Корпус чувашского языка

Унтан йывӑҫсем сайралнӑҫем сайралнӑ.

Потом расступились деревья.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Унтан вара ун куҫӗ умӗнче темӗнле хӗрлӗ ҫутӑсем вӗлтӗртетме пуҫларӗҫ, вара салтаксем хӑй ҫине чул купалама тытӑннӑн туйӑнчӗ ӑна; вӗлтӗртетекен ҫутӑсем ӗнтӗ сайралнӑҫем сайралсах пычӗҫ, хӑй ҫине купаласах тӑракан чулсем йывӑрланнӑҫем йывӑрланчӗҫ.

Потом какие-то красные огни запрыгали у него в глазах, — и ему показалось, что солдаты кладут на него камни; огни все прыгали реже и реже, камни, которые на него накладывали, давили его больше и больше.

12 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Пӑшал пенӗ сасӑсем сайралнӑҫем сайралсах пычӗҫ.

Стрельба становилась реже.

9 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.