Корпус чувашского языка

Вӑрр, вӑрр вӗлкӗшеҫҫӗ кӗпе аркисем, шӑнкӑр-шӑнкӑр шӑнкӑртатаҫҫӗ кӗмӗл тенкӗсем, шак-шак-шак! пӗр харӑс сасӑ параҫҫӗ хӗрсен аттисемпе каччӑсен пушмакӗсем.

Помоги переводом

III // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 338–356 с.

Нумаях та вӑхӑт иртмерӗ, «васкавлӑ пулӑшу» тесе ҫырнӑ хӗрлӗ хӗреслӗ, шур акӑш пек шурӑ машина Тимӗр Кӗркури пурӑнакан ҫурт умне тӳ-тӳ-тӳ! тӳлетсе, хыпӑнса, вӑрр! вӗҫсе, йӑрр! шуса ҫитсе те тӑчӗ.

Помоги переводом

Супер! // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 128–143 с.

— А-а, аса илтӗм, — кӑвак хуппи уҫӑлса килнипе ӑс-тӑнӗпе вӑрр! кисренсе, сӑн-питӗнче тӗксӗммӗн йӑлкӑшса-«хыпса» илчӗ сасартӑках.

Помоги переводом

Мӑнтӑрккапа Вӑрӑмкка (е Турӑ пӳрни) // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 8–35 с.

— Эхх, сирӗнпе, аптӑрамалла, паҫӑр пӗрин чӗри ырататчӗ, халӗ кунӑн, — тӗкӗр умӗнче тӑракан Люба хӑй кӗлетки ҫине пӑхса вӑрр ҫаврӑнса илчӗ.

Помоги переводом

5 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Хӑлтӑрт-хӑлтӑрт, лӗпсӗр-р ҫаврӑнма тытӑннӑ глобуса тепӗр хут пӗтӗм вӑйран вӑрр! пӗтӗрсе ячӗ Дина.

Помоги переводом

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑл вӑрр вӗҫрӗ те шӑтӑкран вӗлт ҫеҫ тухса кайрӗ.

И — ффрр! — пёстрым клубком вылетел из пещеры.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Сана уҫланкӑра кӗтсе тӑратӑп, — терӗ те тӗнӗрен вӑрр вӗҫсе тухса кайрӗ.

Жду тебя на лужайке, — сказала она и вылетела в слуховое окно.

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывне пырса лекет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Чӑх чӗппи чӳречерен вӑрр! вӗҫсе тухса кайрӗ, — курса юл ӑна.

И цыплёнок выскочил в окно — только его и видели.

Буратино хӑйӗн ҫӑмӑлттай шухӑшӗсене пула чут ҫеҫ пӗтмест. Карло ашшӗ илемлӗ хутсенчен унӑн валли тумтир ҫыпӑҫтарса тӑвать тата саспаллисен кӗнекине илсе парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Анчах та вӑт коридорта вӑл Маринка, шаклаттарса утни илтӗнсе каять те, алӑка пӗррех туртса уҫать те, темӗнле вӑрр ҫаврӑнса кӗрсе тӑрать те — пуҫра мӗн пурри, асра тытма кирли, каллех йӑлт манӑҫа тухать, каллех каруссель ҫавӑрӑнма тытӑнать.

Но вот застучали ее быстрые каблучки в коридоре, вот появилась она на пороге комнаты, как-то по-особому, по-своему крутнулась — и опять все, что надо бы помнить, забылось, опять все вернулось на круги своя.

6 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ывӑҫ тупанӗпе хуплас, ӑна вӑхӑтлӑха тӗттӗме хупас тесе аллине тӑсрӗ ҫеҫ, сасартӑк… мантикора вӑрр! вӗҫсе кайрӗ.

Он вытянул руку, чтобы накрыть насекомое ладонью и заключить его во временную темницу, как вдруг… фрр! мантикора улетела.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Селиме, ҫӑл хӗррине ҫитсе, шыв ӗҫме ӳпӗнчӗ ҫеҫ, ҫавӑнтах шарт сиксе аяккалла пӑрӑнчӗ, куҫӗ вӑрр ҫаврашкаланса кайрӗ.

Селиме, присев у родника, хотела было напиться из него, как вдруг подскочила с округлившимися от ужаса глазами и шарахнулась в сторону.

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Жучка, курмасӑрах, сад тепӗр вӗҫӗнче малти урине сывлӑша ҫӗклесе силлеме пуҫлать, анчах ури ниме те лекменнине кура хӑй урине ҫыртасшӑн вӑрр! ҫаврӑнма тытӑнать.

Жучка, по-прежнему ничего не видя, поднимает правую лапу и машет ею, лапу никто не берет в руку, и поэтому она начинает ку-сать ее, крутясь на одном месте.

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Вара вӑл вӑрр! вӗҫрӗ те йывӑҫ тӑррине ларчӗ.

Потом вспорхнула — и на дерево.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Вӑрр! Вӑрр! вӗҫеҫҫӗ вӗсем пур еннелле.

Фррр! Фррр! — во все стороны.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Вӑл Вера Павловна хыҫҫӑн мар, тӳрех хӑй кабинетне кайрӗ; сӗтелӗ ҫине, сӗтел ҫумӗнчи вырӑн ҫине сиввӗн, ерипен пӑхса илчӗ: ҫапла, вӑл ӗнтӗ темиҫе кун хушши мӗн те пулин ҫакӑн пекрех япала пуласса, калаҫу е ҫыру пуласса кӗтнӗччӗ, ну, акӑ вӑл ҫыру, адресӗ ҫук, анчах пичечӗ Вера Павловнӑн; ну, паллах, Вера Павловна ӑна пӗтерес тесе шыранӑ е халь тин пӑрахса хӑварнӑ, ҫук, шыранӑ: хутсем ним йӗркесӗр сапаланса выртаҫҫӗ, анчах Вера Павловна ӑна ӑҫтан тупма пултартӑр-ха, вӑл ҫырӑвне пӑрахнӑ чухне ҫав тери пӑхланса кайнӑ, вӑрр ывӑтнӑ ҫыру, алла кӑвар пек ҫунтараканскер, ӳксе сӗтел ҫийӗн шуса кайнӑ та сӗтел леш енне, чӳрече ҫине ӳкнӗ.

Он не пошел за Верой Павловной, а прямо в кабинет; холодно, медленно осмотрел стол, место подле стола; да, уж он несколько дней ждал чего-нибудь подобного, разговора или письма, ну, вот оно, письмо, без адреса, но ее печать; ну, конечно, ведь она или искала его, чтоб уничтожить, или только что бросила, нет, искала: бумаги в беспорядке, но где ж ей было найти его, когда она, еще бросая его, была в такой судорожной тревоге, что оно, порывисто брошенное, как уголь, жегший руку, проскользнуло через весь стол и упало на окно за столом.

XXVI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

2. Ҫерҫи пӑрр вӗҫсе тарнӑ пек, чӗкеҫ вӑрр вӗҫсе кайнӑ пек, нарастаран ылханни те айккипе иртсе каять.

2. Как воробей вспорхнет, как ласточка улетит, так незаслуженное проклятие не сбудется.

Ытар 26 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.