Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӗренкеленнӗ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чӑн-чӑнлӑх капашӗсем тамалчӗҫ, ҫавӑнпа та урӑхланса ӗренкеленнӗ ҫӗр чӗмсӗрлӗхӗнче нимӗне те пӑхӑнаймастӑн.

Исчезли формы действительности, и нечему было повиноваться в молчании преображенной земли.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 415–430 с.

Тӗттӗм-ха, анчах кӑвакаракан тӳпере ҫӳлте ҫыр ӗмӗлкисем уҫӑмлӑн ӗренкеленнӗ.

Было еще темно, но вверху ясно обозначались на свежем небе силуэты обрыва.

VI. Фильбанк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Ахаль пусмапа эпӗ Андрей Фильс хыҫҫӑн пӗчӗк коридора иртрӗм; ун вӗҫӗнче хулӑн алӑк римла I ҫутӑ сапалакан хушӑксемпе ӗренкеленнӗ; алӑк леш енче калаҫу, кулӑ, шӑхӑрав илтӗнеҫҫӗ.

По обыкновенной лестнице прошел я за Андреем Фильсом в маленький коридор; в самом конце его освещенными щелями рисовалось римское I закрытой двери, за нею слышались разговор, смех и свист.

III. Никампа нимӗн валли те мар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Вӗсем ҫинче талккӑшпех — тӗрлӗ тӗслӗ чулсен эрешӗ евӗр — эрехсен вучӗ хӗмленет, ылтӑн та кӗмӗл ҫиҫеҫҫӗ, ытарлӑ йӑлтӑркка вазӑсенчи сайра тӗл пулакан улма-ҫырла хушшинчен сӗтел ҫитти ҫинче кӑтрисемпе сапаланса шӑвакан ӳсен-тӑранӑн симӗс мӗлки ӗренкеленнӗ.

На них сплошь, подобно узору цветных камней, сверкали огни вин, золото, серебро и дивные вазы, выпускающие среди редких плодов зеленую тень ползучих растений, завитки которых лежали на скатерти.

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ун ҫинче типнӗ тинӗссен тӗпӗсем, вилӗ пуш хирсем уйӑх пӑнчисемпе ӗренкеленнӗ.

Лунными пятнами выделялись на нём днища высохших морей, мёртвые пустыни.

Пулма пултараймилӗх // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Экватор тӑрӑх, — ку уҫӑмлӑ курӑнать, — тӗксӗм пилӗк пӑнчӑ, ҫавра пӗчӗк ункӑ евӗрскерсем, вырнаҫса тухнӑ, тӳрӗ йӗрсемпе ҫыхӑннӑ; вӗсем тан енлӗ виҫ кӗтеслӗхпе пӗр енӗ вӑрӑм виҫ кӗтеслӗх чӗрсе ӗренкеленнӗ.

По экватору были расположены, ясно видны, — пять тёмных точек, круглых пятен; они соединялись прямыми линиями, которые начертывали два равносторонних треугольника и третий — удлинённый.

Анса ларӑм // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аякра парк йывӑҫ-тӗмӗ уҫӑмсӑр, тӗтреллӗ ӗлкесемпе ӗренкеленнӗ.

Далеко — смутными и неясными очертаниями возвышались деревья парка.

Ҫулташ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней