Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пуҫпе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗненме-шанма пултарнӑ-и Ҫӗрпӳ хулинчен аякка кайса курман амӑшӗ, икӗ ят ҫӗрне суха пуҫпе чӗртерсе тыр-пул ҫитӗнтерекен ашшӗ хӑй пӗрремӗш тӗнче вӑрҫине тухса кайнӑ чухне ҫулталӑкра тӑрса юлнӑ ывӑлӗ шкулта вӗрентекен те, хаҫатҫӑ та пулса тӑрасса?

Помоги переводом

I // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 69–77 с.

Уринче — шап-шурӑ чӑлха пуҫпе тарӑн калуш.

Помоги переводом

XXIV // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

— Эсир мана кӑна шута илтӗр тӗк, эппин, сирӗн йӑмӑкӑр кунта юлни киленӳсӗр пуҫпе нимӗн те памасть.

— Если вы имеете в виду только меня, то, кроме удовольствия, присутствие вашей племянницы ничего не даст.

XVIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Галеран чӗнмесӗр пуҫпе сӗлтрӗ.

Галеран молча кивнул ему.

VIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хӑй йӗкӗлтесе хакланӑ паллӑ мар ҫын сассине илтнӗ хӗр ача пуҫпе пӗкрӗ, унӑн куҫӗсем ҫавракаланчӗҫ, куҫмаҫҫӗ.

Девочка, услышав голос осмеянного незнакомца, увела голову в плечи, глаза ее стали круглы и неподвижны.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Унтан алӑка яри уҫрӗ те тулалла пуҫпе кӑларса: — Хӑта!.. Хӑта!.. Тӑхлача!.. — тесе кӑшкӑрчӗ.

Но он тут же вспомнил, что случилось, и, распахнув дверь, с криком выбежал во двор: — Сват! Сват! Сваха!

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каҫарӑр, — терӗ Марья Николаевна тепӗр хут паҫӑрхи пекех йӑл! кулса; вӑл Санина пуҫпе сулчӗ те, хӑвӑрт ҫаврӑнса, алӑкран кӗрсе кайрӗ; Санин кӗске самантра ун илемлӗ мӑйне, тӗлӗнмелле хулпуҫҫийӗсене, тӗлӗнмелле кӗлеткине курса юлчӗ.

Извините, — повторила Марья Николаевна с прежней улыбкой, кивнула головою Санину и, быстро повернувшись, скрылась за дверью, оставив за собою мимолетное, но стройное впечатление прелестной шеи, удивительных плеч, удивительного стана.

XXXIV // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней