Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӑпатнӑ (тĕпĕ: йӑпат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӑна йӑпатнӑ, хаҫатсем вуласа панӑ…

Помоги переводом

Вуннӑмӗш ҫыру // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 121–178 с.

— О-ой, ылтӑнӑм, чечекӗм, янаварӑм, — тет вӑл ҫурасене, пӗчӗк ачана ачашласа йӑпатнӑ евӗр.

Помоги переводом

IX // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 58–131 с.

Иккӗшӗ те кулаҫҫӗ: Мултиер — темшӗн ирӗксӗртерех те юлташӗ ҫине шикленсе пӑхса, Ухтиван — чунне йӑпатнӑ пӗчӗк ача пек, уҫҫӑн та хӗпӗртесе.

Оба смеются, правда, Мульдиер при этом как-то сострадательно и настороженно поглядывает на Ухтивана, а тот — от всей души, весело и беззаботно.

Кам айӑплӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӗччен выртмасть, пӗр ҫемьере, тесе йӑпатнӑ Павлуш хӑйӗн аппӑшне.

Помоги переводом

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Пиччӗшӗ ӑна йӑпатнӑ:

Помоги переводом

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Карас пылӗпе чей ӗҫтерӗп, — йӑпатнӑ вара асламӑшӗ мӑнукне.

Помоги переводом

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

«Сывах пулсан, чанах та. Ӗҫ тупӑнӗ хулара та», — шухӑшланӑ Михаил Николаевич йӑпатнӑ хыҫҫӑн.

Помоги переводом

7 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Пӗр Павлуш кӑна, амӑшӗ патӗнчен ашшӗ патне чупкаласа ҫӳресе, килтисене йӑпатнӑ.

Помоги переводом

6 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Иртерех шкула кайнӑ пирӗн Павӑл, тӑнӗ ӳссе ҫитеймен пулӗ, — тесе, аптранӑ енне йӑпатнӑ ашшӗ аслӑ ывӑлне — Арифметика мана та двухкласснӑйра вӗреннӗ чух йывӑррӑн туйӑнатчӗ.

Помоги переводом

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Хӗветӗр те, Укҫине аппа та, Марине кинемей те, кантурти ҫынсем Эльгеева пурте лайӑх палланине шанса, усал тумӗҫ тесе, хӑйсене хӑйсем йӑпатнӑ.

Помоги переводом

5 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Яла илем кӳрекен ылтӑн хӗреслӗ чиркӗвӗ — чанне ҫапмассерен: мӗскӗн кӑмӑллисем, телейлӗ, вӗсене ҫӳлти патшалӑх пулӗ тесе выҫӑ халӑха йӑпатнӑ.

Помоги переводом

5 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ачине йӑпатнӑ чухне сӗт амӑшӗ лутра пукан ҫине ман ҫывӑхах ларчӗ, эпӗ ун пит-куҫне лайӑхах пӑхса илме ӗлкӗртӗм.

Унимая ребенка, кормилица присела на низенький табурет так близко от меня, что я мог подробно рассмотреть ее лицо.

Пӗрремӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Аслӑ ҫӗнтерӳсем тунӑ полководецӑн та пысӑк ӑнӑҫсӑрлӑхсем пулма пултараҫҫӗ, тесе йӑпатнӑ вара вӑл хӑйне хӑй.

И утешался тем, что полководец, одержавший великие победы, должен испытать и большие неудачи.

VII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Феня хӑй пӗлнӗ пек, Макҫӑма йӑпатнӑ; хӑйӗн хуйхи-суйхине кама та пулин каласа парас тенӗ чухне те Макҫӑм унӑн никампа улӑштарайми пӗртен пӗр тусӗ пулса тӑнӑ.

И, как умела, утешала Максимку, а когда приходилось самой искать утешения, то Максимка делался ей незаменимым другом.

I // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

«Арҫури» тени, никамах та мар, Макҫӑм йӗкӗт пулнӑ, Феня ӑна яланах йӑпатнӑ, хӑйне хӑрушӑ самант килсен — ялан унпа пӗрле хуйхӑрнӑ.

«Лешим» был не кто иной, как Максимка, которого Феня всегда утешала, а когда самой приходилось жутко, горевала с ним вместе.

I // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Кайӑк: «Воронок, Воронушка!» тесе кӑшкӑрса Ленӑна йӑпатнӑ.

Который развлекал её, крича: «Воронок, Воронуша!»

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Халӗ ӗнтӗ вӑл хӑйне малтанах ҫакӑн пек шухӑшпа йӑпатнӑ: акӑ ӗнтӗ вӑл хӑйӗн икӗ ывӑлӗпе Сеча ҫитет те: «пӑхӑр-ха, сирӗн пата эпӗ мӗнле маттур ачасем илсе килтӗм!» тесе вӗсене, ҫапӑҫура пиҫӗхнӗ пур ватӑ юлташӗсене те ывӑлӗсемпе паллаштарать, ывӑлӗсем ҫапӑҫу наукине тата козаксен ӗҫкине мӗнле хӑнӑхса пынине сӑнать (ӗҫме пултарнине вӑл рыцарьӑн лайӑх енӗсенчен пӗри тесе шутланӑ).

Теперь он тешил себя заранее мыслью, как он явится с двумя сыновьями своими на Сечь и скажет: «Вот посмотрите, каких я молодцов привел к вам!»; как представит их всем старым, закаленным в битвах товарищам; как поглядит на первые подвиги их в ратной науке и бражничестве, которое почитал тоже одним из главных достоинств рыцаря.

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Ҫавӑн пек пурӑннӑ Фома, ҫавӑн евӗр куллен вӑл хӑйне пӗр шухӑшпа — таҫта, пурнӑҫ хӗррине, ҫак хӗвӗшӳрен аяккарах тарас тӗтреллӗ ӗмӗтпе йӑпатнӑ.

Так жил Фома день за днем, лелея смутную надежду отойти куда-то на край жизни, вон из этой сутолоки.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ӑна пӗлӗш-тантӑшӗсем ҫавӑрса илнӗ, ачашланӑ, йӑпатнӑ; вӑл, вӗсене итлесе, пурте хӑйне шелленине, пуриншӗн те хӑй хаклӑ пулса тӑнине ӑнланнӑ.

Его обступили знакомые, внушительно и ласково утешая; он слушал их и понимал, что все они его жалеют и он стал дорог всем.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл, атӑ кӗлисемпе ҫирӗппӗн шаклаттарса, пӳлӗмсем тӑрӑх васкавлӑн, йӗррӗн чупса ҫӳренӗ, тарҫӑ-тӗрҫӗсене, хуҫа пек кӑшкӑрашса, хушусем панӑ, хреснай ывӑлне ҫурӑмран лӑпкаса йӑпатнӑ:

Он спешно и бодро бегал по комнатам, твердо постукивая каблуками сапог, хозяйственно покрикивал на прислугу, хлопал крестника по плечу и утешал его:

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней