

II // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ҫултан инҫех мар, чикен курӑк тӑрринче, вӗт кайӑксем илемлӗ юрӑ шӑратаҫҫӗ.

Помоги переводом

XVIII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Епле юрра шӑратаҫҫӗ!

А как заливаются-поют!..

III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

— Атте, халӗ Советсен ҫурчӗн каркасне те снарядсемпе танк бронӗсем валли шӑратаҫҫӗ тенине илтнӗ эпӗ.

— Папа, я слышала, что сейчас даже каркас Дома Советов переплавляют на снаряды и танковую броню.

Эпир — совет ҫыннисем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 127–144 с.

Амӑшӗ Хуркайӑкӑн тахҫанах вилнӗ ӗнтӗ, сирень темӗ халӗ те пур-ха, унта кашни ҫуркунне шӑпчӑксем юрӑ шӑратаҫҫӗ.

Мать давно померла, а куст этот и сейчас живет, в нем и теперь поют соловьи в весенний месяц май.

Хуркайӑк // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Кӑсӑясемпе пилеш кайӑкӗсем, сульхасемпе кантӑр кайӑкӗсем юрра шӑратаҫҫӗ.

Пели синицы и дрозды, коноплянки и сойки.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тулта хӗвел самаях ҫунтарать, кайӑксем юрра шӑратаҫҫӗ.

За окнами вагона палило солнце и пели птицы.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Анчах вӗсем хушшинче этем пырса сӗртӗнмен, выльӑх-чӗрлӗх таптаман виле тӑпри пур: ун ҫине вӗҫенкайӑксем кӑна лараҫҫӗ те шурӑмпуҫӗпе юрӑ шӑратаҫҫӗ.

Но между ними есть одна, до которой не касается человек, которую не топчет животное: одни птицы садятся на нее и поют на заре.

XXVIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Йӗри-тавра пурте ылтӑннӑн ешерсе выртать, ӑшӑ ҫил сывланипе пурте — йывӑҫсем, тӗмсем, курӑксем — пурте анлӑн та ҫемҫен хумханаҫҫӗ; пур ҫӗрте те татти-сыпписӗр уҫӑ сасӑсемпе тӑрисем юрӑ шӑратаҫҫӗ; текерлӗксем е тӳрем улӑхсем ҫинче кӑшкӑрса явӑнса каҫаҫҫӗ, е тумхах ҫинчен тумхах ҫине шӑппӑн чупса ҫӳреҫҫӗ; ӳссе ҫитмен чечен те ешӗл ҫуртри ҫинче кураксем илемлӗн хуралса ҫӳреҫҫӗ; вӗсем кӑшт кӑна шуралма ӗлкӗрнӗ ыраш ӑшӗнче ҫухалаҫҫӗ, сайра-хутра ҫеҫ унӑн тӗтӗм евӗрлӗ хумӗсем ҫинче вӗсен пуҫӗсем курӑнса каяҫҫӗ.

Все кругом золотисто зеленело, все широко и мягко волновалось и лоснилось под тихим дыханием теплого ветерка, все — деревья, кусты и травы; повсюду нескончаемыми звонкими струйками заливались жаворонки; чибисы то кричали, виясь над низменными лугами, то молча перебегали по кочкам; красиво чернея в нежной зелени еще низких яровых хлебов, гуляли грачи; они пропадали во ржи, уже слегка побелевшей, лишь изредка выказывались их головы в дымчатых ее волнах.

III // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Уя пӗр Рагулин ҫеҫ пралуксем илсе тухнӑ, ытти колхозсенче плиткӑсем ҫинче салӑ шӑратаҫҫӗ тата чӑх тӗкӗсене ӗнтеҫҫӗ — хӗрарӑмсене пысӑк усӑ…

Один Рагулин провода протянул, а в других колхозах сало жарят на плитках да курей обсмаливают — выгода бабам большая…

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анчах 1870-мӗш ҫулхи «Даживейлерденсем» Болгари экзархийӗ хӑй тӗллӗн ӗҫлеме тытӑннӑ ятпа тав курки ҫӗклекенсем 1876-мӗш ҫулхине паттӑр пӑлхавҫӑсем пулса тӑчӗҫ, вӗсем пуля шӑратаҫҫӗ, тупӑ тӑваҫҫӗ, халь акӑ Болгари ирӗклӗхӗн тав куркине те ҫӗклесшӗн.

Но «Даживейлердены», которые в 1870 году провозгласили здравицу в честь самостоятельности болгарской экзархии, в 1876 году стали бунтарями, лили пули и делали пушки, чтобы провозгласить здравицу в честь болгарской свободы.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ман ҫуртра ав кушак ҫурисем те пӑлханма шут тытнӑ: пистолетсем туянаҫҫӗ, пульӑ шӑратаҫҫӗ…

В моем доме котята и те вздумали бунтовать — покупают пистолеты и льют пули…

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑратнӑ пульӑсем пулмасӑр тата мӗн пулччӑр ӗнтӗ ҫавсем, ҫатмипе ав тӑхлан шӑратаҫҫӗ, ҫав тӑхланран ачасем пульӑсем тӑваҫҫӗ.

II это было не что иное, как уже отлитые пули, а в сковородке плавился свинец, который мальчики разливали по формам.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.