Корпус чувашского языка

Римлянсем хӑйсен «икелӗсем» ҫине мӗн те пулин ҫырса хума юратнӑ.

Римляне любили делать на своих «желудях» разные надписи.

Праща // В. Сергеев. Дрожжин Олег. Ухӑран — танка ҫитиччен. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 110 с.

Акӑ пӗрре манӑн ҫакӑн пек ӗҫ пулчӗ — эпӗ пакшана пӑшалпа петӗм те, пӗр самантрах виҫӗ хыр тӑрринчен хыр икелӗсем ӳкрӗҫ.

Вот раз тоже было, я выстрелил по белке, и сразу с трех соседних елей упало по шишке.

Пакша // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 126-129 с.

Симӗс чӑрӑш тӑррисем, икелӗсем нумай пирки хӗп-хӗрлех курӑнаҫҫӗ, икелсем нумай пулсан: вара пакша та нумай пулать.

Многие зеленые верхушки совсем рыжие от множества шишек, а если урожай их велик, значит, и белок много.

Пакша // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 126-129 с.