Поиск
Шырав ĕçĕ:
Мӗнле ӑрӑскал пирки каларӗ-тӗр ватӑ эрхерей — пӗлме хӗн.
Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.
Пурнӑҫра ӑрӑскал тупасси вӑл ҫынран хӑйӗнчен килет, Александр атте.Найти свой жребий во многом зависит от самих людей, отец Александр.
Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.
Ҫӳллӗ йӑмра ӑшӗнче Кайӑк юрлать юррине, Лаши ӗҫсе тӑнӑҫем Каччӑ калать сӑмахне: «Ҫаплах вара, Нарспиҫӗм, Ҫук-ши манӑн ӑрӑскал?
Ҫимӗк каҫӗ // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.
Тата вӑл ҫакӑнтах — пӗр старик пӑрахут ҫинче ӑрӑскал пирки мӗн каланине аса илнӗ, ҫавӑн пекех, пурнӑҫ ҫинчен тунӑ тӗрлӗрен асӑрхавсем, ӳпкелешӳсем, йӳҫӗ сӑмахсем, тахҫан такамран илтнӗскерсем, унӑн асне килнӗ.
VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вара вӑл ӑнланса илнӗ, хайхи, паҫӑртанпа ӑшчике касса тӑракан туйӑм, ӑрӑскал ҫине кӳренни иккен, ӑрӑскал унпа ҫакӑн пек вылянӑшӑн — кӳренни.И он понял, что неясное едкое чувство, которое он носил в себе, — обида на судьбу за ее игру с ним.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фома, аванмаррӑн туйса, хӗрелсе кайнӑ, унтан, вӗсем патӗнчен пӑрӑнса, ӑрӑскал ҫинчен шухӑшла-шухӑшла, аяккалла утнӑ.Это смутило Фому, и он, покраснев, отошел от них, думая о судьбе и недоумевая.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ӑрӑскал тени вӑл пурнӑҫра — ҫырма шывӗ хӗрринчи пулӑҫӑ пекех: хӑйӗн илӗртӳллӗ вӑлтине вӑл пирӗн хӗвӗшӳ хушшине ярать, вара этем — сӑхӑ ҫӑварӗпе ӑна кап! хыпса илет… леш вара, ӑрӑскалӗ, вӑлта патаккине ялт кӑна туртса кӑларать те, этем ҫӗр ҫине ҫатлатса тухса ӳкет, кайран — пӑхӑсӑн — мӗскӗнӗн чӗри те татӑлнӑ иккен…
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ӑрӑскал! — татӑклӑн сас панӑ старик, хӑйпе ларакан ҫыннӑн сӑмахне тепӗр хут каласа, каланӑ та кулса янӑ.— Судьба! — уверенно повторил старик возглас своего собеседника и усмехнулся.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ӑрӑскал! — хӑрӑлтатакан ӗшеннӗ сасӑпа такам Фома патӗнчех каласа янӑ.— Судьба! — хриплым и утомленным голосом сказал кто-то около Фомы.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
- 1