Корпус чувашского языка

Сӑпани Ҫимун мӗн астӑвассах мӑнтӑркка та лутакаччӗ.

Помоги переводом

Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Эпӗ астӑвассах атте вӑрман ӗҫӗпе ӗҫлекен ҫын пуласшӑнччӗ.

Помоги переводом

Атте утарӗ // Юрий Исаев. Исаев Ю.Н. Ҫӗнӗ касӑн шухӑ яшӗсем: калавсем, асаилӳ, тӗрленчӗксем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2023. — 149 с. — 110–116 с.

Леш, хӑвӑр патӑрти Илле ашшӗ, Егор Иванч, эп астӑвассах ҫакӑнта, анатри складра, грузчикра ӗҫлетчӗ.

Помоги переводом

57 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Кил-ҫуртра мӗн астӑвассах хаваслӑх хуҫаланнӑ, — тесе палӑртаҫҫӗ ывӑлӗсемпе хӗрӗсем.

Помоги переводом

Унӑн пуянлӑхӗ – куҫ тулли ачисем // Ангелина ИНОХОДЦЕВА. http://kasalen.ru/2023/04/28/%d1%83%d0%b ... %b5%d0%bc/

«Ан ман, куназ, ку ҫынсем, мана ӑсатакан Акпарс, Алттыш, Саруев мӑрсасем, эп астӑвассах вырӑссем майлӑ ҫапӑҫаҫҫӗ, — терӗ вӑл.

Помоги переводом

12. Мӑрсасен ыйхӑ вӗҫнӗ // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

…Паян та, иртнӗ уйӑхра та… мӗн хӑй астӑвассах ҫын патӗнче вӑл, ют ҫӗрте, суранлӑ ӳт-тирпе урамра ҫарамас ларнӑ пек.

…Вот и сегодня, и месяц назад, да и сколько себя помнит, Яндул все время в чужих людях, словно раздетый израненный, сидит посередь улицы на виду у всех.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӑл мӗн хӑй астӑвассах ҫынсем патӗнче пурӑннӑ — усравра, тарҫӑра…

Сколько помнит себя, он все время жил в людях — сначала в учениках, потом в работниках.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Мӗн эпӗ астӑвассах вӑл кӗтӳ кӗтнӗ».

Сколько помню, все в пастухах ходил.

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван мӗн хӑй астӑвассах ҫиес килнипе аптранӑ.

Ухтиван, сколько помнит себя, всегда хотел есть.

Канӑҫсӑр чун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кӗсри те мӗн Ухтиван астӑвассах ҫав ҫӳрен кӗсре пурӑнать, вӑл халӗ сахалтан та пӗр вун виҫӗ-вун тӑватӑ ҫулсенче пулӗ.

И мерин у него, сколько помнит Ухтиван, все тот же, ему, пожалуй, уже лет тринадцать-четырнадцать.

Мулкач Терушӗ, Някуҫ тата ыттисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ак эп астӑвассах миҫе хан ҫапла тытӑнса тӑчӗҫ унта.

Помоги переводом

7. Ҫӗнӗ хуҫа // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Газпа айканнӑ ӗмрипех, мӗн ачаранпах, хам астӑвассах.

Помоги переводом

III // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

— Эп астӑвассах Ҫӗнӗ ҫул каҫӗ ҫапла.

Помоги переводом

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Карл Иваныча эпӗ юрататтӑм, мӗн хам астӑвассах унӑн сӑнарне куҫ умӗнче тытатӑп, ӑна хамӑр ҫемье ҫынни тесе шутлама хӑнӑхнӑччӗ; Сен-Жером вара мӑнкӑмӑллӑ, хӑй ҫинчен нумай шухӑшлакан ҫын, пысӑккисем пурте хистенӗрен ирӗксӗрех хисепленисӗр пуҫне ман ун патне урӑх нимле туйӑм та ҫукчӗ.

Карла Иваныча я любил, помнил его с тех пор, как самого себя, и привык считать членом своего семейства; но St.-Jérôme был человек гордый, самодовольный, к которому я ничего не чувствовал, кроме того невольного уважения, которое внушали мне все большие.

XVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хам астӑвассах эпӗ Наталья Савишнӑна та, вӑл пире епле юратнине те астӑватӑп; анчах вӗсене хаклама халӗ ҫеҫ пӗлекен пултӑм, — ҫак карчӑк ытарма ҫук ырӑ, сайра тӗл пулакан таса чунлӑ ҫын пулни ун чухне ман пуҫа пырса та кӗмен.

С тех пор как я себя помню, помню я и Наталью Савишну, ее любовь и ласки; но теперь только умею ценить их, — тогда же мне и в голову не приходило, какое редкое, чудесное создание была эта старушка.

XIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫак ҫурта мӗн эпӗ астӑвассах тума тытӑннӑ пек туйӑнатчӗ мана.

Мне казалось, что дом этот строится всю мою жизнь.

«Анчах та ҫав вӑхӑтрах…» // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Хӑйне астӑвассах Даниловӑн хӑлхине тинӗс шавӗ — е пӑшӑлтату пек шӑп та йӑваш, е урса кайнӑ тискер кайӑкла хаяррӑн та тӑвӑллӑн йынӑшса ӳленӗ пек — шав йӑпатнӑ.

Сколько он помнил себя, всегда его ухо ласкал шум моря, то тихий и мягкий, как шепот, то страстный и бурный, как стон и вопли разъяренного дикого зверя.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Хӑйне астӑвассах вӑл вӗҫӗ-хӗррисӗр тинӗсе тата шӑпах тинӗс хӗрринче ларакан хӑйсен ҫуртне астӑвать; яланхи ҫав тинӗсӗн нӳрлӗ сывлӑшӗпе, тинӗс шӑршипе хутӑш, пристань ҫинчи сӑмалаллӑ канатсен сӳс-пӑявсен тата ҫӗр кӑмрӑк тӗтӗмӗн шӑршисемпе сывланӑ.

Он, сколько помнил себя, все помнил то же безбрежное море, их дом, стоявший на самом берегу, всегда вдыхал в себя свежий запах этого моря, перемешанный с запахом пеньки, смоляных канатов и каменноугольного дыма пристани.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Эпӗ мӗн астӑвассах хамӑр ялта пурӑнатӑп.

Я всегда, сколько себя помню, живу в своей деревне.

Ҫукнӑҫ // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 51–56 с.