Корпус чувашского языка

Нумай хатӑсем кӑнтӑр шӑрӑхӗнче, ҫурта пек, тӗтӗмсӗр, тӗлкӗшсе ҫунса лараҫҫӗ, вӗсенчен ҫунакан улӑм чӑмакисем ҫӗкленеҫҫӗ, кӑвакарчӑнсем вӑркӑнса хӑпарса пушар тӗлӗнче явӑнаҫҫӗ.

Много хат пылало в безветрии полудня, как свечи, без дыма, высоко взметая хлопья горящей соломы и кружащихся над пожарищем голубей.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ҫимӗҫ пахчисенче шур хырӑмлӑ арбузсем те ҫаплах выртаҫҫӗ-ха, тӑлпанса ӳкнӗ курланкисем те шанман, ҫеҫкерех-ха пиҫенсен кӗрен чӑмакисем те, анчах хурт-хӑмӑрсем тутлӑ шӑршлӑ пыл тумламӗсене пуҫтармаҫҫӗ — вӑрҫӑ таврари хуртсене таҫта ҫитиех пӗтерсе тӑкнӑ.

Еще лежали на бахчах белобокие арбузы, еще не завяла резная огудина, еще цвели малиновые чалмы татарников, но пчелы не собирали пахучего меда, так как далеко по округе война уничтожила пчел.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.