Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӑлаллӑ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑй вӑл лашине пӗр сумлӑх хака та хуман, анчах тепӗр лаша тата лайӑххине туянас тесен, унӑн ҫав ҫӗр ҫӑтман лашинех ырӑ йӑлаллӑ выльӑх хакӗпе сутмалла пулнӑ.

Сам он коню не давал хорошей цены, но для того, чтобы купить другую лошадь и притом хорошую, он должен был продать эту проклятую лошадь по цене добродушной скотины.

Самана // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 85–88 с.

Туйине аркӑ ҫине хучӗ те шаман, каллех аллине чатӑр айӗнчен кӑларса, пуҫтарса ҫыхнӑ йӑлаллӑ вӑрӑм чӗн илчӗ.

Положив палку к себе на колени, шаман снова высунул руку из полога и достал длинный ременный аркан, сложенный в кольца.

Кэргына пытарни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Манӑн пӑхӑнакансен шутӗнче ҫамрӑк каччӑсем, Каспи-пулӑҫисем, тинӗс хӗрринче пурӑнакансен хӑйне ӑрасна йӑлаллӑ, вӑйпитти, хӗвелпе пиҫнӗ каччӑсем пур, Ланжеронран-и вӗсем, Порт-Харлырирен-и, Керчь ҫурутравӗ ҫинчен е Дербешран-и — пурпӗрех.

У меня в подчинении много разных людей, есть молодые ребята, каспийские рыбаки, сильные, загорелые, с особыми привычками жителей приморских поселений, все равно, будь это ребята из Ланжерона, порта Хорлы, Керченского полуострова или Дербента.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

«Пилигрим» команди — хӑй ӗҫне пӗлекен, опытлӑ, пӗр йӑлаллӑ, пӗр шухӑшлӑ моряксем — килӗштерсе туслӑ пурӑннӑ.

Команда «Пилигрима» — искусные и опытные моряки, державшиеся одинаковых взглядов и одинаковых привычек, — жила мирно и дружно.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пантелей Прокофьевич пӗлсех тӑнӑ ӑна, хӗрне памасран хӑранӑ, пуҫҫапасшӑн пулман вӑл ҫавӑн пек хӑйне майлӑ йӑлаллӑ чӑкӑлтӑш Коршунова; анчах та Ильинична, тимӗре тутӑх ҫинӗ пекех ҫисе йӑпӑлтатса, анратса пурӑннӑ та ӑна, юлашкинчен старикӗн тӳрккеслӗхне пӗтӗмпех парӑнтарса ҫитернӗ.

Пантелей Прокофьевич понимал это, боялся отказа, не хотел кланяться своенравному Коршунову; но Ильинична точила его, как ржавь железо, и под конец сломила упрямство старика.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней