Корпус чувашского языка

Кӗмӗлсем ачаш ҫемӗпе янӑрани, вӗт шӑрҫа ҫинче ҫутӑ хӗлхемлӗн ялкӑшни халӑхӑн ҫав чаплӑ капӑрӗсене ытарлӑ курӑмлӑх кӳрет.

Помоги переводом

Килӗшӳлӗхпе ӗлккенлӗх // Геннадий Дегтярёв. Чӑваш тумӗ аваллӑхран паянлӑха = Чувашский костюм от древности до современности = The Chuvash costume from ancient to modern times / В. В. Николаев, Г. Н. Иванов - Орков, В. П. Иванов ; Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ. — Мускав ; Шупашкар ; Ӑремпур : Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ, 2002. — 400 с.

Тӗтӗм куҫа ҫиет. йывӑҫсем хушшипе ҫулӑм ялкӑшни курӑнать.

Помоги переводом

45 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Атӑл хӗрне каякан трамвай чарӑнакан вырӑналла пынӑ чух Эльгеев сасартӑк Державин площадӗнче хура тӗтӗм палкаса хӑпарнине асӑрхарӗ, кӑшт тӑрсан ҫулӑм ялкӑшни те курӑнса кайрӗ.

Помоги переводом

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Кӑнтӑр ҫутинче ҫулӑм ялкӑшни кӑшт ҫеҫ палӑрать.

В ярком дневном свете пламени почти не было видно.

XXIV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Акӑ ӗнтӗ Шӗвӗр ту тӳпи хыҫӗнче вут-хӗмлӗ, ҫап-ҫаврака хӗвел хӗрри ялкӑшни курӑнса кайрӗ.

И вот из-за острого пика горы блеснул край раскаленного огненного диска.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вӗсен умӗнче чӑнахах кӑвайт ҫути евӗр ялкӑшни курӑнать иккен.

Прямо перед ними действительно, чуть-чуть колеблясь, горел огонь, похожий на костер.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Акӑ эпир фронт линийӗ патне ҫитрӗмӗр, пирӗн айра ӑҫта килчӗ унта ҫулӑм ялкӑшни курӑнать.

Но вот мы подошли к линии фронта, и под нами открылось море бушующего огня.

Сывлӑшра ҫӑлӑнтӑм – ҫӗр ҫинче амантӑм // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Александровски батарея патӗнче те пысӑк хура тӗтӗм мӑкӑрланни, тӗтӗм витӗр ҫулӑм ялкӑшни курӑнчӗ.

Большое пламя стояло, казалось, над водой на далеком мыске Александровской батареи и освещало низ облака дыма, стоявшего над ним.

27 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Тӳпере пӗлӗт татӑкӗсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ, вӗсен хушшипе ҫӑлтӑрсем ялкӑшни курӑнать.

В воздухе висели клочки облаков, а между ними мигали звезды.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пӗр ҫурӑкӗ витӗр инҫетре те мар кӑвайт ҫути ялкӑшни курӑнса кайрӗ.

Сквозь одну из щелей видно было, как вспыхнул недалеко костер.

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Ҫав тери савӑнса пӑхрӑм эпӗ студентсем ҫине; вӗсем ыталашни, хаваслӑн ҫуйхашни, ҫамрӑклӑхри таса курнӑҫлану, куҫсем ялкӑшни, сӑлтавсӑр кулни — тӗнчери чи лайӑх кулӑ — ҫак пӗтӗмпех ҫамрӑк та чӗрӗ пурнӑҫ хаваслӑн вӗресе тӑни, ҫапла малалла ӑнтӑлни — кирек мӗн патнелле пулсан та, малалла кӑна — ҫак ырӑ кӑмӑлпа ирӗкленсе савӑшни мана пӑлхатса, ҫӗклентерсе ячӗ.

Мне было весело смотреть на лица студентов; их объятия, восклицания, невинное кокетничанье молодости, горящие взгляды, смех без причины — лучший смех на свете — все это радостное кипение жизни юной, свежей, этот порыв вперед — куда бы то ни было, лишь бы вперед, — это добродушное раздолье меня трогало и поджигало.

II // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Катя ӑна шӑппӑн ҫеҫ хӑйӗн чӗри, тухатнӑ пекех, тайма чарӑнса, ҫуттӑн ялкӑшни ҫинчен, унта ҫурхи.

