Корпус чувашского языка

Кӗлетки-ҫурӑмӗ тӳрленсе ҫамрӑкланнӑ, пӗркеленнӗ пичӗ ҫуталнӑ, кӑвак куҫӗнче хаваслӑх ҫиҫет.

Помоги переводом

VIII // Зоя Нестерова. Нестерова З.А. Ылтӑн пӗрчисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 256 с. — 4–120 с.

Самай курпунланнӑ вӑл, пичӗ-куҫӗ пӗркеленнӗ.

Помоги переводом

Аслӑ амӑшӗ // Виталий Енӗш. Енӗш В.Г. Чи пӗчӗк патшалӑх: Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2009. — 287 с. — 80–180 с.

Икӗ моряк мӗнле уйрӑлнине, вӗсен пӗркеленнӗ пичӗсем куҫҫульпе йӗпеннине нихҫан та манаймӑн.

Помоги переводом

Революци матросӗ // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 179–186 с.

Вӑл эпӗ ӑнланайман чӗлхепе темскер калатчӗ те пӗркеленнӗ пичӗ ҫине юхса анакан куҫҫуль тумламӗсене шӑла-шӑла илетчӗ.

Помоги переводом

Тӑваттӑмӗш ҫыру // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 121–178 с.

…Астумарӑм, тантӑшӑм, туймарӑм: Нар пек хӗрлӗ питӗм пӗтӗмпех Пӗркеленнӗ кайнӑ пӗлӗм пек.

Помоги переводом

Поэзи пулсан… // Василий Долгов. «Тӑван Атӑл». — 1962, 3№ — 92–98 с.

— Сӑнани пӗркеленнӗ пичӗ тӑрӑх шӑпӑртатса юхса аннӑ куҫҫуле чӗрҫитти вӗҫӗпе шӑлса илчӗ.

Помоги переводом

Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Пичӗ пӗркеленнӗ.

Помоги переводом

6. Шырама пуҫлама ыйтатӑп… // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Уйӑх каялла кӑна яштак кӗлеткеллӗ, хӗрлӗ сӑн-питлӗ пулнӑ ҫамрӑк Мартин халь сӗтел хушшинче курпунне кӑларса ларать, куҫ айӗсем пӗркеленнӗ.

Помоги переводом

Кӳршӗ // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 35–44 с.

Тути хӗррисемпе куҫ айӗсем кӑштах пӗркеленнӗ, пӗвӗ-сийӗ пусӑрӑннӑ, — аллӑ пиллӗксенче пек курӑнать вӑл мана.

Помоги переводом

II // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 5–93 с.

Утмӑлта кӑна-ха Савин, анчах унӑн шурӑ сухалне, пӗркеленнӗ питне, уксах уттине курсан, ӑна никам та ҫитмӗлтен кая парас ҫук.

Помоги переводом

Хӑвӑл йӑмра // Сергей Юшков. Юшков С. П. Кӗрен кӳлӗсем: повеҫпе калавсем — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 112 с. — 74–85 с.

Вӑл — асамлӑ пек: пӑхсан — пӗркеленнӗ, хытса кайнӑ, Маринене ачашланӑ чухне вара вӗсенчен ҫемҫи, ачашши нимӗн те ҫук.

Помоги переводом

Хуйхӑ // Ева Лисина. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 85-86 с.

Питҫӑмартисем самаях пӗркеленнӗ, тӑнлавӗсем кӑвакара пуҫланӑ, сенкер куҫӗсем кӑна таса та ҫутӑ, яланах йӑвашшӑн пӑхаҫҫӗ.

Помоги переводом

Матӗрне инке // Александра Лазарева. Лазарева А. Чипер Анна. Калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 116 с. — 24–32 с.

Пӗрре пӑхса илсех Ятман ҫакна асӑрхарӗ: Гариф ҫак ҫулталӑк ҫурӑ хушшинче сӑнран ытла ватӑлса кайнӑ пек, унӑн мӑнтӑр пичӗ лапкӑшпех пӗркеленнӗ, ҫурӑмӗ унчченхинчен ытларах пӗкӗрӗлсе тухнӑ, аллисене хыҫалалла тытса утнӑран ун курпунӗ пушшех те пысӑк пек курӑнать.

