Корпус чувашского языка

— Значӑтцӑ, тӑван яла килсе курас терӗн апла? — калас сӑмахне тупайман пек, пӳлӗнерех ыйтрӗ Хумкка.

Помоги переводом

Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Капитан-пичче ҫӗрле килнӗ, — ирхине ачасем Ваҫкӑсен садне пӑхрӗҫ те, унти сукмак ҫинче пиччӗшӗ тӑра парать; пӗтӗмпех юр пек шурӑ тӑхӑннӑ, сӑнӳкерчӗк ҫинчи пекех: шурӑ китель, якатнӑ шурӑ брюки, шурӑ туфлисем, кителӗ ҫинче — ылтӑн; тӑрать вӑл, аллисене хыҫалалла тытнӑ, ҫемҫе те кӑшт сӑмсаран тухакан сасӑпа пӳлӗнерех калаҫать.

Дядя-капитан приехал ночью — утром ребята заглянули в Васькин сад, а там дядя стоит на дорожке, весь в снежно-белом, как на карточке, белый китель, белые брюки со складкой, белые туфли, на кителе золото; стоит, заложив руки за спину, и говорит мягким, немножко в нос, чуть-чуть задыхающимся голосом:

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.