Корпус чувашского языка

Фоминӑн йӗнер пӗкечи ҫине хунӑ сулахай алли чӗлпӗре майӗпен тӗрткелесе хыпашларӗ, сӑн-пичӗ вӗҫерӗнсе кайма паман тӑвӑнчӑк ҫилӗ килнипе тӗксӗмленчӗ, анчах хӑй ним те шарламарӗ, ӑсӗнчӗ ҫак тӑкӑс лару-тӑруран тивӗҫлӗн тухмалли мел-мехел шырарӗ.

Левая рука Фомина, лежавшая на луке седла, медленно перебирала поводья, лицо темнело от сдерживаемого гнева, но он молчал, искал в уме достойный выход из создавшегося положения.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.