Корпус чувашского языка

— Паян кӗҫӗн хӗрне патшанне вун икӗ пуҫлӑ ҫӗлен ҫималла, ҫампа чан ҫапатӗ.

— Сегодня младшую царевну двенадцатиглавый змей должен съесть, поэтому в колокол бьют, — говорит старушка.

1. [Икӗ Йӑван] // ЧПГӐИ. Паттӑр юмахӗсем. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издвтельстви, 2019. — 384 с. — 47-57 с.

— Паян вӑталӑх хӗрне патшанне ҫӗлен ҫималла, — тесе калать тит.

— Сегодня среднюю царевну должен съесть змей.

1. [Икӗ Йӑван] // ЧПГӐИ. Паттӑр юмахӗсем. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издвтельстви, 2019. — 384 с. — 47-57 с.

— Патшанне те, патша арӑмӗнне те, тата тахӑшинне те, анчах пӗлейместӗп.

— И царю, и царице, и еще кому-то там.

III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Ӗнтӗ, мӗскер калас, туррӑнне — турра патӑмӑр пулать, халӗ эппин, кӑмӑл тусамӑрччӗ: музыкантсем патшанне — патшана паччӑр!

— Как теперь мы, так сказать, воздали богу — богови, то позвольте, дабы музыканты воздали кесарю — кесарево!

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Патшалӑх вӑрманне, патшанне ӗнтӗ, тата камӑнне пултӑр?

— Казенный, царский значит, чей же еще?

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эпир патшанне мӗн те пулсан ҫисе янӑ-и е унран парнесем илнӗ-и? [е вӑл пире хырҫӑран хӑтарнӑ-и?] тенӗ.

Разве мы что-нибудь съели у царя, или получили от него подарки? [Или от податей освободил он нас?]

2 Пат 19 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.