Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

халӗччен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Укҫа-тенкӗ ҫитменнипе халӗччен тӗкӗнмен чылай пысӑк ӗҫе пурнӑҫлама май парать вӑл.

Помоги переводом

Халӑх пуҫаруллӑ пулнӑран ӗҫ кал-кал пырать // Е.ПЕТРОВА. http://елчекен.рф/2023/05/23/%d1%85%d0%b ... %82%d1%8c/

- Халӗччен ҫуртсене пӗр организаци ҫеҫ хӑпартнӑ.

Помоги переводом

Ҫӗрпӳсен йывӑр лавӗ малаллах кайтӑр // Юрий МИХАЙЛОВ. «Хыпар», 2015, 38-39 (26690-26691)№, 3 с.

Эпӗ пушкӑрт пулнӑран хам пирки иккӗленекенсене халӗччен программӑра нихӑҫан та пулман тема сӗнтӗм - «Раҫҫей халӑхӗсен пичечӗ», «СНГ тата Балти ҫӗршывӗсен халӑхӗсен пичечӗ».

Помоги переводом

Энциклопеди - «Раҫҫей журналистикин ылтӑн ҫӳлӗкӗ» ҫинче // Надежда ОСИПОВА. «Хыпар», 2015, 38-39 (26690-26691)№, 6 с.

Пӑлхар хӗрӗ, халӗччен ҫапӑҫу ҫине хӑраса пӑхса лараканскер, ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ.

Помоги переводом

Сарпике // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Вӑл хӑпӑл-хапӑл ӑнлантарчӗ: паян, каҫхине ҫичӗ сехетре, Марс уйӗнчи радиотелефон станцийӗ, — ҫак пӗтӗм эрнери пекех, — халӗччен пулман вӑйлӑ паллӑ мар сигналсене кӗтет.

Он наскоро объяснил: сегодня, в семь часов вечера радиотелефонная станция Марсова поля ожидает, — как и всю эту неделю, подачу неизвестных сигналов чрезвычайной силы.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӗске-кӗске ҫак самантра Лось ӑнӗнче-ас тӑвӑмӗнче курӑну вӗҫсе иртрӗ: унран халӗччен яланах шӑва-шӑва ҫухалаканскер — хӑрушла уҫӑмлӑх-кӗретлӗхпе.

В это короткое мгновение в памяти Лося с ужасающей ясностью пронеслось видение, всегда до этого ускользавшее от него…

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫӗр-шывра ҫак ҫул халӗччен пулман кӑвак хуласем тума пуҫларӗҫ.

В стране в этот год начаты были постройкою небывалые, так называемые «голубые города».

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вара кактуссен хыҫӗнче пытанса ларнӑ марсиансем халӗччен пулман, тӗлӗнтерсе аптӑратакан ӳкерчӗк курчӗҫ: тутӑхнӑ капмар ҫӑмарта, ҫурт капашӗллӗскер, кӗрлеме-ӳхӗрме пуҫларӗ, ун айӗнчен тусанпа тӗтӗмӗн хурарах хӗрлӗ пӗлӗчӗ ҫӗкленчӗ.

Тогда притаившиеся за кактусами марсиане увидели необыкновенное и потрясающее зрелище: Огромное, ржавое яйцо, величиною в дом, загрохотало, поднялись из-под него коричневые облака пыли и дыма.

Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Чӳречесен умӗнче, пӳртсенче, — кӑвакрах сӑнсем; халӗччен курман вут-ҫулӑма, пӑлхавҫӑсен сивлек, ҫӗтӗк-ҫатӑк кӳлеписене вӗсем канӑҫсӑрлӑхпа, тунсӑхпа сӑнаҫҫӗ.

За окнами появились голубоватые лица, — тревожно, в тоске, всматривались они в невиданные огни, в мрачные, оборванные фигуры повстанцев.

Лару-тӑру улшӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ку — халӗччен пулманни, — хулара кӑвайт чӗртменни пин ҫул ытла ӗнтӗ, ташлакан ҫулӑм пирки авалхи юрӑра кӑна юрлаҫҫӗ.

Это показалось неслыханным: — вот уже тысячу лет в городе не зажигалось огня, — о пляшущем пламени пелось лишь в древней песне.

