Корпус чувашского языка

Вӑл хӑйӗн суккӑрла сӑн-питне ывӑҫ тупанӗсемпе хыттӑн сӑтӑрать, хытӑ ҫӳҫӗ хуллен ҫӑтӑртатать; пырӑнче унӑн, таҫта шалта, ҫӗмрӗк хӑнкӑрав шӑкӑртатнӑ пек, кулӑ янтӑрать.

Он крепко трет ладонями слепое лицо, жесткие волосы тихонько хрустят, в горле у него, глубоко где-то, звучит смех, напоминая бряканье разбитого бубенчика.

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.