Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Шамиль (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑй валли кӑмака ҫине хӗрачипе юнашар вырӑн сарчӗ, анчах Шамиль ҫывӑрса кайма памарӗ ӑна.

Себе постелила на печке рядом с девочкой, но уснуть ей не дал Шамиль.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кунашкал ырлӑхра вилме те хӑрушӑ мар, — терӗ Алешка Шамиль, Григорий ҫумнерех куҫса ларса, — Григорий Пантелевич!

— Вот при таком кураже и помереть не страшно, — говорил Алешка Шамиль, подсаживаясь к Григорию, — Григорий Пантелевич.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хулсӑр Алешка Шамиль нӳхрепе йӳҫӗтнӗ купӑста патне кайрӗ те пусма ҫинчен тӳплетсе ӳкрӗ, унтан, каялла мешеленсе тухса, сӑхман арки ҫинче пӗр чӗрҫи йӗпе купӑстапа ванчӑк турилкке катӑкӗсене ҫӗклесе кӗчӗ.

Безрукий Алешка Шамиль пошел в погреб за соленой капустой, сорвался с лестницы, вылез, принес в полах чекменя черепки разбитой тарелки и ворох мокрой капусты.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорипе пӗрле Рябчиков, Харлампий Ермаков, хулсӑр Алешка Шамиль тата хӑйӗн участокӗнчен килнӗ Тӑваттӑмӗш дивизи командирӗ Кондрат Медведев пычӗҫ.

Григорию сопутствовали Рябчиков, Харлампий Ермаков, безрукий Алешка Шамиль и приехавший со своего участка комдив Четвертой Кондрат Медведев.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аманнӑ виҫӗ хӗрлӗармееца Алешка Шамиль пуҫтарчӗ.

Трех раненых добивал безрукий Алешка Шамиль.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ая сарнӑ улӑм ҫинче Мартин Шамиль месерле выртать.

На соломенной подстилке, лицом вверх, лежал Мартин Шамиль.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Малти лавпа юнашар Алешка Шамиль ҫара пуҫӑн утса пырать.

Рядом с передней подводой шагал без шапки Алешка Шамиль.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Бодовсков, Шамиль тата тепӗр икӗ казак, шырлан леш енне чупса каҫса, ҫырма тӗпне лӑпчӑнса выртрӗҫ, ыттисем Петропа пӗрле юлчӗҫ.

Бодовсков, Шамиль и еще двое казаков перебежали на ту сторону, яра, залегли в вымоине, остальные расположились с Петром.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗнле-ха хирӗҫ персе хӳтӗленӗпӗр? — ыйтрӗ Шамиль, Петрона аллинчен ярса тытса.

— Как отстреливаться? — спросил Шамиль, хватая Петра за руки.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мартин Шамиль, винтовка затворне кӑларса, кӗпҫери юра вӗрсе тасатать.

Мартин Шамиль, выхватив затвор, продувал забитый снегом ствол винтовки.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Йӗпе аркӑсемпе хуторалла тапса сикмеллеччӗ! — хавасланса калаҫрӗ хулсӑр Алешка Шамиль; хӗрлисем хӗрарӑмсем ҫине пӗр снаряд та персе ямӗҫ тесе, вӑл чӑнласах та кӑштах кулянчӗ пулас.

С мокрыми подолами бегли бы в хутор! — с удовольствием говорил безрукий Алешка, видимо, всерьез сожалея, что по бабам не кинут красные ни одного снаряда.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эй эс, генерал Платов! — ахӑрса ячӗ хӗҫ кӑна ҫакнӑ хӑрах хуллӑ Алешка Шамиль.

— Эй ты, генерал Платов! — ржал однорукий Алешка Шамиль, вооруженный только шашкой.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Юрать-и калама? — чӑтса тӑраймарӗ хулсӑр Алешка Шамиль.

Безрукий Алешка Шамиль не вытерпел: — Можно сказать?