Лару-тӑру улшӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ют тӗнчене лекесси — халӗччен пулман вӑйӑм; ларатӑп ав диван кӗтесӗнче, — кӗтетӗп: ҫав хӗрарӑм, юлашкинчен, хӑҫан кӗрет-ши, хӑҫан?..

Попасть в иной мир, — беспримерное усилие, — чтобы сидеть в углу дивана, — ждать: когда же, когда, наконец, войдёт женщина…

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Халӗччен тропик шурлӑхӗсене вӑйпа хӑваласа янӑ хура ӳтлӗ йӑхсем патне те Пӗлӳ ҫути ҫитет.

В чёрные племена, до этого времени теснимые в тропические болота, проник свет Знания.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫапла, тепӗр хутчен, Атлантида ҫӗр-шывӗ халӗччен пулман анлӑш-хутлӑха ҫити сарӑлса ҫирӗпленет, — Йӑрӑм-йӑрӑмлӑ Ҫӗлен ҫӗр-шывӗнчен пуҫланса Лӑпкӑ океанӑн Ази чиккисем таран; шӑпах ҫавӑнта тахҫан сарӑ питлӗ улӑпсем карапсем ҫинелле чул муклашкисем ывӑтнӑ.

Так, ещё раз, раздвинулись до небывалых размеров и окрепли пределы Атлантиды, — от страны Перистого Змея до азиатских берегов Тихого океана, откуда, некогда, желтолицые великаны бросали камни в корабли.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унӑн пасарӗсенче сулланса ҫӳрекен, унӑн стенисен ҫумӗнче палаткӑсем карса пурӑнакан нумай-нумай йӑх хушшинче халӗччен никам курман-илтмен ҫынсем курӑнма пуҫлаҫҫӗ.

Среди множества племён, бродивших по его базарам, разбивавших палатки под его стенами, появились ещё невиданные люди.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ӑна сывласа илекенсем халӗччен курман япаласене тӗсееҫҫӗ, — нихӑҫан та вилмесле туйӑнать, тӗлӗнтермӗш темӗн те пӗр кураятӑн та ӑнланаятӑн.

Кто вдыхает его — видит необыкновенные вещи: — кажется, будто никогда не умрёшь, — такие чудеса можно видеть и понимать.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Эпир Тумана парӑнтартӑмӑр, пире тӑшманла йӑхсене тӗп турӑмӑр, Туман халӗччен пулӑхсӑр пулнӑ тӳремлӗхӗсене шӑвармашкӑн, ҫурхи шыв пухмашкӑн управсемпе пысӑк-вӑрӑм каналсем тума пуҫларӑмӑр.

Мы покорили туму и уничтожили враждебные нам племена, мы начали строить водные хранилища и большие каналы, дабы собирать полые воды и орошать доныне бесплодные равнины тумы.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Талцетл ҫӑлтӑр каҫхи шуҫӑмпа тухать те усал куҫ евӗр — халӗччен никам курман ҫутӑпа ҫунать.

Звезда Талцетл всходила после вечерней зари и горела необыкновенным светом, как злой глаз.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ансӑр чӳрече леш енче капмар ҫӑлтӑрсем пӑрла ҫутӑпа ҫунаҫҫӗ, — вӗсен халӗччен курман чертежӗ тӗлӗнмеллерех те тискертерех.

За узким окном горели ледяным светом огромные звёзды, — незнакомый их чертёж был странен и дик.

Кану // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось кӗнекене хупрӗ те куҫӗсене аллипе хупларӗ, кӗнеке сентрисенчен тӗревленсе чылайччен тӑчӗ; вӑл ҫав тери хумханать, пуҫӗ анкӑ-минкӗленнӗпе пӗрех; халӗччен курман асамлӑ пулӑм — юрлакан кӗнеке.

Лось закрыл книгу, прикрыл глаза рукой и долго стоял, прислонившись к книжным полкам, взволнованный и одурманенный никогда ещё не испытанным очарованием: — поющая книга.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Каҫ ӗнтрӗкӗчченех юхрӗ те юхрӗ сӑмахлав, халӗччен никам курман пулӑма кӗте-кӗте ҫын кӗпӗрленчӗкӗсенче тӗрлӗ калаҫу пырать.

До сумерек переливался говор, шли разные разговоры в толпе, ожидающей необыкновенного события.

Вӗҫев // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней