Корпус чувашского языка

Пуҫ тӑрринчех, хурӑн ҫинче, каҫса кайсах шурӑ курак кранклатать; инҫех те мар, лӑппи-лаппи пӑрахкаланӑ пӗчӗк ҫапӑ купи тӗлӗнче, нӑрхлаткаласа, самӑр сысна ҫӗр ҫӗтет; хӳмелли хӑма купи тӗлӗнче йӑпшакрах ула лайка хура кушака вирхӗнсе хӳтерсе кайрӗ; лапӑркка шыв кӳленчӗкӗ ҫывӑхӗнче аҫаллӑ-амаллӑ хур пулкки какӑлтатать; таҫта, хыҫал касра, ытла та сывӑ, харсӑр, ясар саслӑ автан ял янратсах «кӑкӑрне тӗппи пушатать»: куккурукку-у-у-ук!

Помоги переводом

Трофим // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 96–116 с.

Урисемпе шуҫа-шуҫа (кӗлесӗр пушмак тӗпӗсем паян самай «ҫӗре таптанипе» ҫапла якалнӑ-ши?) пылчӑклӑ хӑйӑр, вӗтӗ чулсене кӑчӑр-кӑчӑр кӑчӑртаттарса вунӑ-вун пилӗк утӑм пек ҫыран хӗррипе тӑвалла, кимӗ станцийӗ патнелле хӑпарсан, вӗсен куҫӗ тӗлне будка евӗрлӗ лӑпсӑр-лапсӑр ҫуртпа юнашар ӗретсӗр пӑрахкаланӑ кивӗ, ҫӗрӗк хӑмасен купи лекрӗ (вӗсене такам вутӑ вырӑнне ҫунтарма пухнӑ пулас).

Помоги переводом

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Эпӗ ҫамрӑк чухне хам та ҫаплах пӑрахкаланӑ.

Я, когда сам молодой был, так же бросал.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Автомашинӑсене ҫырма-ҫатрасене антарса, ҫиелтен ку вырӑнсенчи пӗртен-пӗр ӳсентӑран тенӗ пек эрӗм ҫыххисем пӑрахкаланӑ маскировка сеткисемпе витӗнтерсе хучӗҫ.

В овраги ставились автомашины, прикрывались маскосетями, унизанными пучками полыни, почти единственной травы этих мест.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унта-кунта пӑрахкаланӑ авӑнчӑк хӑмасем тӑрӑх, чул тиенӗ тачкӑсем ҫинелле пӗшкӗнсе, ерипен, умлӑн-хыҫлӑн ҫынсем мекӗрленсе утаҫҫӗ, вӗсене хирӗҫ ыттисем, пӗр минутлӑх канӑва икӗ минута тӑсас тесе, ерипен, пушӑ тачкисене тӗксе пыраҫҫӗ…

По ломаной линии досок, набросанных тут и там, медленно двигалась вереница людей, согнувшись над тачками, нагруженными камнем, и навстречу им шла другая с порожними тачками, шла медленно, растягивая одну минутку отдыха на две…

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.