Корпус чувашского языка

Сӑмах та витермеллех лекне пулас, унтанпа самай вӑхӑт иртнӗ пулин те, ҫаплах нӑшӑклатса ларать-ха вӑл.

Само собой, не поскупились и на обидные слова. Девушка все еще всхлипывала, вспоминая расправу.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вавила сулахай аллипе Симӑна «чунне витермеллех» пырса ҫапрӗ те хайхискерӗн мӑйне пӗтӗм вунӑ пӳрнипе пӑчӑртаса, пӑвса лартрӗ; пӳрнисем хӑйӗн хытӑрах та хытӑрах пӑчӑртаҫҫӗ, вӗсен айӗнче пыр кӑмӑрчакӗсем шатӑртатни илтӗнет, Симӑн аллисем лаштӑрах усӑнса анчӗҫ, вӗсем, кӗсьесене шыранӑ пек, аяксем тӑрӑх тем хыпашлакалаҫҫӗ.

Вавила ударил левой рукой «под душу» Симе и сжал его шею всеми десятью пальцами; пальцы сжимались всё крепче, под ними хрустели хрящи, руки Симы повисли вдоль тела и шарили по бокам, точно отыскивая карманы.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

— Давыдов ҫӳҫне-пуҫне тӑрмаласа илчӗ, хӑй Макарӑн чунне витермеллех каланине туйса, чӗнмесӗр тӑчӗ, унтан малалла каларӗ:

— Давыдов взъерошил волосы, помолчал, чувствуя, что тронул Макара за живое; продолжал:

28-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959