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем хушшинче — Христоня, Аникушка, Федот Бодовсков, Шамиль Мартынӗ, Иван Томилин, шерте пек вӑрӑм Борщовпа упа пек мӑран Захар Королев, Прохор Зыков, чикан урапи ҫинчен ӳксе юлнӑ Меркулов, Епифан Максаев, Егор Синилин тата вунӑ-вунпилӗк ҫын пӗр тантӑш ҫамрӑксем.

Среди них Христоня, Аникушка, Федот Бодовсков, Мартин Шамиль, Иван Томилин, жердястый Борщев и медвежковатый увалень Захар Королев, Прохор Зыков, цыганская родня Меркулов, Епифан Максаев, Егор Синилин и еще полтора десятка молодых ребят-одногодков.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мартин Шамиль, Петропа сыв пуллашнӑ май, ҫӑмӑллӑн хашлатса ячӗ:

Мартин Шамиль, прощаясь с Петром, облегченно крякнул:

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хытӑ ҫӗр ҫине пуҫне ҫапса, ҫӗр урайне шӑлӗсемпе кӑшласа хӳхлерӗ Шамиль Прохорӗн арӑмӗ, вилнӗ упӑшкин вӑрҫӑран таврӑннӑ пиччӗшӗ, Шамиль Мартынӗ, йывӑр ҫын пулнӑ арӑмне ҫупӑрласа лӑпканине, ачисене ачашла-ачашла кучченеҫсем валеҫсе панине тӑраниччен курса тӑнӑ хыҫҫӑн.

Билась головой о жесткую землю жена Прохора Шамиля, грызла земляной пол зубами, наглядевшись, как ласкает вернувшийся брат покойного мужа, Мартин Шамиль, свою беременную жену, нянчит детей и раздает им подарки.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫара каяссинчен пуҫӗпех хӑтӑлса, ӗлӗкхи майлах кӳсе питлӗ Аникушка, батареецсем Томилин Иванпа Такан Яккӑвӗ таврӑнчӗҫ, вӗсем хыҫҫӑн Шамиль Мартынӗ, Захар Королев, Иван Алексеевич, килпетсӗр тӑсланка Борщев ҫитрӗҫ; декабрь уйӑхӗнче кӗтмен-туман ҫӗртен Митька Коршунов килсе тухрӗ; тепӗр эрнерен 12-мӗш полкри казаксем — Мишка Кошевой, Прохор Зыков, Кашулин старик ывӑлӗ Андрей Кашулин, Епифан Максаев Синилин Егор — пысӑк ушкӑнпа таврӑнчӗҫ.

Вернулись уволенные по чистой, попрежнему голощекий Аникушка, батарейцы Томилин Иван и Яков Подкова, за ними — Мартин Шамиль, Иван Алексеевич, Захар Королев, нескладно длинный Борщев; в декабре неожиданно заявился Митька Коршунов, спустя неделю — целая партия казаков, бывших в 12-м полку: Мишка Кошевой, Прохор Зыков, сын старика Кашулина — Андрей Кашулин, Епифан Максаев, Синилин Егор.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Шамиль Мартынӗ вараланса пӗтнӗ аллипе питне сӑтӑра-сӑтӑра илет, пӗр вӗҫӗм куҫне мӑчлаттарать.

Мартин Шамиль грязной рукой елозил по щекам, часто мигал.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Пуҫ пӗтӗмпех пӑтрашса кайрӗ, — ӳпкелешсе илчӗ Мартын Шамиль.

— Все перепуталось в голове, — жаловался Мартин Шамиль.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пирӗн хуторта халӗ кавалерсем ҫатан ҫинчи ҫерҫисем майлах хунаса кайрӗҫ, — кӑшкӑрса юлчӗ хыҫалтан Шамиль.

У нас теперь по хутору кавалеров этих — как воробьев в хворосте! — горланил вслед ему Шамиль.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней