Корпус чувашского языка

Вӑл хӑйӗн вӑрӑм сӑмсипе мана сӑхасшӑн пулчӗ.

И хотела заклевать длинным носом.

Мулкачсем туса кӑтартни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Ҫӑра ҫӑмӗ ӑна тӗкӗлтура сӑннинчен аван сыхлать те, анчах вӗсем ӑҫта ҫӑмӗ кӗске ҫавӑнтан сӑхасшӑн, хӑлхинчен, уринчен, ӗнсинчен сӑхрӗҫ.

Густая шёрстка защищала его от страшных шмелиных жал, но шмели выбирали места, где волос покороче, и кололи его в уши, в ноги, в затылок.

Ҫул ҫӳресси пӗтни // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Кашни вӗт кӑпшанкӑ сана хытӑрах ыраттармалла сӑхасшӑн.

И всякая букашка старается тебя побольнее ужалить.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Таптаннӑ ҫӗлен ураран сӑхасшӑн пулса пуҫне ҫӗкленӗ чух ӑна лапчӑтса вӗлермелле, вӑл пит илемлӗ кӗрешӳ, этем хӑйне ҫӑлас тенӗ туйӑмпа кӗрешет иккен — вӑл паттӑр кӗрешӳ, пӗтӗм этемлӗх ячӗпе вӑйне хӗрхенмест пулсан — вӑл таса кӗрешӳ.

Она красива, даже когда борется червь, поднимающий голову, чтобы ужалить наступившую на него ногу, она героична, когда человек борется из чувства самосохранения, и она священна, когда люди ведут ее во имя человечества.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.