Сердце Кати остановилось, точно завороженное, и горит — большущее, светлое…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Чӳрече витӗр инҫетре тусем ялкӑшни, Днепр ҫутӑлса выртни курӑнать; Днепр леш енче вӑрман кӑвакарать; ҫӳлте пӗлӗтрен тасалнӑ каҫхи тӳпе вӗлтлеткелесе илет.

А из окошка далеко блестят горы и Днепр, за Днепром синеют леса; мелькает сверху прояснившееся ночное небо.

IV // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Катерина кӑштах ҫӳҫенчӗ: ашшӗ чуптуни те, унӑн куҫӗсем ялкӑшни те тӗлӗнмелле пек туйӑнчӗ ӑна.

Катерина немного вздрогнула: чуден показался ей и поцелуй, и странный блеск очей.

III // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Шкулта тӗкӗр пулман, ҫавӑнпа Володя киле таврӑннӑ чух, хӑйне курас тесе, темиҫе хут кантӑк витӗр те пӑхса илчӗ, анчах тӗксӗм кантӑкра мӗлки ҫеҫ курӑннӑ, галстук та тӗсне ҫухатнӑ, ялкӑшни те палӑрман.

В школе не было зеркала, и потому Володя по дороге домой несколько раз заглядывал в окна, чтобы увидеть свое отражение, но в темных стеклах отражался лишь силуэт его, гасли краски, потухал огонь галстука.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫумӑр пушара сӳнтернӗ, унта-кунта кӑна ҫурт тӑрри айӗсене, чӳречесем витӗр вут ялкӑшни палӑркалать те, тӗттӗм хула тӗллӗн-тӗллӗн хӗрелсе ҫуталса каять…

Дождь погасил пожар; только там и сям еще рдели притаившиеся под крышами огоньки, меча сквозь окна красноватые снопы света на потемневший город…

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Михалаки яланхи пекех кӑшт маларах ӳпӗнсе пит чипер ларса тӑчӗ, Смион хаджи вара ҫӑварне те карса пӑрахрӗ, Дамянчо ҫиҫӗмӗн хӑвачӗ хӗл кунӗнче те ялкӑшни ӑна пӗтӗмпех ҫапса хуҫрӗ пулмалла.

Но Михалаки сидел все также важно, слегка наклонившись вперед, а Хаджи Смион раскрыл рот, пораженный сокрушительной силой Дамянчевой молнии, сверкавшей посреди зимы.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кралич витӗрех йӗпенчӗ; ҫиҫӗм ялкӑшни ӑна курми турӗ, аслати кӗрлени илтми турӗ, хӑй ҫапах та ҫулне-мӗнне уямасӑр, тӗмсем витӗр сӑтӑрӑнса, йывӑҫ хӳттипе те пахчасем тӑрӑх ирте-ирте ҫаплах ҫумӑртан пытанмалли хӳтӗ тупаймарӗ.

Кралич промок до нитки; молнии ослепляли его, раскаты грома оглушали, но он шел, не разбирая дороги, то продираясь сквозь кустарники, то под деревьями, то по бахчам и нигде не находя убежища от дождя.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

39. Ҫавӑ кун хӗвел те, уйӑх та, ҫӑлтӑрсем те, 40. пӗлӗт те, аслати те, ҫиҫӗм те, ҫил те, ҫумӑр та, тӑман та, сӗмлӗх те, каҫ та, ир те, 41. ҫулла та, ҫуркунне те, шӑрӑх та, хӗлле те, сивӗ те, пӑр та, ҫумӑр та, сывлӑм та, 42. кӑнтӑрла та, каҫ та, шурӑмпуҫ та, ялкӑшни те, уяртни те, ҫутӑ та пулмӗ, Ҫӳлти Туррӑн ҫути ҫеҫ ҫиҫсе тӑрӗ, ҫавна пула пурте хӑйсем валли Турӑ мӗн палӑртса хунине курӗҫ.

39. Этот день таков, что не имеет ни солнца, ни луны, ни звезд, 40. ни облака, ни грома, ни молнии, ни ветра, ни дождя, ни тумана, ни мрака, ни вечера, ни утра, 41. ни лета, ни весны, ни жары, ни зимы, ни мороза, ни холода, ни града, ни дождя, ни росы, 42. ни полдня, ни ночи, ни предрассветных сумерок, ни блеска, ни ясности, ни света, кроме одного лишь сияния светлости Всевышнего, вследствие чего все могут видеть то, что пред ними.

3 Езд 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.