Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӗрӗнтерсе (тĕпĕ: пӗрӗнтер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫамкине пӗрӗнтерсе, вӑл шухӑша путрӗ.

Помоги переводом

Пӑкачав парнипе сучӗ // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

— Утӑ ҫуласси вӑйӑ вылясси мар, — терӗ вӑл ҫамкине пӗрме пек пӗрӗнтерсе, — ирхи апат ирттерет теҫҫӗ пулин те ҫисех килейрӗн-и?

Помоги переводом

Кӗтме пӗлекенсем телейлӗ // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Тем ҫинчен шухӑшлать те хаяррӑн тилӗ ҫӗлӗкӗн айӗнчен куҫхаршисене усаллӑн пӗрӗнтерсе пӑхкалать.

Помоги переводом

Кӑваркуҫ. 1230 ҫул // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

— Ха-алӑх! — тенӗ Фома, питне ыратуллӑн пӗрӗнтерсе.

— Нар-род! — говорил Фома, болезненно сморщив лицо.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унӑн сӑн-пичӗ улшӑнса карӗ, — вӑл куҫ харшисене пӗрӗнтерсе, тӗксӗм кӑвак шыв ҫинелле пӑхать, курпун сӑмсине пӳрнипе сӑтӑркаласа, мӑкӑртатать:

Лицо у него изменилось, он смотрел на серую воду, прихмурив брови, тер пальцем горбатый нос и бормотал:

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Килте мана менелнике кӗтнӗ пекех, кӗтсе илчӗҫ, хӗрарӑмсем мана тухтӑр епле тӳрлетни ҫинчен, вӑл мӗн калани ҫинчен тӗпӗ-йӗрӗпе калаттарчӗҫ, — чӗлхисемпе пит тутлӑн чӑп-чӑп тутарса, пичӗсене пӗрӗнтерсе ахлата-ахлата итлерӗҫ.

Дома меня встретили, как именинника, женщины заставили подробно рассказать, как доктор лечил меня, что он говорил, — слушали и ахали, сладостно причмокивая, морщась.

IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫамрӑкки куҫхаршисене сиввӗн пӗрӗнтерсе, пукан хыҫӗ ҫумнелле тайӑнса, итлесе ларатчӗ; аслӑраххи — ҫинҫешке те хӑпартланса тӑракан ҫӳҫлӗскер — сасартӑк питне алӑ тупанӗсемпе хупласа илчӗ, унӑн хулпуҫҫийӗсем чӗтреме пуҫларӗҫ, гимназист кӗнекене ывӑтса ячӗ, ҫамрӑк хӗрарӑмӗ ура ҫине сиксе тӑрса тухса тарсассӑн, гимназист хӑпартланса тӑракан ҫӳҫлӗскерӗ умне чӗркуҫленсе ларчӗ те, унӑн аллисене чуптума тапратрӗ.

Молодая слушала, сурово нахмурив брови, откинувшись на спинку стула; а постарше — тоненькая и пышноволосая — вдруг закрыла лицо ладонями, плечи у неё задрожали, гимназист отшвырнул книгу, а когда молоденькая, вскочив на ноги, убежала — он упал на колени перед той, пышноволосой, и стал целовать руки её.

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Кинӗ кӳпшек тутисемпе йӑл кулса, ҫав каласа кӑтартнисене ним шарламасӑр итлесе ларатчӗ, Викторӗ ахӑлтатса кулатчӗ, хуҫа пит-куҫӗсене пӗрӗнтерсе: — Ҫитӗ, анне… — тетчӗ.

Молодая слушала эти рассказы, молча улыбаясь пухлыми губами, Виктор хохотал, а хозяин, морщась, говорил: — Довольно, мамаша…

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Кухняри тӗттӗм кӗтеселле пӑхса илчӗ те, вӑл хӑйне мӑннӑн тытса, куҫхаршийӗсене пӗрӗнтерсе лартрӗ, ҫӑрине уҫрӗ, арча хупӑлчийӗ вӗри пек вӑл ӑна вӗрсе илчӗ, вара уҫрӗ те темиҫе мӑшӑр кӗпе-йӗм кӑларса хучӗ.

