Поиск
Шырав ĕçĕ:
алӑкалла (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сухвисем патне, — терӗ амӑшӗ, ывӑлӗ алӑкалла утнӑ чух.
3 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 83–127 с.
Унтан, тухнӑ-тухманах, каялла вӗрхӗнсе кӗчӗ те, тӗлӗннипе шак хытнӑ Кӗҫение икӗ аллиле те йӑтса, уҫӑ алӑкалла ыткӑнчӗ.
6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Федоровский поручик! — кӑшкӑрчӗ вӑл алӑкалла.
VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Ҫук, ку эпӗ, Александра Петровна! — суя сасӑпа алӑкалла кӑшкӑрчӗ Ромашов.— Нет, это я, Александра Петровна! — крикнул он в дверь фальшивым голосом.
IV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Страницы:
- 1