Помоги переводом

IX // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Эсир савӑнма, кунта еплерех уявланипе киленме килнӗ-тӗр? — терӗ хуҫа хӗрарӑм, — унӑн пӗркеленнӗ пичӗ хула канӑҫсӑрлӑхӗпе шӑв-шавӗшӗн каҫару ыйтать.

— Вы приехали повеселиться, посмотреть, как тут гуляют? — сказала хозяйка, причем ее сморщенное лицо извинялось за беспокойство и шум города.

XXXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Шебалов ман ҫинелле кӑмӑллӑн пӑхрӗ; унӑн пӗркеленнӗ шупкарах куҫ харшисем саланчӗҫ, ҫирӗпрех пек курӑнмашкӑн юри пӗркелекен хӑмӑр куҫӗсенчен, шыв ҫине пӑрахнӑ чултан ункӑн-ункӑн ҫавӑрӑнан хумсем сарӑлнӑ пек, унӑн пӗркеленнӗ пичӗ-куҫӗсем халичченхи пек мар ашшӑн кулнипе ҫиҫсе илчӗҫ те, вӑл пӗтӗм чӗререн ҫапла каларӗ:

Шебалов посмотрел на меня дружелюбно; белесоватые насупившиеся брови его разошлись, и от серых, всегда прищуренных для строгости глаз, точно кругами, как после камня, брошенного в воду, расплылась по морщинкам необычная для него смущенная улыбка, и он сказал искренне:

ХII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫӳҫӗсем кӑвакара пуҫланӑ, куҫ таврашӗсем пӗркеленнӗ Чубук манпа юнашар пӳрт тӑрринче ларни, шуса анасран урисене сарса мӑрье хыҫӗнче лапсӑркка пуҫне тӑскаласа тӑни мана темӗншӗн тӗлӗнмелле туйӑнчӗ.

Отчего-то мне показалось странным, что вот Чубук уже пожилой, и седина и морщины возле глаз, а сидит тут рядом со мной на крыше и, неуклюже раздвинув ноги, чтобы не сползти, высовывает из-за трубы большую взлохмаченную голову.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Типсе пӗркеленнӗ ырӑ няньӑн таса саппунӗнчен тытнӑ та пӗчӗк хӗр ача — кайӑксене ҫӑкӑр тӗпренчӗкӗсемпе сӑйлать, ашшӗпе амӑшӗ террасӑн ҫӳлти картлашки ҫинче тӑраҫҫӗ, таврари ҫутӑ, лайӑх пурнӑҫӑн тӑнӑҫлӑ юхӑмне киленсе сӑнаҫҫӗ.

Маленькая девочка, держась за чистый передник сморщенной доброй няни, бросала птицам хлебные крошки, а мать с отцом стояли на верхней ступеньке террасы, с улыбкой смотря на окружающее их мирное течение светлой и хорошей жизни.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 371–378 с.

Хӗрарӑмла ҫирӗп, тӳрӗ сӑн-питӗнче пӗркеленнӗ куҫ харшисем сивлек, иккӗленӳсӗр шанӑҫлӑха палӑртаҫҫӗ, яштак урин тӳсӗмсӗррӗн тӑсӑлнӑ вӗҫӗ ӑсӗнче вӑл темӗн шухӑшланине кӑтартнӑн туйӑнать.

Сдвинутые брови на правильном, по-женски сильном лице отражали холодную, непоколебимую уверенность, а нетерпеливо вытянутый носок стройной ноги, казалось, отбивает такт некоего мысленного расчета, какой она производит.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 147–152 с.

Куляннӑран куҫ харшисем пӗркеленнӗ, ӑшӗнче туллашма ниепле те чарӑнаймасть, аллисене ҫӑвӑнакан ҫын хусканӑвӗпе, хумхана-хумхана сӑтӑркалать.

Ее брови были огорченно сдвинуты, и она, не переставая внутренно кипеть, нервно потирала руки движениями умывающегося человека.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Хытса пӗркеленнӗ сӑн-пичӗ унӑн, пӑхӑсӑн — ҫемҫе кӑмӑллӑ та айвантарах пек имшеррӗн туйӑнать; анчах чӑннипе вӑл чее те ӑслӑ тата шӑллӑ хӗрарӑм иккенне пурте пӗлеҫҫӗ.

Ее дубленое, морщинистое лицо было простодушно и простовато, но все знали, что она хитра, умна и зубаста.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.