Оглянув тёмные углы кухни, он важно нахмурился, отпер замок, подул на крышку сундука, точно она была горячая, и, наконец приподняв её, вынул несколько пар белья.

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Епле «нимӗн те мар» пулать? — пит-куҫне асаплӑн пӗрӗнтерсе илчӗ Король.

— Почему «хоть бы что»? — страдальчески морщился Король.

52 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Жуков, ҫамкине пӗрӗнтерсе хучӗ те, йӑлӑнса ҫапла каларӗ:

Жуков сморщил лоб и попросил:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Лешӗ, куҫхаршисене пӗрӗнтерсе хунӑ та, пуҫне ҫӑмӑллӑн ҫеҫ суллакаласа, сӑвӑ виҫине палӑртса пырать, сылтӑм алли унӑн хӳме чулӗсем ҫинче выртать, сулахай алли кофта тӳмине турткалать.

А она, сдвинув брови, отмечала меру стиха лёгкими кивками головы, её правая рука лежала на камнях стены, левая теребила пуговицу кофты.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Дутлов вӑл алӑ тӑснӑ еннелле пӑхрӗ, нимӗн те курмарӗ пулин те куҫӗсене хӗссе питне пӗрӗнтерсе пуҫне суллакаласа илчӗ.

Дутлов посмотрел по направлению руки и, хотя ничего не увидал, поморщился, прищурился и покачал головой.

XIV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Дульник шухӑшласа куҫхаршийӗсене пӗрӗнтерсе лартрӗ.

Дульник подумал, сдвинул брови.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Ӗҫместӗп, тав, — тенӗ вӑл ҫамкине пӗрӗнтерсе, унтан иккӗмӗш чӳречи патне, сак ҫине кайса ларнӑ.

— Не пью, благодарим покорно, — сказал он, нахмурившись, и присел ко второму окну на лавку.

IV // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Вӑл ҫилленнӗ пек ҫамкине пӗрӗнтерсе лартнӑ та, ҫӗлӗкпе сӑхман ҫинчи юрне силлесе тӑкса, турӑш умнелле ҫавӑрӑнса тӑнӑ, никама та курман пек пулса виҫ хут сӑхсӑхнӑ та турӑша пуҫ тайнӑ, кайран хуҫи еннелле ҫавӑрӑнса малтан ӑна, унтан сӗтел хушшинче ларакансене, унтан тата кӑмака патӗнче тӑракан хӗрарӑмсене пуҫҫапнӑ та: «Праҫник ячӗпе ырӑ сунар!» тесе, сӗтел ҫине пӑхмасӑр, хывӑна пуҫланӑ.

Он нахмурился и, отряхнув шапку и кафтан от снега, стал против образов и, как бы не видя никого, три раза перекрестился и поклонился образам, потом, обернувшись к хозяину-старику, поклонился сперва ему, потом всем бывшим за столом, потом бабам, стоявшим около печки, и, проговоря: «С праздником», стал раздеваться, не глядя на стол.

IV // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Вӑл ҫамкине пӗрӗнтерсе куҫхаршисене антарса лартнӑ та лач! сурнӑ.

сердито нахмурился и плюнул.

I // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Танкер хӑйӗн аякӗсене пӗрре пӗрӗнтерсе, тепре карӑнтарса ярса, хӑйӗн хӑвӑл ӑшне сывлӑш пухса сывланӑннах туйӑнать.

Казалось, что танкер дышит, раздувая и опуская бока, набирая воздух в пустое свое нутро.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Ӑна асӑнмалӑх илтӗм, — тенӗ ача, хӑйӗн пӗчӗк ҫамкине пӗрӗнтерсе.

— Это на память, — сказал он, хмуря свой маленький лоб.

8. Арӑслан ури // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

— Мана ҫеҫ мар, Шурӑна та тытма пултараҫҫӗ, — ответлерӗ Витя, ҫамкине пӗрӗнтерсе.

— Шуру тоже могут схватить, — уклончиво отвечал Витя, насупившись.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней