Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑпам (тĕпĕ: шӑпа) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӗ ӗнтӗ, хам мӗн калас тенине каларӑм та, ҫакна куратӑп эпӗ — шӑпам ман тухман-ха, вӑл пӗтӗмпех малта, чӗре ыратать пулин те, ҫын шӑпи урлӑ утса каҫасшӑн мар эпӗ.

А сейчас как все высказала, вижу — судьба моя еще не сказана и впереди вся, и хоть болит сердце, а через чужую долю перешагнуть не хочу.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Эх, шӑпам, хаяр шӑпамҫӑм, Мӗн курас санпа?

Эх ты, участь моя, участь, Участь горькая моя…

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫак пӗтӗм ӗҫе пуҫран кӑларса ывӑтрӑм; хама хам ҫаплах каласа хутӑм: каллех хальчченхи пекех ҫылӑхлӑ ӗҫсем туса ҫӳретӗп, мана ниме те лайӑххине вӗрентмен пулсан, шӑпам ҫавнашкал манӑн.

Просто выкинул все это дело из головы; так и сказал себе, что буду опять грешить по-старому, — все равно, такая уж моя судьба, раз меня ничему хорошему не учили.

Вӑтӑр пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Инкексем манӑн мӑнаҫлӑха пусӑрӑнтарчӗҫ, эпӗ тавлашса тӑмастӑп, пӑхӑнатӑп — шӑпам ҫавӑн пек манӑн.

Несчастья сокрушили мой некогда гордый дух: я уступаю и покоряюсь — таков мой жребий.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Шӑпам мӗнле пулӗ!

Как судьба!

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Ахӑртнех, эпӗ чӑннине калама тивӗҫлӗ: уншӑн эпӗ ытлашши вӑрах тунсӑхларӑм: мана Асьӑпа пӗрлештермесӗр шӑпам тӗрӗсех турӗ тесе те шухӑшларӑм; ун пек арӑмпа эпӗ телейлӗ пулайман пулӑттӑм текен шухӑшпа та йӑпанкаларӑм.

Впрочем, я должен сознаться, что я не слишком долго грустил по ней: я даже нашел, что судьба хорошо распорядилась, не соединив меня с Асей; я утешался мыслию, что я, вероятно, не был бы счастлив с такой женой.

XXII // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Анчах эпӗ хумханса тӗрлӗ плансем тунӑ вӑхӑтра шӑпам маншӑн тӑрӑшнӑ иккен.

Но, пока я волновался и строил различные планы, судьба уже порадела обо мне.

III // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Чуп-ха Петруҫ патне, ылтӑнӑм, ухӑ йӗппи пек вӗҫтер; каласа пар ӑна, йӑлтах каласа пар; хӑмӑр куҫӗсене юратӑттӑм, шурӑ-шурӑ питне чуптӑвӑттӑм, анчах шӑпам хушмасть.

Беги к Петрусю, мое золотое дитя, как стрела из лука; расскажи ему все: любила б его карие очи, целовала бы его белое личико, да не велит судьба моя.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Акӑ манӑн шӑпам.

Вот мое дело.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Тӗрӗксем ӑна шыраса кунта килчӗҫ тесех шухӑшланӑччӗ-ха вӑл, тинех шӑпам вӗҫне тухрӑм иккен тенӗччӗ.

Сначала он подумал, что турки пришли за ним и судьба его решена.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах ҫапах та вӗсем пӗр-пӗринпе сиввӗн калаҫни мана иментерет, хамшӑн эпӗ вӗсемшӗн вӑтаннинчен те ытларах вӑтанатӑп: нивушлӗ ман шӑпам — романист шӑпи — лайӑх воспитани илнӗ ҫынсен умӗнче хамӑн героиньӑсемпе геройсен ятне ярасси пулса тӑрать-ши вара?

Но все-таки меня смущает их холодное обращение между собою, и не столько за них я стыжусь, сколько за себя: неужели судьба моя как романиста состоит в том, чтобы компрометировать перед благовоспитанными людьми всех моих героинь и героев?

XVII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эхер те йӑнӑшмасан, хам йӑнӑшнипе чӑнах та макӑрмалла пулсан, ҫакӑншӑн айӑплӑ маррине, иҫмасса, эпӗ ҫакӑнта туятӑп (вӑл аллаппине чӗри тӗлне тытрӗ): апла пулсан, шӑпам апла тӑвасшӑн пулман, турӑ паман.

Если ошибусь, если правда, что я буду плакать над своей ошибкой, по крайней мере, я чувствую здесь (она приложила ладонь к сердцу), что я не виновата в ней; значит, судьба не хотела этого, Бог не дал.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Шӑпам ҫапла пулӗ ӗнтӗ!

— Видно, уж так судьба…

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ӑшӑмра ҫак ҫулсенче ун пирки мӗн вӗресе ҫитнине тӳррӗн каласа памашкӑн шӑпам пӳрмерӗ ҫав мана.

Не судьба была мне открыто высказать ему всё, что за эти годы накипело на сердце.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӑшӑмра ҫак ҫулсенче ун пирки мӗн вӗренсе ҫитнине тӳррӗн каласа памашкӑн шӑпам пӳрмерӗ ҫав мана.

Не судьба была мне открыто высказать ему всё, что за эти годы накипело на сердце.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗтрӗ ӗнтӗ пирӗн хирӗҫӳ, выляса ятӑм ӑна эпӗ, халь эсӗ сывах та чипер иккенӗпе танлаштарсан тинех мӗне тӑтӑр манӑн хамран хам кулни; шӑпам каллех мана улталарӗ!

Но кончился спор, я проиграл. И что теперь для меня это унижение в сравнении с тем, что ты жив и здоров и что судьба снова обманула меня!

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн шӑпам, унӑн сӑмахӗпе, паллӑ иккен ӗнтӗ.

Моя судьба, по ее мнению, была уже решена.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шӑпам мана пурнӑҫӑмра хамӑр тӑрӑхри аслӑ та ӑслӑ нумай ҫыннӑн чун ӑшшине туйма май пачӗ.

Судьба дала мне шанс в своей жизни почувствовать теплоту многих умных и великих людей нашего края.

Ҫынсем ун патне туртӑнатчӗҫ // Сантӑр АКСАР. «Хыпар», 2016.05.31, 82-83№

2. Чура сулхӑншӑн тӗмсӗлнӗ пек, тара кӗрӗшнӗ ҫын хӑйӗн ӗҫӗ пӗтессе кӗтнӗ пек, 3. мана та ҫавнашкал тӗлсӗр уйӑхсем пӳрнӗ иккен, манӑн шӑпам хурлӑхлӑ каҫсем иккен.

2. Как раб жаждет тени, и как наемник ждет окончания работы своей, 3. так я получил в удел месяцы суетные, и ночи горестные отчислены мне.

Иов 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Эпӗ, Санӑн чуру, Аман ӗҫки-ҫикине тутанса пӑхман, патша ӗҫки-ҫикине те хисеплемен эпӗ, суя турӑсене парне кӳнӗ эрехе те тутанман, шӑпам улшӑннӑранпа Санӑн чуру савӑнса курман, Ҫӳлхуҫа, Авраам Турри, эпӗ пӗр Саншӑн ҫеҫ савӑнатӑп.

И не вкушала раба Твоя от трапезы Амана и не дорожила пиром царским, и не пила вина идоложертвенного, и не веселилась раба Твоя со дня перемены судьбы моей доныне, кроме как о Тебе, Господи Боже Авраамов.

Эсф 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней