Корпус чувашского языка

Чечексен хӑйне евӗрлӗ пит-куҫне, вӗсен тунисен чӑлханӑвне сӑнанӑ май Ассоле унта ҫынсен хусканӑвӗсем-шухӑшӗсем пур пек туйӑнать: вӗсем тӗрлӗрен лараҫҫӗ, темӗн тума ӑнтӑлаҫҫӗ, вырӑнтан вырӑна куҫасшӑн, кашниех тӗрлӗ шухӑшпа тӗмсӗлет; халӗ Ассоле уй шӑшийӗсем ушкӑнӑн-ушкӑнӑн утни, тыркассен балӗ е ҫывӑракан гнома хуклатса хӑратакан чӗрӗпӗн кӑнттам хаваслӑхӗ пӗртте тӗлӗнтермӗччӗҫ.

Засматривая в особенные лица цветов, в путаницу стеблей, она различала там почти человеческие намеки — позы, усилия, движения, черты и взгляды; ее не удивила бы теперь процессия полевых мышей, бал сусликов или грубое веселье ежа, пугающего спящего гнома своим фуканьем.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.